جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « Poly cystic ovarian syndrome » در نشریات گروه « پزشکی »

انتخاب همه

وزن کم هنگام تولد عاملی برای افزایش توده چربی بدن در زنان بزرگسال مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

سونیا مینویی، فهیمه رمضانی تهرانی*، پروین میرمیران، فریدون عزیزی

International Journal of Reproductive BioMedicine، سال چهاردهم شماره 5 (پیاپی 76، May 2016)، صص 335 -340

مقدمه

زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، به عنوان شایع ترین اختلال اندوکرین زنان، فرم ویژه ای از تجمع چربی در بدن را دارا هستند. وزن هنگام تولد یکی از علل تاثیرگذار در این رابطه است.

هدف

این مطالعه با هدف بررسی ارتباط میان وزن هنگام تولد و حجم توده چربی/ عضلانی بدن (BFM و BLM) در زنان مبتلا به PCOS و مقایسه آن با افراد شاهد غیرمبتلا که از نظر سن و شاخص توده بدنی همسان سازی شده بودند انجام شد.

مواد و روش ها

مجموعا 70 زن سنین باروری با تشخیص PCOS، به همراه 70 زن که در بررسی سونوگرافیک فاقد تخمدان پلی کیستیک و فاقد هیرسوتیسم و اختلال عملکرد تخمدان بودند، وارد مطالعه شدند. تفاوت بین گروه ها با آزمون تی مستقل و ارتباط بین متغیرها از طریق آزمون ANCOVA آنالیز شد.

نتایج

شیوع وزن کم هنگام تولد در زنان مبتلا به PCOS نسبت به گروه شاهد بالاتر بود (3/19 در مقابل 7/15). همچنین، این مطالعه نشان داد که حجم توده چربی و عضلانی بدن، در زنان مبتلا به PCOS که هنگام تولد کم وزن متولد شده بودند، در مقایسه با زنان سالم بیشتر بود (به ترتیب، 05/9±8/19 در مقابل 5/4±9/12، 001/0=p و 9/6±9/48 در مقابل 8/5±2/43، 004/0=p).

نتیجه گیری

بافت چربی دوران جنینی و وزن هنگام تولد در بروز چاقی، حجم توده چربی و عضلانی بدن در بزرگسالی تاثیر دارد که البته میزان تاثیر در بین زنان مبتلا و غیر مبتلا به PCOS متفاوت می باشد.

کلید واژگان: حجم توده چربی, حجم توده عضلانی, وزن هنگام تولد, سندرم تخمدان پلی کیستیک}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی

Low birth weight may increase body fat mass in adult women with polycystic ovarian syndrome

Sonia Minooee Minooee, Fahimeh Ramezani Tehrani, Parvin Mirmiran, Fereidoun Azizi

International Journal of Reproductive BioMedicine, Volume:14 Issue: 5, May 2016, PP 335 -340

Background

Women engaged with polycystic ovarian syndrome (PCOS), as the commonest endocrine disorder, are known to have a specific type of adiposity. Birth weight is among different contributors reported to be responsible for this diversity.

Objective

We aimed to compare the relation between birth weight and body fat mass (BFM)/ body lean mass (BLM) in PCOS and their age and body mass index (BMI) matched normal controls.

Materials And Methods

In this case-control study, a total number of 70 reproductive aged women, diagnosed with PCOS and 70 age- BMI matched healthy women without hirsutism and/or ovulatory dysfunction were recruited., control group had no polycystic ovaries in ultrasonographic scans. A detailed history of birth weight was taken and was divided into the following categories:

Results

Results showed that LBW prevalence was higher in women with PCOS than in controls (19.3% (27) vs. 15.7% (22)). Also body fat and lean mass (BFM, BLM) have increased in adult women with PCOS who were born underweight compared to their normal (19.8±9.05 vs. 12.9±4.5, p=0.001 and 48.9±6.9 vs. 43.2±5.8, p=0.004 respectively).

Conclusion

Fetal birth weight influences on the adulthood obesity, BFM and BLM. This impact is different among women with and without PCOS.

Keywords: Body fat mass, Body lean mass, Birth weight, Poly cystic ovarian syndrome}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
Evaluation of Relation between Anthropometric Indices and Vitamin D Concentrations in Women with Polycystic Ovarian Syndrome

Roya Faraji, Seyedeh Hajar Sharami, Ziba Zahiri, Maryam Asgharnia, Ehsan Kazemnejad, Shirin Sadeghi

Journal of Family and Reproductive Health, Volume:8 Issue: 3, Sep 2014, PP 123 -129

Objective
To determine the association between serum 25 – hydroxy vitamin D concentration and anthropometric indices in patients with polycystic ovarian syndrome (PCOS).
Materials And Methods
This is a descriptive cross – sectional study which was carried out on women with PCOS aged 19-39 years old referred to an infertility clinic of Alzahra Hospital, Rasht, Iran during September2011- March2012.The study was conducted based on the Rotterdam criteria. Exclusion criteria were hyperandrogeniema and thyroid dysfunction. The data were gathered through an interview with focus on demographic characteristics and history of infertility. The height, weight and waist and hip circumferences were measured and BMI had been calculated. Also, blood sample had been checked to indicate the level of hydroxy vitamin D. While all statistical analyses were carried out using software package used for statistical analysis (SPSS) version 16 (SPCC Inc., Chicago, IL, USA).
Results
Over 68% of patients had vitamin D deficiency (Vit D<15). Level of vitamin D had a significant correlation with waist circumference (p<0.02), height (p<0.001) and waist-to-hip ratio (WHR) (p<0.007).
Conclusion
Based on the anthropometric indices, it seems that we can predict the level of 25-hydroxyvitamin D in women with PCOS.

Keywords: Poly Cystic Ovarian Syndrome, Androgen, Insulin Resistant, Vitamin D}

Abstract View Paper Original: English
ارتباط امنتین، با سندروم تخمدان پلی کیستیک

نغمه سعادتی، پریچهر یغمایی، سپیده حقیقی پوده، فاطمه هاشمی، فهیمه رمضانی تهرانی، مهدی هدایتی *

مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران، سال چهاردهم شماره 4 (پیاپی 64، آبان 1391)، صص 375 -379

مقدمه

آدیپوکین ها پروتئین های مترشحه از بافت چربی هستند که سوخت و ساز بدن را کنترل می کنند. امنتین از جمله آدیپوکین ها است و نقش های بیولوژیکی گوناگونی دارد. براساس پژوهش های مختلف، سطح سرمی امنتین با تغییر در نمایه ی توده ی بدن (BMI)، مقاومت به انسولین، سندروم متابولیک، دیابت و بیماری های قلبی عروقی در ارتباط می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط امنتین با سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) در زنان مبتلا انجام شد.

مواد و روش ها

مطالعه ی مورد شاهدی حاضر 45 بیمار مبتلا به PCOS و 45 نفر به عنوان گروه شاهد انجام شد. میزان BMI و سطح سرمی هورمون های امنتین و انسولین به روش الایزا ساندویچی و میزان گلوکز سرمی به روش رنگ سنجی آنزیمی در حالت ناشتا اندازه گیری شدند. شاخص مقاومت به انسولین با مدل HOMA-IR محاسبه گردید. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل، ضریب همبستگی و نرم افزارSPSS نسخه ی 16 تحلیل شدند.

یافته ها

میزان امنتین سرم در بیماران مبتلا به PCOS به طور معنی داری از گروه شاهد کمتر بود، میزان انسولین و گلوکز در بیماران مبتلا، به طور معنی داری از گروه شاهد بیشتر بود و این بیماران، مبتلا به مقاومت به انسولین بودند (05/0P<)، همبستگی معنی داری بین سطح امنتین در سرم با مقاومت به انسولین در بیماران و گروه شاهد وجود نداشت (05/0P>).

نتیجه گیری

پژوهش حاضر نشان داد سطح سرمی امنتین در بیماران مبتلا به PCOS نسبت به گروه شاهد دارای BMI مشابه، کاهش می یابد، که ممکن است بتوان تغییرات سطح امنتین را به عنوان مارکر تشخیصی قابل ملاحظه ای در کنار سایر مارکر ها برای تشخیص و تایید PCOS در نظر گرفت.

کلید واژگان: امنتین, سندروم تخمدان پلی کیستیک, مقاومت به انسولین, گلوکز, نمایه ی توده ی بدن}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Association of SerumOmentin Levels in Women with PolyCystic Ovarian Syndrome

Naghmeh Saadati, Dr Parichehre Yaghmaei, Sepideh Haghighi Poodeh, Fatemeh Hashemi, Dr Fahimeh Ramezani Tehrani, Dr Mehdi Hedayati

Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism, Volume:14 Issue: 4, 2012, PP 375 -379

Introduction

Adipokines, compounds secreted from adipose tissue, are involved in metabolism control. Omentin is one of the adipokines with different biological roles. Serum levels of Omentin were found to be associated with BMI, insulin resistance, metabolic syndrome, diabetes, and cardiovascular disease in several studies. The aim of this study was to assess the association between omentin level and the PolyCystic Ovarian Syndrome.

Materials And Methods

This case-control study was performed on 45 patients with Poly Cystic Ovarian Syndrome and 45 normal individuals as controls. BMI and fasting omentin and insulin serum levels were measured by Enzyme-Linked Immunosorbent Assay (ELIZA) method, fasting glucose serum level was measured by enzyme-calorimetric method and insulin resistance index (HOMA-IR) was measured using the relevant equation. Data was analyzed using the independent t-test, Pearson correlation coefficient and by SPSS 16 software.

Results

Omentin serum levels in the patient PCOS group were significantly lower in patients with polycystic ovarian syndrome than in controls. Insulin and glucose serum levels in the PCOS group were significantly higher than in controls, indicating these patients had insulin resistance. There was no significant correlation between serum levels of omentin and HOMA-IR between cases and controls.

Conclusion

This study shows that serum omentin level decreased in PCOS patient in comparison with BMI-matched controls. The findings of this study suggest that changes in omentin serum level may be considered as a criterion of PCOS.

Keywords: Omentin, Poly Cystic Ovarian Syndrome, Insulin Resistance, Glucose, BMI}

Abstract View Paper Original: Persian
بررسی سطح سرمی آدیپونکتین و ارتباط آن با مقاومت به انسولین و چاقی در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

مریم عمادی، فهیمه رمضانی تهرانی، پریچهر یغمایی، سارا شیخ الاسلامی، مهدی هدایتی

مجله علوم پزشکی رازی، سال نوزدهم شماره 8 (پیاپی 101، آبان 1391)، ص 1

زمینه و هدف
آدیپونکتین آدیپوکاینی مشتق از بافت چربی است که در تنظیم متابولیسم گلوکز، مقاومت به انسولین(Insulin Resistance-IR) و اختلالات مرتبط با چاقی دخیل است. ازطرفی آدیپونکتین در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک(PCOS - Poly Cystic Ovarian Syndrome) بیان متفاوتی دارد. این مطالعه با هدف ارزیابی سطح سرمی آدیپونکتین در افراد مبتلا به PCOS با توجه به شیوع بالای مقاومت به انسولین در آن ها و ارتباط آن با نمایه توده بدن(Body Mass Index - BMI)، انسولین و گلوکز ناشتا انجام شد.
روش کار
این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 45 زن مبتلا به PCOS و 45 زن سالم با سن و BMI همسان انجام گرفت. سطوح سرمی آدیپونکتین با روش ELISA و انسولین ناشتا به روش Immunoreactive و گلوکز ناشتا به روش گلوکز اکسیداز اندازه گیری شدند. مقاومت به انسولین نیز برحسب نمایه HOMA-IR محاسبه گردید.
یافته ها
سطح سرمی آدیپونکتین در بیماران در مقایسه با بیماران سالم اختلاف آماری معنی دار نداشت. در ارتباط با انسولین و گلوکز ناشتا اختلاف معنی داری در دو گروه وجود نداشت (05/0 < p). با این حال مقاومت به انسولین در مبتلایان به این سندرم به طور معنی داری بالاتر از زنان سالم مورد مطالعه بود (05/0 p<). غلظت سرمی آدیپونکتین در تمام افراد ارتباط منفی معنی داری با BMI (019/0 p=) و گلوکز ناشتا (019/0 p=)داشت. با این حال پس از تفکیک دو گروه مبتلا و غیر مبتلا به PCOS ارتباطی بین آدیپونکتین و BMI دیده نشد.
نتیجه گیری
علی رغم ارتباط میزان آدیپونکتین با نمایه توده بدنی، چون ارتباطی با سندرم تخمدان پلی کیستیک مشاهده نشده دخالت این آدیپوکین در ابتلاء به سندرم مذکور محتمل به نظر نمی رسد. لذا، تلاش برای افزایش میزان آدیپونکتین در جلوگیری از ابتلاء به این سندرم احتمالا موثر نخواهد بود.

کلید واژگان: سندرم تخمدان پلی کیستیک, آدیپونکتین, نمایه توده بدن, مقاومت به انسولین}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Serum adiponectin levels and its association with insulin resistance and obesity in women with poly cystic ovarian syndrome

Maryam Emadi, Fahimeh Ramezani Tehrani, Parichehre Yaghmaei, Sara Sheikholeslami, Mehdi Hedayati

Razi Journal of Medical Sciences, Volume:19 Issue: 8, 2012, P 1

Background
Adiponectin is one of the adipokines derived from adipose tissue. It is involved in the regulation of glucose metabolism, Insulin Resistance (IR) and obesity-related disorders. Adiponectin in patients with Poly Cystic Ovarian Syndrome (PCOS) has a different expression. This study was performed to assess the serum levels of adiponectin in PCOS patients considering the high prevalence of insulin resistance in this patients and its relation with body mass index, fasting insulin and fasting glucose to evaluate
Methods
This case-control study was performed on 45 PCOS patients and 45 controls being matched in regards to age and BMI. Adinopectin level was measured by ELISA. FBS and insulin were measured by glucose oxidase and ELISA method, respectively. Insulin resistance was determined by HOMA-IR.
Results
Serum adiponectin level in PCOS subjects and healthy women did not differ statistically. There was no significant difference between fasting insulin and fasting glucose levels in PCOS subjects and healthy women. However, HOMA-IR in PCOS subjects was significantly higher than healthy women. There was a significant negative correlation between adiponectin level and BMI (p=0.035) and fasting glucose (p=0.019). However, after separation of the two groups there was no correlation between adiponectin and BMI.
Conclusion
Despite the relationship between adiponectin levels and BMI, and as no relation is observed with PCOS, the role of this adipokine in the syndrome is unlikely. Thus, apparently increase in the amount of adiponectin will not be effective in preventing the syndrome.

Keywords: Poly cystic ovarian syndrome, Adiponectin, Body mass index, Insulin resistance.}

Abstract View Paper Original: Persian

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « Poly cystic ovarian syndrome » در نشریات گروه « پزشکی »