به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « لوزه برداری » در نشریات گروه « پزشکی »

  • مهدیه آجرلو، شراره خسروی*، اکرم بیاتی
    زمینه و هدف

    لوزه برداری یکی از شایع ترین اعمال جراحی کودکان است. اضطراب قبل از عمل در کودکان یکی از نگرانی های مراقبان و مدیریت آن بخش مهمی از مراقبت های پرستاری است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تصویر ذهنی هدایت شده بر اضطراب کودکان کاندید لوزه برداری انجام یافته است.

    روش بررسی

    در این کارآزمایی بالینی تعداد 70 کودک 7 تا 12 ساله کاندید لوزه برداری در بخش گوش و حلق و بینی بیمارستان امیرکبیر شهر اراک در سال 1400 در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و ابزار چهره ای بررسی اضطراب، جهت گردآوری داده ها استفاده شد. در گروه کنترل، اضطراب یک ساعت قبل و 15 دقیقه قبل از عمل بررسی شد. در گروه آزمون یک ساعت قبل از عمل و پس از تکمیل پرسشنامه، کودک به مدت 15 دقیقه با هندزفری به یک فایل صوتی گوش داد و آن را در ذهن خود تجسم نمود. سپس مجددا ابزار بررسی اضطراب تکمیل شد.

    یافته ها

    میانگین اضطراب قبل از مداخله در گروه آزمون 79/0±31/4 و در گروه کنترل 87/0±06/4 بود که با یکدیگر اختلاف معنادار آماری نداشتند. میانگین اضطراب بعد از مداخله در گروه آزمون 89/0±83/3 و در گروه کنترل 90/0±89/4 بود که نشان می دهد میانگین اضطراب کودکان دو گروه بعد از مداخله با یکدیگر اختلاف معنادار آماری داشته است (001/0p<).

    نتیجه گیری

    مداخله صورت گرفته موجب کاهش اضطراب کودکان قبل از عمل کاندید لوزه برداری شد. این مداخله فرآیندی آسان و بی خطر است و می تواند به عنوان روشی موثر به کار گرفته شود.

    کلید واژگان: کودک, لوزه برداری, اضطراب, تصویر ذهنی هدایت شده}
    Mahdie Ajerloo, Sharareh Khosravi*, Akram Bayati
    Background & Aim

    Tonsillectomy is one of the most common pediatric surgeries. Preoperative anxiety in children is one of the concerns of caregivers, and its management is an important part of nursing care. The aim of this study was to investigate the effect of guided imagery on anxiety in children candidate for tonsillectomy.

    Methods & Materials

    In this clinical trial, 70 children aged 7 to 12 years, candidates for tonsillectomy in the ENT ward of Amirkabir hospital in Arak in 2021 were divided into experimental or control groups. A demographic information form and the face anxiety scale were used to collect the data. In the control group, anxiety was assessed one hour before and 15 minutes before the surgery. In the experimental group, one hour before the operation and after completing the questionnaire, the child was asked to listen to an audio file with the hands-free for 15 minutes and visualize it in his mind. Then, the anxiety scale was completed again.

    Results

    The mean score of anxiety before the intervention was 4.31±0.79 in the experimental group and 4.06±0.87 in the control group, which had no statistically significant difference. The mean score of anxiety after the intervention was 3.83±0.89 in the experimental group and 4.89 ± 0.90 in the control group, which showed the mean score of anxiety of children after the intervention had a statistically significant difference between the two groups (P<0.001).

    Conclusion

    The preoperative intervention reduced preoperative anxiety in the children candidate for tonsillectomy. This intervention is an easy and safe process and can be used as an effective method.

    Keywords: Child, tonsillectomy, anxiety, guided imagery}
  • فرناز هاشمیان *، هنگامه شهریاری احمدی، علی بیک مرادی
    مقدمه
    یکی از شایعترین اعمال جراحی در دوران کودکی آدنوتانسیلکتومی می باشد، که ممکن است با عوارضی از جمله عود علائم همراه باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی و علل عود هیپرتروفی آدنوئید پس از آدنوئیدکتومی در اطفال زیر 15 سال در بیمارستان بعثت همدان بود.
    روش کار
    در این مطالعه توصیفی – تحلیلی پرونده تمام بیمارانی که در سالهای 1389 تا 1395 در بیمارستان بعثت همدان تحت جراحی آدنوئیدکتومی به تنهایی یا به همراه تونسیلکتومی قرار گرفته بودند بررسی شده و از بین آنها بیمارانی که تحت جراحی مجدد (رویژن) آدنوئیدکتومی قرار گرفته بودند وارد مطالعه شدند. با استفاده از چک لیست تهیه شده اطلاعات دموگرافیک، یافته های بالینی نظیر علائم عود، سابقه‏ی آلرژی، ریفلاکس و فاصله زمانی بین جراحی اول و دوم جمع آوری شد و نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 16 و شاخص های آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    در مجموع 2787 نفر آدنوئیدکتومی شده بودند که 2571 مورد آنها همراه با تانسیلکتومی بوده و از میان آن ها 37 مورد (3/1%) نیاز به رویژن (جراحی مجدد) پیدا کردند. از 37 عمل جراحی روی‍ژن مورد مطالعه 65/48 درصد افراد را زنان و 35/51 درصد را مردان تشکیل می دادند. میانگین سنی افراد در جراحی اول، جراحی دوم و همچنین فاصله زمانی جراحی اول و دوم به ترتیب 16/5، 04/9 و 87/3 سال بود. 8/10 درصد افراد سابقه رینیت آلرژیک و 27 درصد بیماران سابقه مجاورت با دود سیگار را داشتند. 9/18 درصد افراد علائم مرتبط با ریفلاکس را ذکر می کردند. بیشترین شکایت اصلی در بین بیمارانی که تحت رویژن آدنوییدکتومی قرار گرفتند، خرخر شبانه (1/35) و تنفس دهانی (9/25) بود.
    نتیجه گیری: عود هیپرتروفی آدنوئید پس از آدنوئیدکتومی در اطفال زیر 15 سال 3/1% بود و عوامل مستعد کننده در عود هیپرتروفی آدنویید به ترتیب شیوع عبارت بودند از: در معرض دود سیگار بودن، ریفلاکس و رینیت آلرژیک. توصیه می شود جهت پیشگیری از عود هیپرتروفی آدنوئید ناشی از تکنیک جراحی، پس از جراحی اولیه آدنوئید با آندوسکوپ نازوفارنکس بررسی گردد.
    کلید واژگان: برداشتن لوزه سوم, لوزه برداری, هیپرتروفی}
    F. Hashemian *, H. Shahriari Ahmadi, A. Bikmoradi
    Introduction
    Adenotonsillectomy is one of the most common surgeries in children, which may be associated with a risk of recurrence of the related symptoms. The aim of this study was to determine the prevalence and possible predisposing and associated factors of adenoid regrowth in children under 15 years old in Besat Hospital in Hamadan.
    Methods
    In this analytic-descriptive study, all the patients less than 15 years old who underwent adenoidectomy or adenotonsillectomy in Besat Hospital in Hamadan City between 2010 and 2016 were reviewed. The charts of the patients underwent revision adenoidectomy were evaluated and their demographic data, clinical findings such as recurrence symptoms, history of allergy, reflux, and the time interval between the first and second surgeries, and the predisposing and associated factors of adenoid hypertrophy recurrence were recorded. The data were analyzed using descriptive statistics with SPSS 16 software.
    Results
    From a total of 2787 patients with adenoidectomy (2571 cases with adenotonsillectomy), 37 cases (1.3%) underwent revision adenoidectomy. Of 37 revision adenoidectomies, 48.65% were in females and 51.35% e in males. The mean age at the primary adenoidectomy was 5.16 and at the secondary (revision) adenoidectomy was 9.04 years. The mean of interval was 3.87 years between the surgeries. Also, 27% of the patients were passive smoker, 18.9% had a history of reflux and 10.8% had a history of allergic rhinitis. The most common chief complaints of the adenoid regrowth were snoring (35.1%) and mouth breathing (25.9%).
    Conclusion
    According to the results of the present study, adenoid re-growth in children under 15 years is not common (1.3%) and the predisposing factors of adenoid hypertrophy recurrence were passive smoking, reflux and allergic rhinitis, respectively. It is recommended that nasopharyngeal endoscopy be performed after the adenoid surgery.
    Keywords: Adenoidectomy, Tonsillectomy, Hypertrophy}
  • رعنا عزالدینی، باب الله قاسمی، مرتضی قوجازاده، مسعود دارابی
    زمینه و هدف
    در مورد ضرورت بررسی روتین میکروسکوپیک نمونه های حاصل از جراحی لوزه در کودکان توافق نظری وجود ندارد. این مطالعه به منظور تعیین بدخیمی در بررسی آسیب شناسی بافت های لوزه برداری شده کودکان انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه توصیفی روی 1250 کودک (724 پسر و 526 دختر) 14-2 ساله کاندید عمل جراحی لوزه برداری مراجعه کننده به بیمارستان کودکان تبریز طی سال های 90-1387 انجام شد. متغیرهای سن، جنس، تشخیص بالینی و اندیکاسیون جراحی ثبت شد. از نمونه های حاصل از لوزه برداری، بلوک پارافینی تهیه و رنگ آمیزی به روش هماتوکسیلین– ائوزین انجام شد. نتایج هیستوپاتولوژیکی در یکی از گروه های فولیکولار هایپرپلازیا، فولیکولار هایپرپلازیای همراه با عفونت، بدخیمی و وضعیت طبیعی در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    هیچ یک از کودکان علایم بالینی اولیه مشکوک به تومور لوزه را نداشتند. شکایات اولیه بیماران شامل تنفس دهانی (92.5%)، خرخر شبانه (93%)، سرماخوردگی و عفونت های راجعه و مزمن (74.3%)، گلودرد (56.4%)، هالیتوزیس (48.2%)، آپنه شبانه (26%)، دیسفاژی (22.2%) و بی اشتهایی (18.2%) بود. کودکان با تشخیص هیپرتروفی لوزه و علائم انسدادی (57%) و هیپرتروفی لوزه و عفونت مکرر (42.2%) تحت جراحی لوزه برداری قرار گرفتند. در بررسی آسیب شناسی همه بیماران هیپرپلازی خوش خیم همراه با هیپرتروفی لنفاوی مشاهده شد و در هیچ کدام از بیماران بدخیمی یافت نگردید.
    نتیجه گیری
    هیچ موردی از بدخیمی در بررسی آسیب شناسی بافت های لوزه برداری شده کودکان یافت نشد و تمام لوزه ها دچار هیپرپلازی خوش خیم همراه با هیپرتروفی لنفاوی بودند.
    کلید واژگان: لوزه برداری, آسیب شناسی, بدخیمی, کودکان}
    Ezzeddini R., Gasemi B., Ghojazaded M., Darabi M.
    Background And Objective
    There is not a general protocol strategy about the necessity of routine microscopic examination of tonsillar samples in children. This study was conducted to determine the histopathological characteristic of tonsillar tissue in 1250 children، Tabriz-Iran.
    Materials And Methods
    This descriptive study was conducted on 1250 children (724 male and 526 female) aged 2-14 years old who underwent tonsillectomy in Tabriz، Iran during 2008-11. Variables including age، sex، clinical diagnosis and surgical indications were recorded. Paraffin blocks were prepared from samples of tonsillectomy and stained with haematoxylin and eosin. Histopathologocal results were categorized in four groups: Follicular hyperplasia، follicular hyperplasia with infection، malignancy and normal.
    Results
    None of the children had initial clinical suspicion of tonsil tumor. Patients’ primary complaints were as follows: 92. 5% mouth breathing، 93% nocturnal snoring، 74. 3% recurrent and chronic cold and infections، 56. 4% sore throat، 48. 2% halitosis، 26% nocturnal apnea، 22. 2% dysphasia، and 18. 2% anorexia. Children with tonsillar hypertrophy and obstructive symptoms (57%)، and tonsillar hypertrophy and recurrent infections (42. 2%) underwent tonsillectomy. In the histopathlogical examination of all patients being hyperplasia together with lymphoid hypertrophy were observed and there was no evidence of malignancy in any of the patients.
    Conclusion
    No instance of malignancy was found in the histopathological examination of children’s tonsil-removed tissues and all of the tonsils had benign hyperplasia with lymphoid hypertrophy.
    Keywords: Tonsillectomy, Histopathology, Malignancy, Children}
  • محمدرضا فاضل، احمد یگانه مقدم، زهرا فرقانی، فرهاد فراهانی
    مقدمه و هدف
    عوارض بعد از عمل جراحی آدنوتونسیلکتومی شامل درد، عدم تغذیه دهانی کافی، استفراغ، تب، دهیدراتاسیون و خونریزی از اهمیت زیادی برخوردارند. تهوع و استفراغ علاوه بر ایجااد حالتی ناخوشایند برای بیمار منجر به طولانی شدن تغذیه وریدی بیمار و ادامه بستری در بیمارستان خواهد شد. هدف از انجام این مطالعه تعیین اثر دگزامتازون بر کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل و کیفیت تغذیه دهانی (شامل زمان شروع تغذیه و زمان کفایت تغذیه دهانی) در این بیماران می باشد.
    روش کار
    در یک مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور، پلاسبو کنترل 100 بیمار کاندید عمل جراحی آدنوتونسیلکتومی در سنین 15-5 سال (ASA class I.II) وارد مطالعه شده و بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه مورد 0.5mg/kg (n=50) دگزامتازون (حداکثر 8mg/kg) و گروه شاهد (n=50) معادل حجم آن سالین دریافت نمودند. روش انجام بیهوشی و عمل جراحی در تمامی بیماران یکسان بود. موارد استفراغ طی 2 ساعت بستری در ریکاوری (early vomiting) و از 2 تا 24 ساعت در بخش (late vomiting)، همچنین زمان های شروع تغذیه، کفایت تغذیه دهانی، قطع مایع درمانی وریدی و طول عمل جراحی در دو گروه با استفاده از آزمون های آماری t-test و مجذور کای مورد مقایسه قرار گرفت.
    نتایج
    خصوصیات دموگرافیک، بیماران شامل سن، جنس، طول مدت عمل جراحی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. شیوع تهوع و استفراغ طی 2 ساعت بستری در ریکاوری و طی 24-2 ساعت بستری در بخش در گروه دگزامتازون به مراتب کمتر از گروه پلاسبو بود. علاوه بر این زمان شروع تغذیه، کفایت تغذیه دهانی و قطع مایع درمانی در گروه دگزامتازون به طور معنی داری سریعتر از گروه پلاسبو بود.
    نتیجه نهایی: دگزامتازون به عنوان 0.5mg/kg تا حداکثر دوز 8mg، منجر به کاهش انسیدانس تهوع و استفراغ در مرحله بستری در ریکاوری و یا در بخش خواهد شد. همچنین کیفیت تغذیه دهانی را نیز بهبود خواهد بخشید بدون آنکه عوارض قابل توجهی بدنبال داشته باشد.
    کلید واژگان: استفراغ, دگزامتازون, لوزه برداری, لوزه سوم}
  • عبدالرحیم کوشا، عبدالرسول سبحانی، فریدون احمدی نژاد
    مقدمه
    عمل جراحی خارج کردن لوزه سوم و لوزه های کامی را می توان شایع ترین عمل در حیطه کار گوش و گلو و بینی و جراحی سر و گردن دانست که به طور عمده روی افراد زیر 15 سال انجام می شود. این بافت ها به عنوان سیستم دفاعی مخاطی در ابتدای محل ورود مواد مختلف قرار گرفته اند و نقش آنها در تولید ایمنوگلوبولین ها کاملا شناخته شده است. بنابراین، این نوع عمل جراحی ممکن است روی سطح سرمی ایمنوگلوبولین ها تاثیر داشته باشد.
    هدف
    تعیین اینکه آیا واقعا عمل جراحی لوزه سوم و لوزه های کامی تاثیر مهمی روی سطح سرمی ایمنوگلوبولین ها دارد یا خیر؟
    مواد و روش ها
    این مطالعه از نوع شبه تجربی است و روی 300 نفر از افراد زیر 15 سالی که به درمانگاه گوش و گلو و بینی و جراحی سر و گردن بیمارستان امیرالمومنین رشت مراجعه نمودند و نیاز به عمل جراحی داشتند، انجام شد. سرم خون این افراد 2 بار، یک مرتبه بلافاصله قبل از عمل و مرتبه دوم یک ماه بعد جهت اندازه گیری ایمنوگلوبولین های سرم گرفته می شد. روش اندازه گیری ایمنوگلوبولین ها به طریقه انتشار ایمنی شعاعی یک طرفه (SRID) بود. عمل جراحی لوزه سوم با استفاده از کورت و آدنوتوم و عمل جراحی لوزه های کامی هم به روش Incision Blunt Dissection Snare در تمام بیماران بود.
    نتایج
    IgG سرم قبل و بعد از عمل در همه افراد در محدوده نرمال بود. IgM سرم قبل از عمل در 289 نفر در محدوده نرمال بود که بعد از عمل از این تعداد 278 نفر در محدوده نرمال باقی ماندند و 11 نفر قبل از عمل IgM نرمال داشتند که بعد از عمل سطح سرمی آنها پایین آمد. 11 نفر دیگر هم قبل از عمل سطح سرمی IgM پایین داشتند که از این تعداد بعد از عمل 4 نفر به سطح نرمال رسیدند و 7 نفر دیگر همچنان در محدوده پایین باقی ماندند.
    IgAسرم قبل از عمل در 296 نفر نرمال بود که بعد از عمل هم در محدوده نرمال باقی ماند. از 4 نفر باقی مانده 2 نفر بعد از عمل سطح سرمی نرمال پیدا کردند، 2 نفر دیگر همچنان در سطح سرمی پایین و غیرنرمال باقی ماندند.
    نتیجه گیری
    آدنوتونسیلکتومی تاثیر معنی داری از نظر آماری بر سطح ایمنوگلوبولین های سرم ندارد.
    کلید واژگان: ایمونوگلوبولین A, ایمونوگلوبین M, ایمونوگلوبولین G, برداشتن لوزه سوم, لوزه برداری}
  • سید جلال هاشمی، ریحانک طلاکوب، پرویز کاشفی، سید مرتضی حیدری
    به علت دستکاری مسیر هوایی حین جراحی لوزه برداری، عوارض خطرناکی بیمار را حین و بعد از عمل تهدید می کنند. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوارض زودرس این عمل بر روی 74 بیمار صورت پذیرفت. پس از القا بیهوشی عمومی در نیمی از بیماران، یک میلی لیتر از محلول لیدوکائین 2 درصد و در نیمی دیگر یک میلی لیتر محلول نرمال سالین به عنوان دارونما در کپسول لوزه ها تزریق گردید. افزایش فشار خون شریانی و تعداد ضربان قلب حین و بعد از عمل در گروه مورد نسبت به گروه شاهد کمتر بود ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. میزان بیقراری شدید و افت اشباع اکسیژن خون محیطی پس از عمل در گروه لیدوکائین به طور معنی داری کمتر از گروه نرمال سالین بود (P<0.05)بیماران گروه مورد فاقد بیقراری شدید بودند در حالیکه این حالت در 30% بیماران گروه شاهد وجود داشت. همچنین بیماران گروه لیدوکائین در 26 درصد موارد، افت اشباع اکسیژنی خون محیطی داشته در حالیکه این میزان در گروه نرمال سالین 74 درصد موارد بود. بر اساس نتایج این مطالعه با تزریق لیدوکائین در موضع عمل از شدت برخی از عوارض زودرس، بویژه میزان بیقراری و افت اشباع اکسیژن خون محیطی پس از عمل کاسته شده است.
    کلید واژگان: لوزه برداری, تزریق موضعی, عوارض بعد از عمل, بی قراری, اشباع اکسیژن خون محیطی, لیدوکائین}
  • بررسی عفونتهای استرپتوکوک بتاهمولیتیک گروهA در دانش آموزان مدارس مناطق مختلف تهران بزرگ
    ناصر خدایی بوران، امیر خانی
    در این بررسی 722 دانش آموز مدارس مقاطع مختلف تهران در فاصله سالهای 76-1375 به روش مطالعه مقطعی (cross-sectional study) مورد نمونه برداری و آزمایش با دو روش کشت و با سیتراسین و روش لاتکس- کوآگلوتیناسیون قرار گرفتند.
    نمونه برداری از حلق دانش آموزان در رده های سنی مختلف و با پرسشنامه هائی که مشخصات دانش آموزان و سابقه گلودردهای مکرر، سابقه تونسیلکتومی و علت آن و وجود علائم بالینی با تایید پزشک مانند وجود تب و لرز، ترشح بینی، اگزودا در حلق، لنفادنوپاتی دردناک و علائم متفرقه در آن ثبت میشد انجام گرفت و بررسی آماری روی نتایج صورت پذیرفت.میزان شیوع دوره ای (periodc prevalence Rate) در دانش آموزان مدارس تهران بزرگ 3.7 درصد اعلام می گردد.توزیع آلودگی در مدارس نواحی شرق تهران نیز بیشتر درصد (5.2%) را به خود اختصاص داده است که این اختلاف با p<0.05 معنی دار شده است.
    دانش آموزانی که سابقه تونسیلکتومی (لوزه برداری) داشته اند از 31 نفر 4 مورد (2.9%) به این باکتری آلوده بوده اند و از طرف دیگر افرادی که دارای ترشحات اگزوداتیو حلق بوده اند برخلاف تصور در این بررسی SBHGA از آنها جدا نگردید.از نظر آماری اشخاص با سابقه تونسیلکتومی با P<0.05 آلودگی بیشتری نسبت به سایر گروه ها داشته اند.حساسیت آزمایش آنتی سرم در مقایسه با دیسک 85.2 درصد، و ویژگی آن صد در صد بوده است.
    کلید واژگان: استرپتوکوک بتا همولیتیک گروه A, علائم بالینی, لوزه برداری, شیوع دوره ای, مطالعه مقطعی}
  • بررسی پنج ساله خونریزی های تعد از عمل لوزه های کامی Fuaucial Tonsilsو تاثیر وجود پیلادها کنترل خونریزی اجتناب از لیگاسیون شریان کاروتید خارجی
    جمالی
    مقدمه
    خونریزی یکی از عوارضی است که بعد از عمل لوزه برداری (Tonsillectomy) پدید می آید. اقدامات پزشکی و جراحی شامل لیگاسیون انتخابی شریان خونریزی دهنده در محل، دوختن پیلارها و بستن شریان کاروتید خارجی می توانند در کنترل خونریزی بعد از عمل، نقش اساسی داشته باشند.
    روش ها
    این مطالعه از نوع توصیفی و گذشته نگر بوده و در آن 723 نفر بیمار که در مدت 5 سال (1378-1373) در مراکز درمانی تابعه دانشگاه علوم پزشکی ارومیه مورد عمل لوزه برداری به تنهایی یا همراه آدنوییدکتومی قرار گرفته بودند، بررسی شدند. اطلاعات لازم در زمینه مشخصات بیماران از پرونده آنان و اقدامات جراحی انجام یافته از مندرجات شرح عمل ها استخراج گردید.
    نتایج
    از 723 بیماری که مورد عمل لوزه برداری قرار گرفته بودند، تعداد 13 نفر خونریزی بعد از عمل داشتند که خونریزی 4 نفر از آنان با اقدامات پزشکی، 5 نفر با سوچور محل خونریزی، 2 نفر با گذاشتن پک و دوختن پیلارها و 2 نفر با لیگاسیون شریان کاروتید خارجی کنترل گردیدند.
    بحث: به نظر می رسد حجم کافی پیلارها در کنترل خونریزی بعد از عمل لوزه برداری مؤثر باشد و در مواردی از انجام لیگاسیون شریان کاروتید خارجی جلوگیری کند.
    کلید واژگان: لوزه برداری, پیلار, شریان کاروتید خارجی}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال