جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « Leaving » در نشریات گروه « پزشکی »
-
اهداف
پدیده کارتن خوابی در شهرهای بزرگ ایران به خصوص تهران پدیده نسبتا جدیدی است که به عنوان یک معضل جدی اجتماعی در عرصه عمومی مطرح می شود. اصطلاح کارتن خوابی عمدتا در خصوص کسانی به کار می رود که شب ها را در فضاهای عمومی مانند پیاده روها، پارک ها یا زیرپل ها سپری می کنند. مطالعات نشان می دهد که کارتن خوابی با اختلال مصرف مواد گره خورده است. هدف این پژوهش بررسی فرایند و تحلیل تجربیات افراد کارتن خواب دارای اختلال مصرف مواد است.
مواد و روش هااین تحقیق کیفی و به روش گراندد تیوری صورت گرفته است. با روش نمونه گیری هدفمند و سپس نظری درنهایت بیست نفر (نه مرد و یازده زن) از کارتن خواب های شهرستان تهران در مطالعه شرکت کردند و نمونه گیری تا اشباع داده ها ادامه یافت. داده ها از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته و مشاهده گردآوری شد. تحلیل داده ها برای مشخص کردن روند به روش توصیه شده توسط اشتراوس و کوربین (1998) انجام شد.
یافته هامیانگین سن مشارکت کنندگان 2/36 بود. یافته ها نشان داد که فرایند کارتن خوابی فرد دچار اختلال مصرف مواد دارای دو مرحله است که هرکدام دارای طبقاتی هستند؛ مرحله اول: مرحله جدایی از ماوای پایدار، از دو طبقه اصلی تشکیل شده است: جدایی مبتنی بر تصمیم فرد و جدایی خارج از اختیار. مرحله دوم: مرحله بی خانمانی (بقا به هر قیمتی)، شامل چهارطبقه اصلی است: ماواگزینی گریزان، امرار معاش غیررسمی و متخلفانه، حضور در شبکه روابط بهره جویانه و مقوله هویت باختگی فردی و اجتماعی.
نتیجه گیریدر مرحله جدایی از ماوای پایدار و مرحله بی خانمانی فرد، علاوه بر مسئله مصرف مواد با توجه به ابعاد جدیدی که این نوع زندگی دارد هویت فرد به بی خانمان گریزان، خلاف کار، آسیب دیده و طردشده اجتماعی تبدیل می شود. همین امر او را در این سیکل معیوب بقا به هر قیمتی قرار می دهد. از این روست که می توان این گروه را قشری شدیدا آسیب دیده و درگیر مسایل اجتماعی، قانونی و روانی گوناگون دانست. با توجه به پیچیدگی ابعاد بی خانمانی معتادان، به مداخلات هماهنگ بین فرد، خانواده و سیستم های حمایت کننده در تمام سطوح نیاز است.
کلید واژگان: کارتن خوابی, بی خانمانی, آسیب اجتماعی, نظریه زمینه ای, هویت باختگی}ObjectivesThe phenomenon of rough sleeping in big cities of Iran, particularly in Tehran is a serious social problem. The term rough sleeping is mostly used for those who sleep on the public spaces including pavements, parks or under bridges. It is assumed that rough sleeping and drug addiction are linked to each other. This study aims to evaluate the process of rough sleeping based on the experiences of homeless drug addicted in Iran.
MethodsThis is a qualitative research. Participants were 20 homeless addicts (9 males and 11 females, mean age= 36.2 years) in Tehran city who were recruited using a purposive sampling method, and sampling continued until data saturation. The data were collected through a semi-structured in-depth interview and observations. Data analysis was performed based on the grounded theory recommended by Strauss and Corbin (1998).
ResultsThe rough sleeping process had two steps: (a) Leaving home voluntarily (to protect family or escape from family problems) or involuntarily (Due to being expelled from home and losing the roof over the head), and (b) Being homelessness which had four main categories: Elusive life, informal and contravened subsistence, involving in exploitative relationships, and loss of individual/social identity.
ConclusionWhen leaving home and becoming rough sleeper, the individual becomes elusive, delinquent, damaged and socially rejected homeless, in addition to the risk of becoming a drug addict. Therefore, this group can be considered as a severely injured group involved in various social, legal and psychological issues. Given the complexity of the homelessness aspects in drug addicts, there is a need for coordinated interventions between individuals, families and the support systems at all levels.
Keywords: Homeless, Grounded Theory, Social harm, Loss of identity, Leaving} -
Background
Leaving against medical advice (LAMA) can be defined broadly as a patient’s insistence upon leaving the hospital against the treating team has expressed advice, which is both a challenge and concern for physicians, as these patients lost to follow-up, and their outcomes remain unknown. There is no previous study conducted to find the prevalence and causes of LAMA in brain tumors patients in the Middle East to the best of our knowledge.
MethodsPatients studied in this research are those who were diagnosed with any type of brain tumors and were admitted to the Neurosurgical Department in Khoula Hospital (KH) but signed LAMA in the two years between January 2017 to December 2018 by going through the electronic medical records. Data obtained from the health information system includes socioeconomic characteristics, health status-related data, diagnosis-related data, and the reasons for LAMA.
ResultsA total number of 302 patients with brain tumors included in this study. Twenty-eight patients (9.2%) signed LAMA with a majority of those who signed LAMA were in the young adult’s group (3-39 years) and represented 18 (64%). Eight patients (28.57%) among the LAMA group and 43 patients (15.69%) in the non-LAMA group have tumors in the frontal lobe, which has found to be the most familiar location (29%). There was a significant relationship between the reason for LAMA and gender (P = 0.020).
ConclusionYounger patients, male, Omani, newly diagnosed tumors, and tumors in the frontal lobe were all risk factors for LAMA. Education and awareness about LAMA recommended in order to avoid readmission and loss of follow up.
Keywords: Tumor, Brain, leaving, Medical Advice, Oman, LAM} -
هدفپژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مقابله با استرس بر میزان کیفیت زندگی و سلامت روان خانواده افراد معتاد در حال ترک کلینیک پلاک اول تهران انجام شد.روش هاپژوهش حاضر یک مطالعه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده که جامعه آماری آن را کلیه افراد خانواده های معتادین ( شامل همسر،فرزندان بالای 18 سال و پدر و مادری که با فراد معتاد زندگی میکردند) در حال ترک مرکز ترک اعتیاد پلاک اول تهران به تعداد 120نفر در ماه های مهر،آبان؛آذر تشکیل داده اند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 92 نفر به صورت تصادفی ساده به عنوان واحد نمونه پژوهش حاضر انتخاب شده اند. آزمودنی های گروه آزمایش به 8 جلسه 90 دقیقه ای کلاس آموزشی دعوت شدند و آموزش مقابله با استرس را دریافت کردند و این در حالی است که گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند.یافته هابا استفاده از شاخص آماری تحلیل کوواریانس نشان داد که تاثیر آموزش مقابله با استرس بر میزان کیفیت زندگی و سلامت روان در سطح p<0/01 معنادار استنتیجه گیریآموزش شیوه های مقابله با استرس بر میزان کیفیت زندگی و سلامت روان خانواده های افراد معتاد در حال ترک موثر است.کلید واژگان: استرس, کیفیت زندگی, سلامت روان, اعتیاد, درحال ترک}AimThe purpose of this study was to determine the effectiveness of stress coping training on the quality of life and mental health of addicted individuals leaving the clinic in Tehran.MethodsThe present study was a pilot study with pretest-posttest design with control group. The statistical population included all addicts families (including spouse, children over 18 years of age and parents and parents living with drug addicts). The first addiction trail of the first addendum center in Tehran was 120 people in October, November and December. Sample size based on the Morgan table, 92 people were selected randomly as the sample unit of the present study. The experimental group was invited to eight 90-minute sessions of instructional class and received stress coping training, while the control group did not receive any training.ResultsUsing covariance analysis, the effect of coping with stress on quality of life and mental health was significant at the level of p <0.01.ConclusionThe teaching of coping with stress is effective on the quality of life and mental health of families of addicted people who are leaving.Keywords: Stress, Quality of Life, Mental Health, Addiction, Leaving}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.