به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « واکسن ژنی » در نشریات گروه « پزشکی »

  • زهرا احمد زاده چالشتری، علی اصغر رستگاری*، هاشم نیری، عباس دوستی
    مقدمه

    هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori) باعث ایجاد تغییرات متوالی در دیواره معده می شود که با التهاب مخاط معده شروع می شود و در برخی موارد به سرطان معده منجر می گردد. ژن leoA با کد کردن GTPase در بیماری زایی این باکتری در مخاط معده نقش حیاتی دارد. وزیکول های ترشحی محصول ژن leoA باعث انتشار سم و تحریک سیستم ایمنی در بدن میزبان می شود. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی واکسن ژنی pEGFP-C2-leoA بر تغییرات بیانی سایتوکاین هایی نظیر IL6، IL4 و اینترفرون گاما در التهاب ناشی از عفونت هلیکوباکتر پیلوری در مدل موشی بود.

    روش بررسی

    در این مطالعه تجربی ابتدا پلاسمید نوترکیب (pEGFP-C2-leoA) از طریق ترانسفورماسیون به سلول های مستعد باکتریایی، تولید، تکثیر و استخراج شد. سپس غلظت های مناسب از محلول یک درصد نانو ذرات کیتوزان جهت تزریق به عضله چهار سر ران موش های BALB/c تهیه گردید. در نهایت بیان ژن و تغییرات سایتوکاین های نام برده توسط روش Real Time RT-PCR اندازه گیری شد، نتایج به دست آمده به وسیله نرم افزار SPSS version 16 مورد تحلیل آماری قرار گرفت؛ از آزمون  ANOVAیک طرفه و آزمون متعاقب LSD و نیز آزمون  t-test مستقل، جهت بررسی و وجود ارتباط و میزان معنی داری داده ها استفاده گردید.

    نتایج

    پس از تزریق واکسن درون عضله چهار سر ران موش ها در طول دوره درمان، سایتوکاین های) IFNγ 0/038>P) و IL6 (0/049>P) به طور معنی داری افزایش بیان نشان دادند. از طرفی سایتوکاین IL4 و ژن leoA نیز کاهش بیان معنی داری نشان دادند (0/042 >P).

    نتیجه گیری: 

    بر پایه نتایج حاصل، ژن leoA کلون شده در وکتور بیانی pEGFP-C2، توان بیان و تولید محصول پروتیینی اختصاصی این ژن در سلول های یوکاریوتی را دارد و با توجه با نتایج به دست آمده در مدل حیوانی و با توجه به خصوصیت ایمنی به دست آمده در این تحقیق نشان می دهد که سازواره نهایی pEGFP-C2-leoA از پتانسیل لازم برای بررسی ایمنی زایی در مدل انسانی به عنوان واکسن ژنی برخوردار است.

    کلید واژگان: سرطان معده, هلیکوباکترپیلوری, سایتوکاین, واکسن ژنی, leoA, BALB, c}
    Zahra Ahmadzadeh Chaleshtori, AliAsghar Rastegari*, Hashem Nayeri, Abbas Doosti
    Introduction

    Helicobacter pylori (H. pylori) causes successive changes in the stomach wall, which starts with inflammation of the stomach mucosa and in some cases leads to stomach cancer. The leoA gene, by encoding GTPase, plays a vital role in the pathogenicity of this bacterium in the gastric mucosa. The secretory vesicles produced by the leoA gene release poison and stimulate the immune system in the host's body. The aim of the present study was to evaluate the gene vaccine pEGFP-C2-leoA on the expression changes of cytokines such as IL6, IL4, and interferon-gamma in inflammation caused by Helicobacter pylori infection in a mouse model.

    Methods

    In this interventional experimental study, recombinant plasmid (pEGFP-C2-leoA) was produced, propagated, and extracted through transformation into susceptible bacterial cells. Then, suitable concentrations of 1% chitosan nanoparticles solution were prepared for injection into the quadriceps muscle of BALB/c mice. Finally, the gene expression and changes of the mentioned cytokines were measured by Real-Time RT-PCR method, the obtained results were statistically analyzed by SPSS version 16 software; One way ANOVA test and subsequent LSD test, as well as independent t-test, were used to check the existence of correlation and the significance level of the data.

    Results

    After the injection of the vaccine into the quadriceps muscle of mice during the treatment period, cytokines IFNᵧ (<0.038) and IL6 (<0.049) showed a significant increase in expression. On the other hand, cytokine IL4 and the leoA gene also showed a significant decrease in expression (>0.042).

    Conclusion

    Based on the results, the leoA gene cloned in the expression vector pEGFP-C2 has the ability to express and produce the specific protein product of this gene in eukaryotic cells, and according to the results obtained in the animal model and the immune characteristic obtained in this research it is shown that the final construct pEGFP-C2-leoA has the necessary potential to investigate immunogenicity in a human model as a gene vaccine.

    Keywords: Gastric cancer, Helicobacter pylori, cytokine, vaccine, leoA, BALB, c}
  • مریم رحیم پور، سیروس نعیمی، اعظم رحیم پور، فاطمه فرشادپور، رضا طاهرخانی*

    زمینه :

    واکسن ها نقش ویژه ای در مهار و کاهش میزان مرگ ومیر ناشی از بیماری های عفونی داشته اند. در این راستا DNA واکسن ها با هدف سهولت تولید و کاهش خطرات ناشی از واکسن های سنتی ایجاد شده اند. ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به عنوان عامل ایجاد کننده سرطان دهانه رحم معرفی شده است. در این راستا پروتیین کپسید ویروس (L1) به منظور ایجاد واکسن های زیر واحدی و نیز DNA واکسن مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از این پژوهش تجربی طراحی و ساخت سازواره بیانی ژن L1 ویروس HPV 18 و بررسی بیان آن در سلول های یوکاریوتی می باشد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه تجربی، ژن L1 ویروس HPV 18 پس از بهینه سازی و سنتز، در وکتور بیانی pcDNA 3.1 hygro ساب کلون گردید. تایید کلونینگ با استفاده از آزمون colony PCR و واکنش هضم آنزیمی انجام شد. انتقال وکتور بیانی به سلول های HEK293 با استفاده از واکنشگر Turbofect انجام شد. پس از 72 ساعت، RNA کل از سلول های ترانسفکت شده و سلول های کنترل استخراج شده و cDNA ساخته شد. بررسی بیان ژن در سطح mRNA در سلول ها با انجام PCR بر روی cDNA انجام شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که بدنبال بهینه سازی توالی ژن L1، شاخص های CAI و Fop در سطح ایده آل افزایش یافت. کلونینگ ژن بهینه شده HPV 18-L1 در وکتور بیانی pcDNA3 با استفاده از آزمون کلونی PCR و واکنش هضم آنزیمی با موفقیت تایید گردید و نتایج بیانگر تشکیل پلاسمید نوترکیب pCDNA3.1-L1 است. متعاقبا بررسی بیان ژن L1 در سطح mRNA نشان دهنده بیان موفقیت آمیز ژن L1 در سیستم یوکاریوتی می باشد.

    نتیجه گیری

    نتایج حاصل از این تحقیق، کارایی وکتور بیانی ایجاد شده در بیان موثر ژن L1 در شرایط in vitro را نشان می دهد. این وکتور بیانی قابلیت استفاده به عنوان DNA واکسن در مطالعات آینده در شرایط in vivo را دارا می باشد.

    کلید واژگان: ویروس پاپیلومای انسانی, ژن L1, واکسن ژنی, بهینه سازی کدون, سرطان دهانه رحم}
    Maryam Rahimpour, Sirous Naeimi, Azam Rahimpour, Fatemeh Farshadpour, Reza Taherkhani*
    Background

    Vaccines have played a special role in controlling and reducing mortality from infectious diseases. In this regard, DNA vaccines were developed to ease the production and reduce the risks of traditional vaccines. Human papillomavirus (HPV) has been introduced as the causing agent of cervical cancer. The capsid protein (L1) of HPV has been used to produce subunit and DNA vaccines. The aim of this experimental research is to design and construct the L1 expression system of HPV 18 and to investigate its expression in eukaryotic cells.

    Method and Materials:

     In this experimental study, the L1 gene of HPV 18 was subcloned in the expression vector pcDNA 3.1 Hygro after optimization and synthesis. Cloning was confirmed through colony PCR test and enzyme digestion reaction. The expression vector was transfected into HEK293 cells using the Turbofect reagent. After 72 hours, total RNA was extracted from transfected cells and control cells and cDNA was synthesized. Gene expression was examined at the mRNA level in cells by performing PCR on cDNA.

    Results

    The results showed that following the optimization of the L1 gene sequence, the CAI and Fop indices increased to an ideal level. The cloning of the optimized HPV 18-L1 gene in the pcDNA3 expression vector was successfully confirmed by colony PCR test and enzyme digestion reaction, and the results indicate the production of recombinant plasmid pCDNA3.1-L1. Finally, the evaluation of the L1 gene at the mRNA expression level showed the successful expression of the L1 gene in the eukaryotic system.

    Conclusion

    The results of this research show the effectiveness of the constructed expression vector in the effective expression of the L1 gene in vitro. This expression vector can be used as a DNA vaccine in future studies.

    Keywords: Human Papillomavirus, L1 gene, DNA vaccine, codon-optimization, cervical cancer}
  • سمیرا خیری دستنایی، عباس دوستی *
    هلیکوباکتر پیلوری عامل بیماری هایی مانند گاستریت، زخم های گوارشی و سرطان غدد لنفاوی و دستگاه گوارشی است. هنوز واکسن موثری علیه هلیکوباکتر پیلوری تولید نشده است. آنزیم اوره آز یکی از عوامل مهم تحریک سیستم ایمنی میزبان است. بنابراین هدف این تحقیق کلون سازی و بررسی بیان ژن ureB به عنوان کاندیدای واکسن ژنی علیه هلیکوباکتر پیلوری می باشد.
    در این بررسی تجربی، ژن کد کننده ی ureB از ژنوم هلیکوباکتر پیلوری به روش PCR جدا شد. محصولات PCR به روش کلون سازی T/A در وکتور pTZ درج شدند و سپس با آنزیم های XhoI و XbaI بریده شده و وارد وکتور بیانی pcDNA3. 1() گردیدند. وکتور نهایی pcDNA3. 1()-ureB به روش الکتروپوریشن در سلول های CHO ترانسفرم شد. برای بررسی بیان پروتئین از روش SDS-PAGE استفاده شد.
    نتایج نشان دهنده تشکیل وکتور نوترکیب pTZ-ureB می باشد. هضم آنزیمی و تعیین توالی نیز صحت کلونینگ ژن ureB در وکتور pcDNA3. 1() را تایید کرد. نتایج الکتروپوریشن و سپس بررسی بیان ژن کلون شده در سلول های جانوری، تشکیل باند پروتئینی مورد نظر را روی ژل SDS-PAGE نشان داد.
    کلید واژگان: هلیکوباکتر پیلوری, واکسن ژنی, همسانه سازی, ژن ureB}
    Samira Kheiri-Dastenaei, Abbas Doosti *
    Introduction
    Helicobacter pylori causes the gastritis, peptic ulcer, gastric cancer and lymphoma. There is no effective vaccine against this bacterium. Urease which is coded by ureB is one of the important stimulating agents for host immune system. The aim of this study was cloning and expression study of the ureB gene in order to create a gene vaccine against H. pylori.
    Methods
    In this experimental study, ureB gene was reproduced from Helicobacter pylori genome using PCR method. The PCR products were T/A cloned into pTZ vector and then digested with XhoI and XbaI enzymes and inserted to the pcDNA3.1() vector. pcDNA3.1()-ureB final construct was transformed in CHO cells using electroporation method. ureB gene expression was shown on a SDS-PAGE gel.
    Results
    The results show that the pTZ-ureB recombinant vector was generated. The restriction digest and sequencing confirmed the correctness of the cloning of ureB into pcDNA 3.1() vector. The electroporation results and study of gene expression in animal cells showed the desirable protein band on SDS-PAGE gel.
    Conclusion
    According to the results, the pcDNA3.1()-ureB expression vector can express the ureB gene product in eukaryotic cells. So the pcDNA3.1()-ureB final construct has a high potential as a DNA vaccine candidate for the evaluation of the immunogenicity in animal model.
    Keywords: Helicobacter pylori, Recombinant vaccine, Gene cloning, ureB gene}
  • مجتبی طاهری، محمد شناگری، ایرج نیکوکار، محمود خسروی، مهران نعمت طلب
    مقدمه
    در حال حاضر واکسیناسیون مهمترین استراتژی در کاهش آمار مبتلایان و مرگ و میر سالیانه ناشی از آنفلوانزا فصلی تلقی می گردد. بر خلاف آنتی ژنهای سطحی مورد استفاده در ترکیب واکسن های موجود، پروتئین های داخلی ساختاری و غیر ساختاری ویروس آنفلوانزا به خوبی حفاظت شده هستند. با توجه به سطح حفاظت شدگی نسبتا بالای نوکلئوپروتئین ویروس آنفلوانزا و قابلیت ادجوانتی IL-18 در تحریک پاسخ های ایمنی و شیفت به Th1، این مطالعه در صدد ساخت یک پلاسمید دوسیسترونی با قابلیت بیان ژن های NP و IL-18 موشی بود تا در صورت نیل به این هدف به عنوان یک کاندید واکسن قابلیت ایمنی زایی آن در مطالعات بعدی مورد ارزیابی قرار گیرد.
    مواد و روش ها
    در مرحله اول RNA ژنومی ویروس آنفلوانزا تیپA سویه H1N1/ PR8 استخراج شد و پس از تولید cDNA، توالی ژن کد کننده ی NP با استفاده از پرایمر اختصاصی ژن و با روش PCR تکثیر شد. در مرحله ی بعد ژن NP در وکتور کلونینگ pJET1.2/blunt همسانه سازی شد. پس از تایید صحت کلونینگ ژن در وکتور pJET1.2/blunt از طریق تعیین توالی، هضم آنزیمی و PCR، قطعه مزبور توسط هضم آنزیمی دو گانه خارج گردید. پلاسمید pIRES-Igk/mIL18/Fc با استفاده از آنزیمهای BstXI/NotI هضم دوگانه شد و قطعه مربوط به eGFP خارج شد. سپس فرآیند الحاق ژنNP در وکتور دوسیسترونی pIRES-Igk/mIL18/Fc هضم شده با استفاده از آنزیم T4 Ligase صورت پذیرفت. محصول لیگاسیون به سویه استاندارد DH5α ترانسفورم شد و انتخاب کلونی های مثبت با استفاده از PCR colony صورت پذیرفت. به منظور بررسی صحت کلونینگ از تست PCR، هضم آنزیمی و تعیین توالی استفاده شد. در نهایت بیان ژن NP و IL-18 از سازه ژنی mIL-18-pIRES2-NP در رده سلولی BHK-21 و RAW264.7 ترانسفکت شده با پلاسمید به وسیله ی رنگ آمیزی ایمنوفلورسنت غیر مستقیم و الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت.
    نتایج
    نتایج PCR، هضم آنزیمی و تعیین توالی با استفاده از پرایمرهای اختصاصی به صورت دو جهته نشان داد که ژن NP ویروس آنفلوانزا در وکتور pIRES-Igk/mIL18/Fc به صورت موفق و در جهت درست کلون شده است. ترانسفکشن و بررسی قابلیت بیان سازه ژنی mIL-18-pIRES2-NP با استفاده از رنگ آمیزی ایمنوفلوئورسانس و الایزا بیان موفق آمیز ژنهای NP و IL-18 از mIL-18-pIRES2-NP در سلول یوکاریوتی را اثبات کرد.
    بحث و نتیجه گیری
    نتایج بدست آمده در این تحقیق بیان موفقیت آمیز ژن NP و IL-18 از سازه mIL-18-pIRES2-NP را نشان داد. با توجه به اثرات ادجوانتی سایتوکاین IL-18، پلاسمید ساخته شده می تواند به عنوان یک کاندید مناسب واکسن ژنی برای پیش گیری از عفونت ناشی از ویروس آنفلوانزا در مطالعات ارزیابی ایمنولوژیک آتی مطرح گردد.
    کلید واژگان: آنفلوانزا, واکسن ژنی, ژن NP, اینترلوکین18}
  • مینا شفیع فر، علیجان تبرایی، آزاده سجادیان، فاطمه فتوحی، امیر قائمی*
    زمینه و هدف
    با به کارگیری ژنM2 که پروتئین حفاظت شده ویروس آانفلوانزا را بیان می کند می توان واکسن پایدار و ثابتی را تولید کرد که نیاز به تجدید سالیانه را مرتفع سازد.
    روش بررسی
    به سه گروه موش به تفکیک pcDNA3-M2 و گروه های کنترل منفی pcDNA وPBS در سه دوز و به فاصله دو هفته تزریق شد. دو هفته پس از آخرین تزریق، میزان ایمنی سلولی با به کار گیری روش تکثیر لنفوسیتی M TT و سنجش اینترفرون گاما و انترلوکین 4 صورت گرفت. سپس باقیمانده حیوانات با ویروس PR8 چالش گردیدند.
    یافته ها
    میزان تولید IFNγ و IL4 در گروه pcDNA-M2 در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر می باشد (0.0001
    نتیجه گیری
    واکسنDNA3-M2 pc را می توان به عنوان واکسنی نوید بخش و حفاظت شده برای مقابله با عفونت های آانفلوانزا در نظر گرفت.
    کلید واژگان: ویروس آنفلوانزا, واکسن ژنی, پروتئین M2}
    Shaffifarm., Tabarraeia., Sajadiana., Fotouhif., Ghaemi, A.*
    Background And Objective
    The M2 gene expressing the conserved protein in influenza virus can be used to make a single-dose vaccine with permanent immunity.
    Material And Methods
    The mice were allocated to one case group immunized with pcDNA3-M2 and two control groups with pcDNA and PBS, in three dozes with interval of two weeks. Two weeks after the last injection, Cellular immunity was analyzed by MTT lymphocyte proliferation, interferon gamma (IFN-gamma) and interleukin 4 (IL-4) ratio assays. The remaining animals were challenged with PR8 virus.
    Results
    The production rate of IFN8 and IL4 in pcDNA - M2 group was higher than that of control groups (P >0.0001). Given the results of lymphocyte proliferation, Stimulation index (SI) in vaccinated mice was significantly higher than that of control groups (P<0.05). In comparison with mortality rate of 100% in control groups, the animals Challenged with PR8 vaccine had a 50% fatal rate implying a high protection level for this vaccine.
    Conclusion
    The pcDNA3-M2 Vaccine can be considered as a promising vaccine against influenza infections.
    Keywords: Influenza Virus, Gene Vaccine, M2 Protein}
  • فاطمه روستا، فاطمه فتوحی، امیر قائمی، بهناز حیدرچی، وحیده مظاهری، مریم فاضلی، علی ترابی، محسن غفاری
    زمینه و هدف
    تغییرات مداوم آنتی ژنتیکی در ویروس انفلوآنزا، هرسال موجب ایجاد نگرانی هایی در تولید واکسن می گردد. آنتی ژن های حفاطت شده به دلیل آن که نیاز به تطبیق سویه های طراحی شده برای واکسن با سویه های در حال گردش ندارند؛ انتخاب مناسبی برای واکسن هستند. ژن M2در میان ویروس های انفلوآنزا حفاظت شده است و این پتانسیل را دارد که به عنوان یک واکسن جهانی در نظر گرفته شود. این مطالعه به منظور بررسی اثر عصاره آبی بخش هوایی گیاه اکیناسه پورپوره آ(سرخارگل) بر ایمنی زایی واکسن ژنتیکی حامل ژن M2ویروس انفلوآنزا انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه مداخله ای روی موش های ماده 8-6 هفته ای نژاد BALB/c با وزن تقریبی 250-300 گرم انجام شد. پلاسمید کدکننده ژن M2 ویروس انفلوآنزا سویه A/New Caledonia/20/99 (H1N1) پس از انتقال به باکتری E.coli top10 f '' و کشت در محیط لورین برتانی مایع، در مقیاس انبوه تخلیص شد و غلظت آن با روش اسپکتروفوتومتری اندازه گیری گردید. 40 سر موش در 8 گروه 5 تایی تقسیم شدند. گروه های واکسن، ویروس انفلوآنزای غیرفعال شده PR8)) و یا واکسن ژنی ((pcDNA-M2را به تنهایی یا همراه با عصاره دریافت کردند. به گروه های کنترل، پلاسمید خالی pcDNA))، عصاره اکیناسه و یا بافر فسفات تزریق شد. پلاسمید و ویروس غیرفعال شده درون ماهیچه ای و عصاره گیاه اکیناسه درون صفاقی تزریق گردید. واکسیناسیون در سه دوره با فاصله 15روز انجام شد. از همه حیوانات قبل از ایمن سازی و 21 روز بعد از آخرین واکسیناسیون خونگیری به عمل آمد و آنتی بادی اختصاصی M2 با روش الایزای غیرمستقیم اندازه گیری گردید. سپس موش ها تحت بیهوشی و از طریق بینی با ویروس انفلوآنزا PR8 سازگار شده با موش آلوده شدند و به مدت سه هفته برای ارزیابی کارایی واکسن، از نظر کاهش میزان مرگ و میر مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و آزمون One-way ANOVA و Kaplan–Meier test تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    بیشترین پاسخ ایمنی اختصاصی در گروه دریافت کننده ویروس غیرفعال و عصاره اکیناسه مشاهده شد. تفاوت مشاهده شده در پاسخ ایمنی اختصاصی در گروه هایی که واکسن ژنی را دریافت کرده بودند؛ در مقایسه با گروه های کنترل معنی دار بود (P<0.05). به علاوه پاسخ ایمنی اختصاصی در گروهی که واکسن ژنی را همراه با عصاره دریافت کرده بودند؛ نسبت به گروهی که فقط واکسن ژنی به آنها تزریق شده بود؛ تفاوت معنی داری داشت (P<0.05). همچنین بیشترین درصد بقا در موش هایی دیده شد که ویروس کامل غیرفعال و یا واکسن ژنی همراه با عصاره اکیناسه به آنها تزریق شده بود.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که سازه ژنی کدکننده پروتئین M2 قابلیت القاء ایمنی علیه ویروس انفلوآنزا را داراست و می تواند موش های واکسینه شده را در مقابل چالش کشنده با ویروس PR8 محافظت نماید. به علاوه کاربرد عصاره آبی بخش هوایی گیاه اکیناسه همراه با واکسن، منجر به افزایش کارایی واکسن ژنی M2 در القاء ایمنی و حفاظت بخشی در مدل حیوانی می گردد.
    کلید واژگان: واکسن ژنی, عصاره اکیناسه پورپوره آ, انفلوآنزا, ژن M2}
    Rousta F., Fotouhi F., Ghaemi A., Heidarchi B., Mazaheri V., Fazeli M., Torabi A., Ghaffari M.
    Background And Objective
    Continuous antigenic variation of Influenza a viruses causes a major concern to develop Influenza vaccine. Conserved antigens are suitable candidates for vaccine production due to its non-requirement to match the designed strains with circulating strains. The M2 gene is conserved among Influenza a viruses and has potential to be considered as a universal vaccine. This study was designed to evaluate the effects of aqueous Echinacea purpurea extract on immunogenicity of DNA vaccine encoding M2 gene of Influenza virus.
    Materials And Methods
    This interventional study was carried out on female BALB/c mice with 3-4 week age (250-300 gr). Plasmid DNA encoding M2 gene (pcDNA-M2) of Influenza virus A/New Caledonia/20/99 (H1N1) was transformed into E. coli top10 f'' and cultured in LB broth media. Large scale plasmid preparation was done and the concentration was measured by spectrophotometric method. Mice were divided into eight groups and immunized three times with fifteen days apart. Vaccine groups received inactivated Influenza virus or pcDNA-M2، alone or in combination with Echinacea extract. Control groups were injected pcDNA، Echinacea extract، and phosphate buffer. All animals were left to bleed before immunization and at 21 days after the last vaccination and specific anti-M2 antibodies were measured by indirect ELISA. Then the mice were intranasally challenged under an aesthesia with mouse-adapted PR8 Influenza virus and monitored for 3 weeks to evaluate the vaccine regimen efficacy in reduction of mortality rate compared to control groups. Data were analyzed using SPSS-16، One-way ANOVA and Kaplan–Meier tests.
    Results
    The highest specific immune response was obtained in mice received inactivated virus plus extract (P<0. 05). Immune responses in mice inoculated with pcDNA-M2 were significantly higher compared to all control groups mice (P<0. 05). In addition the specific immune responses in group inoculated with pcDNA-M2 and aqueous extract was higher compared to the group receiving only pcDNA-M2 (P<0. 001). The highest survival rate was observed in mice injected with inactivated virus or pcDNA-M2 plus extract.
    Conclusion
    This study showed that pcDNA-M2 induced specific immunity and protected mice against lethal challenge with PR8 Influenza virus. Furthermore، application of Echinacea extract with M2 gene vaccine increased vaccine efficacy.
    Keywords: DNA vaccine, Echinacea purpurea extract, Influenza, M2 gene of Influenza virus}
  • جلیل فلاح مهرآبادی، نیما خرم آبادی، مهدی مهدوی، عباسعلی ایمانی فولادی *
    اهداف

    مهم ترین عامل عفونت ادراری اشریشیا کلی یوروپاتوژن دارای پیلی تیپ یک است. اشریشیا کلی یوروپاتوژن پس از تهاجم به سلول های اپی تلیال مثانه، به صورت داخل سلولی تکثیر می شود و حضور ایمنی سلولی در این جا مهم است. هدف از این مطالعه، ساخت یک کاست ژنی بود که بتواند سیستم ایمنی سلولی را تحریک نماید.

    مواد و روش ها

    ابتدا ژن fimH را با PCR تکثیر شد و در وکتور یوکاریوتی pcDNA.1 کلون شد. پس از توالی یابی و تایید کلون، به منظور بررسی بیان ژن و عملکرد صحیح کاست تهیه شده در سلول یوکاریوتی، در سلول COS7 وارد شد و به منظور بیان ژن با روش RT-PCR مورد بررسی قرار گرفت. بیان ژن در سطح mRNA با میکروسکوپ فلورسانس بررسی شد.

    یافته ها

    ژن fimH با روش PCR به خوبی تکثیر شد. محصول PCR در وکتور pcDNA.1 قرار گرفت و کاست ژنی pcDNA/fimH ساخته شد. برای بررسی عملکرد صحیح این کاست سلول های COS7 ترنسفکت شدند و بیان ژن fimH با روش RT-PCR مورد تایید قرار گرفت.

    نتیجه گیری

    کاست ژنی pcDNA/fimH می تواند ژن fimH را در سلول یوکاریوتی بیان کند و به عنوان یک کاست DNA ارزشمند جهت واکسیناسیون بر ضد عفونت های ادراری است.

    کلید واژگان: پیلی تیپ I, اشریشیا کلی یوروپاتوژن, واکسن ژنی, FimH}
    Fallah Mehrabadi J., Khorramabadi N., Mahdavi M., Imani Fooladi A. A
    Aims

    The most important cause of urinary tract infection is Uropathogenic Escherichia coli (UPEC) which produces type I pili. UPEC has intracellular duplication after invasion to bladder epithelial cells; therefore, cellular immunity is important in this case. This study was performed in order to design a gene cassette inducing cellular immune system against Uropathogenic Escherichia coli.

    Materials and Methods

    At first, fimH gene was amplified by PCR. PCR product was inserted to pcDNA.1 eukaryotic expression vector and the recombinant vector was confirmed by sequencing. The clone was inserted into COS7 cell and then assessed by RT-PCR in order to evaluate gene expression and the correct function of the gene cassette. Gene expression at mRNA level was evaluated by florescence microscope.

    Results

    fimH gene was well amplified by PCR. PCR product was inserted to pcDNA.1 eukaryotic expression vector and pcDNA/fimH gene cassette was constructed. COS7 cells were transfected in order to evaluate the correct function of this cassette. Expression of fimH gene in COS7 was confirmed by RT-PCR.

    Conclusion

    pcDNA/fimH cassette could express inserted fimH gene in eukaryotic cells and is a valuable DNA cassette for urinary tract infection vaccination.

  • هدف
    استفاده از واکسن های ژنی بر پایه کاربرد پلاسمیدهای باکتریایی به منظور القای ایمنی سلولی بر ضد عوامل بیماری زا یکی از رویکردهای نوین به شمار می رود. ساز و کارهایی که توسط آن سلول های ایمنی اختصاصی بر ضد آنتی ژن عرضه شده توسط واکسن های پلاسمیدی شکل می گیرند، هنوز به طور کامل شناخته شده نیست. از این رو، لازم است تا چند راه تزریق واکسن به منظور یافتن بهترین راه ایمن سازی در مورد هر آنتی ژن منحصر به فرد، ارزیابی شود. در این پژوهش روش تزریق عضلانی ناقل ژنی حاوی نوکلئوپروتئین ویروس آنفلوانزا با روش تزریق داخل جلدی مقایسه شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه، توانایی دو روش مختلف ایمن سازی (داخل عضلانی و داخل جلدی) در القای پاسخ سلول کشی لنفوسیت های T و نیز توانایی این دو روش در پاک سازی ویروس آنفلوانزا از ریه موش های BALB/c مقایسه شد. به این منظور، موش های BALB/c جنس ماده در روزهای 0، 14 و 28 با پلاسمید بیانی ژن نوکلئوپروتئین ویروس آنفلوانزا ایمن سازی شدند. دو هفته پس از تزریق آخر، میزان پاسخ سلول کشی لنفوسیت های T به روش لاکتات دهیدروژناز ارزیابی شد. همچنین، موش های مورد آزمایش با ویروس آنفلوانزا چالش شدند و عیار ویروس آنفلوانزا در ریه موش ها 4 روز پس از چالش سنجش شد.
    نتایج
    آزمایش های صورت گرفته نشان داد که ایمن سازی موش ها به روش تزریق عضلانی پاسخ سلول کشی لنفوسیت های T قوی تری در مقایسه با روش داخل جلدی القا می کند. همچنین موش های ایمن شده به روش تزریق عضلانی سطح بالاتری از پاک سازی ویروس از ریه را نشان دادند.
    نتیجه گیری
    نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت در روش ایمن سازی با استفاده از واکسن ژنی نوکلئوپروتئین ویروس آنفلوانزا منجر به القای متفاوت پاسخ های ایمنی سلولی می شود.
    کلید واژگان: تزریق داخل جلدی, تزریق عضلانی, لنفوسیت های T کشنده, نوکلئوپروتئین ویروس آنفلوانزا, واکسن ژنی}
    Abbas Jamali, Farzaneh Sabahi*
    Objective
    The use of bacterial plasmids carrying specific genes of pathogens as genetic vaccines is a relatively new technique for induction of cellular immune responses against microbial pathogens. Mechanisms of production of specific immune responses against these vaccines are not still completely understood. Therefore, it is necessary to examine various routes of inoculation to find the best way of immunization for specific antigens. In this research, intramuscular method of inoculation of influenza vaccine nucleoprotein (NP) encoding vector was compared with that of intra-dermal method.
    Materials And Methods
    In this study, the ability of two different methods of immunization (intramuscular and intra-dermal) in induction of CTL responses as well as their efficiency in clearance of influenza virus from the lung of BALB/c mice was compared. Female BALB/c mice were immunized with influenza virus NP expressing plasmids on days 0, 14 and 28. CTL activity of mice was evaluated by lactate dehydrogenase technique two weeks after the last inoculation. In addition, the mice were challenged by live influenza virus and the viral titer was measured 4 days post-challenge in the lungs of animals. The results of experiments demonstrated that intramuscular immunization of mice induces a stronger CTL response. Mice immunized by intramuscular route also showed a higher ability in virus clearance from the lungs.
    Conclusion
    Results of this study showed that different routes of immunization of influenza NP genetic vaccine induce different levels of cell-mediated immune responses and protection from the live virus.
  • عباس دوستی، غلامرضا جوادی، سروش سرداری، محمدعلی شکرگزار، پوریا قاسمی دهکردی
    مقدمه و هدف
    بروسلا یک باکتری داخل سلولی اختیاری است که عامل بیماری بروسلوز بوده و می تواند در انسان و دام ها ایجاد عفونت نماید. سویه های تضعیف شده این باکتری نظیر بروسلا ملیتنسیس سویه Rev1 و بروسلا آبورتوس سویه های S19 و Rb51 هم اکنون به منظور پیشگیری از بروسلوز در دام ها مورد استفاده قرار می گیرند، اما تا کنون واکسن مناسبی علیه بروسلا برای انسان شناخته نشده است. هدف از این تحقیق تعیین میزان ایمنی زایی واکسن ژنی دو گانه حامل؛ ژن های پلاسمید نوترکیب حامل ژن های مسئول سنتز پروتئین متصل شونده به پریپلاسم و پروتئین 31 کیلو دالتونی لایه خارجی بروسلا ملیتنسیس در موش های بالب سی بود.
    مواد و روش ها
    این پژوهش یک مطالعه تجربی است که بر روی 24 موش بالب سی در تابستان سال 1386 در مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، انجام گرفته است. به این منظور ابتدا با کلون سازی ژن های مسئول سنتز آنتی ژن های مذکور، پلاسمید نوترکیب به عنوان واکسن ژنی تهیه گردید و سپس، مقدار 100 میکروگرم از آن در حجم 50 میکرولیتر به عضله ران 12 سر موش بالب سی تزریق گردید و از 12 موش بالب سی دیگر نیز به عنوان گروه شاهد استفاده شد که به آنها به صورت مشابه بافر فسفاته نمکی تزریق گردید. این تزریقات در طی 4 مرحله یعنی در روزهایی به فاصله 1، 7،15 و 30 انجام شد و میزان پاسخ ایمنی حاصل علیه بروسلوز به روش الیزا بررسی گردید. برای آنالیز داده ها از آزمون تی و نرم افزار SPSS استفاده گردید.
    یافته ها
    تزریقات عضلانی این واکسن ژنی دوگانه موجب بروز ایمنی سلولی در موش های بالب سی گردیده و نتایج اندازه گیری میزان سایتوکاین ها از طریق الیزا، نشان دهنده افزایش سطح اینترفرون گاما و تغییرات کم سطح اینترلوکین 4 در موش های واکسینه شده در مقایسه با گروه شاهد می باشد(05/0p<).
    نتیجه گیری
    کاربرد توام دو آنتی ژن پروتئین متصل شونده به پریپلاسم و پروتئین 31 کیلو دالتونی لایه خارجی بروسلا، قادر به ایجاد ایمنی حفاظتی بالایی علیه بروسلوز می باشد که استفاده از فیوژن پروتئین نوترکیب حاصل از بیان این ژن ها نیز می تواند در راستای بررسی ایمنی زایی علیه بروسلا در تحقیقات آینده مد نظر قرار گیرد.
    کلید واژگان: بروسلوز, واکسن ژنی, موش های بالب سی}
    Doosti A., Javadi Gr., Sardari S., Shokrgozar Ma., Ghassemi-Dehkordi P. Dvm
    Introduction &
    Objective
    Brucella is a facultative intracellular pathogen and one of the etiologic agents of brucellosis that can infect humans and domestic animals. Attenuated strains such as B. melitensis Rve1 and B. abortus S19 and Rb51 are being used to control brucellosis in domestic animals. However, no safe and effective vaccine is available for human use. This study was designed to evaluate the immunogenicity and the protective efficacy of a divalent fusion DNA vaccine encoding both the B. melitensis Omp31 protein and P39 protein, designated pCDNA3 recombinant vector.
    Materials and Methods
    This experimental study was performed in Biotechnology Research Center of Islamic Azad University, Shahrekord branch in summer, 1386. Construction of pCDNA3 recombinant vector containing Omp31 and P39 genes of B. melitensis was completed. Then, 12 Balb/c mice were immunized intramuscularly with 100 mg per 50 micro liters of this DNA vaccine. Control mice, 12 Balb/c mice, were simultaneously injected with PBS. During the 1st, 7th, 15th and 30th days the mice received the injections. Afterwards, the ELISA cytokine assay was performed and data were analyzed by SPSS software.
    Results
    Intramuscular injection of the divalent DNA vaccine elicited cellular immune responses in Balb/c mice. The ELISA cytokine assay with serum of vaccinated mice showed high level of IFN-γ and low changes of IL-4 in compare with control mice.
    Conclusion
    Use of divalent genetic vaccine based on the Omp31 and P39 genes can elicit a strong cellular immune response against Brucellosis.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال