به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « Distress tolerance education » در نشریات گروه « پزشکی »

  • زهرا طاهری، حسن رضایی جمالویی*، سعید زمانی
    زمینه و هدف
    خودارضایی مکمل تمایل جنسی است که نیازی به وجود شریک جنسی نیست و به دلیل تغییرات هورمورنی دوران نوجوانی به طور ناگهانی، افزایش می یابد.  پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش تحمل پریشانی بر نارسایی هیجانی، تنظیم هیجانی، و تحمل پریشانی آزمودنی های 11 تا 14 سال دچار اختلال نیمه بالینی خودارضایی (4 فرد مبتلا به صورت تک بررسی) انجام شد.
    روش
    در تک بررسی آزمایشی از نوع خط پایه چندگانه، فرایند درمان 8 جلسه ای بر روی چهار آزمودنی انجام شد. چهار بیمار سرپایی مبتلا به اختلال نیمه بالینی خودارضایی، قبل، حین، و پس از درمان با استفاده از پرسشنامه نارسایی هیجانی (تورنتو، 2005)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001) و تحمل پریشانی هیجانی (علوی، 2011) ارزیابی شدند و برای عینی سازی میزان بهبودی از فرمول درصدی بهبودی استفاده شد. 
    یافته ها
    نتایج پژوهش نشان داد که آموزش تحمل پریشانی به بهبود هیجانات، افزایش تنظیم هیجانی، و تحمل پریشانی منجر شد و میزان بهبودی در تاثیر نارسایی هیجانی 44/48 درصد، در تنظیم هیجانی 50/29 درصد، و در تحمل پریشانی هیجانی 58/39 درصد بود.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش تحمل پریشانی باعث می شود که آزمودنی های مبتلا به اختلال خودارضایی بتوانند هیجانات مثبت و منفی خود را شناسایی کنند و در نتیجه نارسایی هیجانی در آنها، کاهش یافته و توانایی تنظیم هیجان و سطح تحمل تنیدگی، افزایش می یابد.
    کلید واژگان: تحمل پریشانی, نارسایی هیجانی, تنظیم هیجانی, خودارضایی}
    Zahra Taheri, Hasan Rezaee Jamaoei*, Saeed Zamani
    Background and Purpose
    Masturbation is a complement to sexual desire that does not require a sexual partner and increases suddenly due to hormonal changes in adolescence. The purpose of this study was to investigate the effect of distress tolerance education on alexithymia, emotional regulation, and distress tolerance in 11-14 year-old subjects with masturbation.
    Method
    In a case study of multiple baseline type, the 8-hour treatment process was performed on four subjects. Four outpatient with masturbation using Toronto alexithymia scale (TAS-20) (Toronto, 2005), cognitive emotion regulation questionnaire (Garnowski et al., 2001) and tolerance of emotional distress (Alawi, 2011) before, during, and after therapy, were evaluated. The percent recovery rate was used to measure the recovery rate.
    Results
    The results of this study showed that distress tolerance education was effective in improving alexithymia, increasing emotional regulation, and tolerance of distress. The rate of recovery in alexithymia was 44.48%, in emotional regulation 29/50%, and in the tolerance of emotional distress, 39.38%
    Conclusion
    Based on the results of this study, it can be concluded that distress tolerance education makes it possible for subjects with masturbation to identify their positive and negative emotions and thus decrease their emotional deficiency and increases their ability to emotional regulation and the level of stress tolerance.
    Keywords: Distress tolerance education, Emotional deficits, emotional regulation, tolerance of distress, adolescents, masturbation}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال