جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته » در نشریات گروه « پزشکی »
-
مقدمه
محصولات دارویی به ویژه آنتی بیوتیک ها ازجمله آلاینده های نوپدیدی هستند که به دلیل خاصیت تجمعی اثرات سوء مختلف و ایجاد مقاومت دارویی، نگرانی عمده زیست محیطی ایجاد کرده اند. بنابراین، هدف این پژوهش، تخمین عملکرد فرایند امواج اولتراسونیک، اشعه فرابنفش و رادیکال سولفات در حذف آنتی بیوتیک آموکسی سیلین است.
روش کاردر مطالعه تجربی حاضر، به منظور حذف آنتی بیوتیک آموکسی سیلین از امواج اولتراسونیک، اشعه فرابنفش و رادیکال سولفات استفاده شد. برای تشخیص اثر متغیرها، شامل زمان تماس (صفر تا 120 دقیقه)، غلظت آنتی بیوتیک (5 تا 50 میلی گرم در لیتر)، pH (3 تا 9)، غلظت پرسولفات (1 تا 7 میلی مولار) و توان ورودی (550 وات)، راکتور در فواصل مختلف نمونه برداری شد و برای تشخیص غلظت باقی مانده، از دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج 294 نانومتر استفاده شد.
یافته ها:
نتایج نشان داد که استفاده جداگانه از امواج اولتراسونیک و اشعه فرابنفش با بهترین درصد حذف 3/33 و 29/12 درصد کارایی زیادی نداشت. استفاده هم زمان از امواج اولتراسونیک، اشعه فرابنفش و رادیکال سولفات کاهش شدیدتری را در غلظت آموکسی سیلین به همراه داشت. بهترین بازده حذف در 9=pH، غلظت آنتی بیوتیک 5 میلی گرم در لیتر، غلظت پرسولفات 5 میلی مولار و زمان تماس 120 دقیقه، برابر با 12/94 درصد بود.
نتیجه گیری:
نتایج نشان داد که از فرایند امواج اولتراسونیک، اشعه فرابنفش و رادیکال سولفات می توان به عنوان یک فرایند عملکردی برای حذف آنتی بیوتیک آموکسی سیلین از محیط آبی استفاده کرد.
کلید واژگان: آموکسی سیلین, تصفیه آب, روش های تجزیه, فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته}IntroductionPharmaceuticals, especially antibiotics, are new contaminants that have created a major environmental concern because of their cumulative nature, adverse effects, and drug resistance. Their existence in domestic wastewater will pollute water resources. This study aimed to determine the performance of US/UV/SO40‒ processes in the removal of Amoxicillin (AMX).
MethodThe current experimental study used ultrasonic waves (US), ultraviolet rays (UV), and sulfate radicals (SO40‒). To detect the effect of variables, including contact time (0-120 min), the antibiotic concentration (5-50 mg/l), pH (3-9), persulfate concentration (1-7 mM), and the input power (550 W), the reactor has been sampled in different intervals, and the residue concentration was detected using a spectrophotometer in 294 nm length wave.
ResultsThe results showed that the separate use of US and UV had no high operation with the best removal percentages of 33.3% and 13.29%, respectively. Simultaneous use of US/UV/SO40‒ showed a more high reduction in AMX concentration and the best removal percentage was 94.12% that took place in pH=6, the antibiotic concentration of 5 mg/L, persulfate concentration of 5 mM, and contact time of 120 min.
ConclusionThe result showed that the US/UV/SO40‒ process can be used as an operational process to remove the AMX from an aqueous environment.
Keywords: Advanced oxidation Processes (AOPs), Amoxicillin, Degradation pathways, Water treatment} -
زمینه و هدفمحصولات دارویی به ویژه آنتی بیوتیک ها ازجمله آلاینده های نوپدیدی می باشند که به دلیل خاصیت تجمعی، اثرات سوء مختلف و ایجاد مقاومت های دارویی، نگرانی های عمده ای را در کنترل محیط زیست ایجاد نموده اند. ازاین رو هدف این پژوهش، بررسی راندمان حذف مترونیدازول (MNZ) از محلول آبی با استفاده از فرایند نانو/ پرسولفات (nZVI / PS)، تعیین گردیدمواد و روش هااین مطالعه تجربی در مقیاس آزمایشگاهی و در سیستم بسته انجام گرفت. در این مطالعه تاثیر فاکتورهایی مثل pH محلول (11-3)، زمان واکنش (5-150 دقیقه)، دوز نانوذره (025/0-2 گرم در لیتر)، غلظت پرسولفات (1/0- 33/3 میلی مول) و غلظت اولیه مترونیدازول (1-120 میلی گرم در لیتر) بر روی راندمان حذف موردمطالعه قرار گرفتند. سنجش میزان مترونیدازول با استفاده از دستگاه HPLC صورت گرفت.یافته هانتایج این مطالعه نشان داد که در pH بهینه 3 بیشترین راندمان حذف مترونیدازول به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که در زمان تماس 30 دقیقه و غلظت اولیه آنتی بیوتیک مترونیدازول 25 میلی گرم در لیتر راندمان حذف برابر 3/90درصد می باشد. دوز بهینه و اقتصادی کاتالیست برابر با 0.5 گرم در لیتر و پرسولفات نیز برابر با 85/1 میلی مول به دست آمد.نتیجه گیرینتایج حاصل از این مطالعه کارایی قابل قبول فرآیند نانو/پرسولفات در تجزیه آنتی بیوتیک مترونیدازول را نشان دادند و افزایش راندمان 4/62 درصدی تائید کننده تاثیر خوب نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی بر فعال سازی پرسولفات می باشد.کلید واژگان: فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته, پرسولفات, نانوذره آهن صفر, مترونیدازول}Background and ObjectivePharmaceuticals, especially antibiotics, are newborn contaminants Due to its cumulative nature, adverse effects and drug resistance; it has created a major concern for environmental control. An example of these antibiotics is metronidazole (MNZ). Therefore, the purpose of this study was to determine the efficiency of removal of MNZ from aqueous solution using the nano/persulfate process (nZVI/PS).Materials And MethodsThis experimental study was conducted on a laboratory scale and in a batched system. The effects of factors such as pH of solution (3-11), reaction time (5-150 min), dose of nanoparticle (0.025-2 g/L), the concentration of persulfate (0.1-3.33 mmol), and the initial concentration of metronidazole (1-120 mg/L) were studied on the removal efficiency. Metronidazole was measured by HPLC device.ResultsThe results of this study showed that at the optimal pH 3, the highest removal efficiency of metronidazole was obtained. With a 30 minute contact time and 25 mg/L initial concentration of metronidazole, the removal efficiency was 90.3%. The optimal and economical dose of nZVI was also obtained at 0.5 g/L and persulfate was 1.85 mM.ConclusionThe results of this study showed the acceptable performance of nano/persulfate process in the removal of metronidazole. And an increase of 62.4%, confirms the good effect of zero valent-iron nanoparticles on persulfate activation.Keywords: Advanced Oxidation Processes (AOPS), Persulfate, Nano Zero-Valent Iron Particle, Metronidazole}
-
مقدمهترکیبات بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و زایلن (BTEX یا Benzene، Toluene، Ethyl benzene and Xylene) در محیط های آبی از لحاظ بهداشتی و زیست محیطی بسیار خطرناک بوده، دارای سمیت بالا می باشند. هدف این مطالعه، بررسی کارایی تجزیه فتوکاتالیستی هیدروکربن نفتی زایلن در پساب صنعتی سنتتیک به روش UV/TiO2 با استفاده از تابش خورشیدی بود.روش هااین مطالعه از نوع تجربی مداخله ای بوده، که در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. رآکتور مورد استفاده دارای پنج مدول شیشه ای متصل به هم با قطر cm 3 و یک موتور گرداننده جهت حداکثر دریافت اشعه UV خورشید بود. برای تعیین عوامل موثر بر راندمان حذف- پاسخ، از نسبت سیگنال به نویز استفاده شد که با استفاده از فرمول به دست می آید.یافته هاطبق نتایج به دست آمده، غلظت ورودی زایلن بیشترین تاثیر را بر راندمان حذف داشت و فاکتورهای موثر بعدی به ترتیب pH با مقدار 7، زمان با محدوده 60 تا 180 دقیقه و غلظت TiO2 با مقدار mol/L 01/0 بودند. شدت اشعه آفتاب در محدوده w/cm2 45 تا 60 و درجه حرارت در محدوده 40 تا 60 درجه سانتی گراد بود.نتیجه گیریروش تاگوچی در تجزیه و حذف هیدروکربن نفتی زایلن، ارتباط معنی دار آماری بین راندمان حذف با فاکتورهای مورد آزمایش نشان داد و در همه موارد 1/0 < P به دست آمد. غلظت زایلن بیشترین تاثیر را در کارایی تجزیه داشته، با افزایش آن کارایی حذف افزایش یافت. به طوری که در شرایط بهینه 33/93 درصد زایلن حذف گردید.
کلید واژگان: زایلن, انرژی خورشیدی, دی اکسید تیتانیوم, فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته}BackgroundBenzene, toluene, ethyl benzene and xylene compounds (BTEX) are very dangerous in terms of health and environmental and have high toxicity in aquatic environment. The purpose of this study was to investigate the performance analysis of Petroleum Hydrocarbons Xylene Using Solar Radiation UV/TiO2 Method in industrial synthetic waste.MethodsAn experimental-interventional study was conducted in the laboratory scale. The reactor used was consisted of five connected glass modules with 3cm diameter and a drive motor for receiving maximum solar UV radiation. To determine the factors influencing the efficiency, elimination of the response signal to the noise ratio was calculated using the equation:FindingsBased on the findings obtained, the input xylene concentration had the most affect on the removal efficiency and the subsequent effective factors were respectively pH with the value of 7, the time in the range of 60 to 180 minutes and TiO2 concentration of 0.01 mol/l. Intensity of solar ray and temperature were in the range of 45 to 60 w/cm2 and 40 to 60 °C, respectively.ConclusionThe statistical Taguchi model showed significant relationship between the removal efficiency of xylene and the tested factors, and P < 0.1 was obtained in all the cases. Xylene concentration had the most effect on degradation performance. The removal efficiency increases by increasing xylene density. 93.33% of considered pollutant was removed in the optimum condition. -
زمینه و هدفسیانید یک ماده بسیار سمی است که بطور معمول از ترکیبات معمول در فاضلاب صنایع متعددی از جمله آبکاری، استخراج معدن فلزات، فلزکاری و تمیزکاری فلزات وجود دارد. ورود این ماده به محیط زیست مخاطرات بهداشتی زیادی را به همراه دارد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه کارایی فناوری سونوشیمیایی و فتوسونوشیمیایی جهت حذف سیانید از محیط آبی می باشد.روش بررسیدر این مطالعه از یک دستگاه مولد امواج فراصوت با توان 500 وات در دو فرکانس 35 و 130 کیلوهرتز و یک لامپ 125 وات جیوه ای با فشار کم استفاده شده است. غلظت سیانید در تمام آزمایشات 5/2 تا 75 میلی گرم در لیتر بوده است. در این تحقیق اثر فاکتورهای pH محیط آبی، غلظت اولیه سیانید و مدت زمان فرایند بر کارایی حذف مورد بررسی قرار گرفت.یافته هانتایج حاصل از تحقیق نشان داد که ماکزیمم کارآیی حذف سیانید در فناوری سونوشیمیایی (فرکانس 130 کیلوهرتز، زمان تماس 90 دقیقه، pH=11 و با غلظت 5/2 میلی گرم بر لیتر سیانید) به 71% رسیده است در حالیکه در شرایط مشابه با فناوری فتوسونوشیمیایی کارایی حذف به 74% رسیده است.نتیجه گیرینتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که کارایی فرایند فتوسونیک جهت حذف سیانید از محیط آبی بیشتر از فرایند سونوشیمیایی است. ضمنا راندمان حذف سیانید توسط هر دو فرایند با pH، فرکانس و زمان ماند رابطه مستقیم و با غلظت سیانید رابطه عکس دارد.
کلید واژگان: سیانید, فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته, فتوسونوشیمی, سونوشیمی}Backgrounds andObjectivesCyanide is a species of high toxicity that found mostly in industrial effluents such as electroplating, metal mining, metallurgy and metal cleaning processes. Intrance of it to Existence enviroment contains very health hazardous. Purpose of this study, efficiency compare of both sonochemical and photosonochemical technologies for cyanide removal from aqueous solutions.Materials And Methodsin this study, it has been used from a productive set of 500w power ultresound waves in of two frequencies 35 kHz and 130 kHz and a 125 W low pressure mercury lamp. Experiments were performed at initial cyanide concentrations varying from 2.5 to 75 mg/L. in this study, The effects of parameters such as pH, time and initial cyanide concentration on the sonochemical and photosonic degradation have been studied.ResultsThe results of the study showed that the maximom removal efficiency of cyanide had been achieved sonochemical technology was 71% while it was 74% by photosonic at frequency of 130 kHz, at time of 90 min, pH of 11 and initial cyanide concentration of 2.5 mg/l.ConclusionThe results of the study showed that efficiency of photosonic process is more than for sonochemical cyanide removal fromaqueous solutions.Also efficiency of cyanide removal has direct relationship with pH, frequeny and time, and it has reverse relationship with cyanide concentration for both processes. -
زمینه و هدففرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته به عنوان روش های سریع و موثر برای تصفیه دامنه وسیعی از آلایندهای آلی مقاوم به اثبات رسیده است. هدف از این تحقیق آزمایش استفاده از O3 در ترکیب با یون های هیدروکسیل pH) بالا) به عنوان تسریع کننده واکنش ها برای تجزیه MTBE در فاضلاب های صنعتی و آب های آلوده به آن بود.روش مطالعهدر این مطالعه که از نوع نیمه تجربی می باشد: اثر O3 در ترکیب با یون های هیدروکسیل (pH بالا) به عنوان تسریع کننده واکنش هایی که منجر به تولید رادیکال های هیدروکسیل می شوند برای تجزیه متیل ترشیاری بوتیل اتر (MTBE) در فاز مائی مورد آزمایش قرار گرفت. تمامی واکنش ها در داخل یک راکتور ستونی حبابی نیمه پیوسته نسبت به جریان ازن و پیوسته نسبت به MTBE رخ داد. در این تحقیق اثر pH و زمان واکنش و میزان ازن مورد نیاز برای رسیدن به تجزیه کامل MTBE در غلظت ثابتی از ازن و در پنج pH مختلف (10، 10.5، 11، 11.5 و 12) به مدت 100 دقیقه برای هر pH مورد آزمایش قرار گرفت.نتایجآزمایش نشان داد که 5/11 pH=، نسبت[Intermediates] / [MTBE] =0.60 v/mM بود که در مقایسه با نزدیکترین نسبت بعد از آن (مربوط به 11 pH=) به میزان20% بیشتر است. کمترین زمان و ازن مورد نیاز برای تجزیه 90% هر مول از MTBE که به ترتیب معادل 70دقیقه و 3/5 مول بود در 11.5 pH= رخ داد. آزمایشات انجام شده برای تعیین میزان MTBE حذف شده به سبب فراریت به هوا نشان داد که این میزان در مدت 100 دقیقه در pH های مختلف 5/19-11% بود. آزمایشات نشان داد که در سطح خطای 5% هیچگونه رابطه معنی داری بین میزان MTBE حذف شده از محیط بدلیل فراریت به هوا و pH محیط در محدوده pH های 12-10 وجود نداردنتیجه گیریMTBE یک ترکیب سنتزی است که حتی در فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته نسبتا در مقابل تجزیه از خود مقاومت نشان می دهد ولی با ادامه اکسیداسیون به طور کامل قابل تجزیه است. بهترین pH برای تجزیه MTBE به وسیله واکنش های رادیکال 5/11 است.
کلید واژگان: ترشیاری بوتیل فرمات, ترشیاری بوتیل الکل, فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته, فن آوری های اکسیداسیون پیشرفته, متیل, ترشیاری, بوتیل اتر, واکنش های رادیکال ازن}Background And AimAdvanced oxidation processes have been demonstrated as the rapid and effective methods for the treatment of a vast range of the refractory pollutants. The aim of this study was to use ozone in reaction with hydroxyl radicals (high-PH) as the reaction accelerator for MTBE degradation in industrial wastewater and polluted water.MethodsThe effect of O3 with the hydroxyl radicals (high-PH) was experimented for MTBE degradation in an aqueous phase. All the reactions were performed in a semi–continuous bubbling column reactor. The effects of PH, reaction time and rate of O3 needed to attain complete MTBE degradation were examined. MTBE ozonation in five different PHs (10,10.5,11,11.5 and 12) during 100 minutes for each PH was performed.ResultsThe study showed that the PH=11.5 is the fittest PH for MTBE degradation by the radical reactions. In this pH [intermediates] /[MTBE] ratio was 0.6v / mM that it is 20% more than its nearest ratio (related to PH=11). The least time (70 minutes) and needed ozone (5.3 moles) for 90% degradation of each mole of MTBE occurred at PH=11.5. The test performed to determine the rate of removed MTBE as a result of air stripping showed that this rate was 11-19.5% at different PHs during 100 minutes. There was no significant relationship between the rate of removed MTBE as a result of air stripping and the aqueous PH at PHs=10-12 at level of 5% error.ConclusionMTBE is relatively resistant to degradation even in advanced oxidation processes, but with continuous oxidation can be degraded completely and the best PH for that is 11.5.Keywords: Advanced oxidation thechnologies, Advanced oxidation processes, Methyl tret butyl ether, Tret buthyl formate, Tret buthle alchohl, Ozone radical reactions}
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.