جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « yl) » در نشریات گروه « پزشکی »

انتخاب همه

اثر عصاره الکلی زنجبیل بر رشد و القاء آپوپتوز در تریکوموناس واژینالیس

محسن اربابی*، مهدی دلاوری، زهره فخریه کاشان، محسن تقی زاده، حسین هوشیار

International Journal of Reproductive BioMedicine، سال چهاردهم شماره 11 (پیاپی 82، Nov 2016)، صص 691 -698

مقدمه

تریکوموناس واژینالیس یک تک یاخته تاژکدار و عامل ایجاد کننده تریکومونیازیس می باشد . این بیماری یکی از شایع ترین بیماری های انگلی قابل انتقال جنسی غیرویروسی است. درمان بیماری با مترونیدازول صورت می گیرد که مواردی از بروز مقاومت دارویی مورد تایید قرار گرفته است. با توجه به شیوع مقاومت به مترونیدازول استفاده از داروهای جایگزین برای درمان موفقیت آمیز ضروریست. ارزیابی محصولات طبیعی به عنوان منابع داروهای جدید در درمان تریکومونیازیس یکی از موضوعات پژوهشی قابل توجه است. با توجه به شیوع و عوارض واژینیت تریکومونایی و نقش گیاهان دارویی در درمان عفونت، این تحقیق با هدف تعیین اثر عصاره الکلی زنجبیل بر رشد و القاء آپوپتوز درتریکوموناس واژینالیس صورت گرفت.

هدف

این تحقیق با هدف تعیین اثر غلظت های مختلف عصاره الکلی گیاه زنجبیل در مقایسه با مترونیدازول بر رشد تریکوموناس واژینالیس جدا شده از مبتلایان به واژینیت تریکومونایی در شرایط in vitro و اثر آپوتوتیک آن ها صورت گرفته است.

مواد و روش ها

تحقیق با طراحی تجربی به منظور تعیین سمیت غلظت های مختلف عصاره الکلی زنجبیل، اثرات آنها روی ماکروفاژهای موش و تکرار 3 بار آزمایش با روش MTT صورت گرفت. IC50 زنجبیل و مترونیدازول بعد از 24 ساعت تعیین گردید. اثر عصاره الکلی زنجبیل بر القاء آپاپتوز بااستفاده از فلوسایتومتری مشخص و نتایج با نرم افزار Flow Jo آنالیز و درجه آپاپتوز تعیین گردید.

نتایج

IC50 زنجبیل و مترونیدازول به ترتیب µg/ml 8/93 و µg/ml 0326/0تعیین گردید. سمیت عصاره الکی زنجبیل برای ماکروفاژهای موش در غلظت های µg/ml 800-25 بعد از 12، 24 و 48 ساعت به ترتیب 19/0، 11/0، 26/0، 15/0 و 31/0، 18/0 تعیین گردید. با استفاده از فلوسایتومتری، درصد آپوپتوز بعد ازدرمان تروفوزوییت های انگل با غلظت های 25، 50، 100، 200، 400 و 800 میکروگرم برمیلی لیتر به ترتیب 17، 5/28، 1/42، 8/58، 3/76 و 100% تعیین درحالی که این رقم برای گروه کنترل 9/2 بود. به این ترتیب نشان داده شد عصاره زنجبیل با عث مرگ سلول می شود.

نتیجه گیری

تحقیق حاضر نشان داد عصاره الکلی زنجبیل باعث مرگ برنامه ریزی تریکوموناس واژینالیس می شود . ازاین رو توصیه می شود با توجه به اثر شناخته شده تراتوژنیک مترونیدازول از زنجبیل به عنوان داروی جایگزین در درمان تریکومونیازیس استفاده شود .

کلید واژگان: تریکوموناس واژینالیس, عصاره زنجبیل, آپوپتوزیس, روش IC50, MTT, شرایط برون تنی}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: انگلیسی

Ginger (Zingiber officinale) induces apoptosis in Trichomonas vaginalis in vitro

Mohsen Arbabi *, Mahdi Delavari, Zohre Fakhrieh Kashan, Mohsen Taghizadeh, Hossein Hooshyar

International Journal of Reproductive BioMedicine, Volume:14 Issue: 11, Nov 2016, PP 691 -698

Background

Trichomoniasis is the most common sexually transmitted protozoan diseases in the worldwide. Metronidazole is the choice drug for trichomoniasis treatment, however, metronidazole resistant Trichomonas vaginalis (T.vaginalis) has been reported. Natural products are the source of most new drugs, and Zingiber officinale (Ginger) is widely used ingredient in the traditional medicine.

Objective

The aim of the present study was to determine the effect of different concentrations of the ginger ethanol extract on the growth of T.vaginalis trophozoites in vitro.

Materials And Methods

In this experimental study, 970 women who were attend in Kashan health centers were examined for T. vaginalis. Of them, 23 samples were infected with T.vaginalis. Three T. vaginalis isolates were cultured in a TYI-S-33 medium. The effect of ginger ethanol extracts and its toxicity in different concentrations (25, 50, 100, 200, 400, 800 μg/ml) on mouse macrophages were measured in triplicate exam by MTT [3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide] assay. The effect of ginger on apoptosis induction was determined by Flow cytometry.

Results

The IC50 of ginger and metronidazole were 93.8 and 0.0326 μg/ml, respectively. 12, 24 and 48 hr after adding different concentrations of extract on mouse macrophages, fatality rates in maximum dose (800 μg/ml) were 0.19, 0.26 and 0.31 respectively. Flow cytometry results showed the apoptosis rate following treatment with different concentrations of the extract after 48 hr were 17, 28.5, 42.1, 58.8, 76.3 and 100% respectively, while in the control group was 2.9%.

Conclusion

Ginger ethanol extract induces programmed death in T. vaginalis. It is recommended that due to the known teratogenic effect of metronidazole, ginger can be considered as an alternative drug for metronidazole.

Keywords: Trichomonas vaginalis, Ginger, Zingiber officinale, Extract, Apoptosis, 3, (4, 5, dimethylthiazol, 2, yl), diphenyl tetr azolium bromide assay, IC 50, In vitro}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: English
Evaluation of Transforming Growth Factor Beta 1 and Curcumin on Proliferation and Differentiation of Nasal-Derived Chondrocyte Seeded on the Fibrin Glue Scaffold

Hossein Ghanepour, Mohammad Mehdizadeh, Ebrahim Zabihi, Mahdieh Ghiasi, Mohsen Sheykhhasan, Mitra Narmashiri

Anatomical Sciences Journal, Volume:13 Issue: 1, Winter 2016, PP 39 -46

Introduction
Natural biomaterials and growth factors are key factors in tissue engineering. The objective of the present study was to evaluate transforming growth factor beta 1 (TGF-β1) and curcumin on proliferation and differentiation of nasal-derived chondrocyte seeded on the fibrin glue scaffold.
Methods
Chondrocytes were isolated from nasal samples. Nasal-derived chondrocytes were seeded on fibrin glue at chondrogenic induction medium for 2 weeks. In this study, the effects of various concentrations of curcumin and TGF-β1 on the survival and proliferation of chondrocytes seeded on fibrin biomaterial were assessed by MTT assays. Also, chondrocytespecific gene expression was assessed by real-time polymerase chain reaction (PCR).
Results
There were significant differences among the group treated with curcumin 10 μg compared to other groups with regard to cell viability. Also, gene expression of collagen type II, aggrecan, and SOX9 in the chondrocytes seeded on fibrin biomaterial containing the growth factor TGF-β1 significantly differed from those of curcumin and control group.
Conclusion
Our results indicate that TGF-β1 and natural biomaterial of curcumin can be used effectively in chondrogenic viability and differentiation of nasal-derived chondrocyte.

Keywords: Transforming growth factor beta 1, Curcumin, Chondrocytes, 3, (4, 5, Dimethylthiazol, 2, yl), 2, 5, Diphenyl tetrazolium bromide, Real, time PCR}

Abstract View Paper Original: English
In vitro Immunobiological Studies of Novel 5-(5-nitrofuran-2-yl)-1, 3, 4-Thiadiazoles with Piperazinyl-Linked Benzamidine Substituents Against Leishmania Major

Farzaneh Rezazadeh Marznaki, Raheleh Shakeri, Sussan Kaboudanian Ardestani, Azar Tahghighi, Alireza Foroumadi

Iranian Journal of Allergy, Asthma and Immunology, Volume:12 Issue: 4, 2013 Aug, PP 368 -376

It was recently demonstrated that 5-(5-nitrofuran-2-yl)-1, 3, 4-thiadiazoles with piperazinyl-linked benzamidine substituents are effective in vitro against Leishmania major.Following on this evidence, we used colorimetric assay of acid phosphatase activity in the promastigotes as an indicator for cell viability. Also we studied the effect of these compounds on induction of nitric oxide (NO) in macrophage and production of reactive oxygen species (ROS) in lymphocyte that have important role in activation of immune response against Leishmania and elimination of parasite.Results showed that these compounds decrease the viability of the parasite and increase ROS and NO production in lymphocyte and macrophage respectively.These compounds can induce parasite killing, directly by decreasing the parasite viability and indirectly by exhibiting a significant increase on immune system.

Keywords: 5, (5, nitrofuran, 2, yl), 1, 3, 4, thiadiazoles piperazinyl, linked benzamidine substituents, Acid phosphatase, Leishmaniasis, Nitric Oxide, Reactive oxygen species}

Abstract View Paper Original: English
ارزیابی سمیت سلولی نانومیسل های هدفمند گالاکتوزیله ی پلورونیک F127/L122 بارشده با دوکسوروبیسین بر سلول های HepG2

ژاله ورشوساز، فرشید حسن زاده، حجت صادقی علی آبادی، ندا کلانتری

مجله دانشکده پزشکی اصفهان، پیاپی 221 (هفته سوم اسفند 1391)، ص 38

مقدمه
از جمله مهم ترین گیرنده هایی که در بیماری هپاتوسلولار کارسینوما بیان بالایی پیدا می کنند، می توان به گیرنده های آسیالوگلیکوپروتئین اشاره کرد. با آراستن سیستم های حامل دارویی به لیگاندهای اختصاصی این گیرنده می توان اتصال آن ها را با سلول و در نتیجه جذب آن ها را به سلول های هپاتوما افزایش داد. این کار سبب کاهش عواض دارو در اندام های غیر هدف و افزایش اثربخشی دارو می شود. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی سمیت میسل های مخلوط هدفمند گالاکتوزیله ی پلورونیک F127 و پلورونیک L122 بارشده با دوکسوروبیسین بر رده ی سلولی HepG2 بود.

روش ها
ابتدا مشتق گالاکتوزیله ی پلورونیکF127 سنتز شد. نانومیسل های حاوی دوکسوروبیسین به روش انحلال مستقیم تهیه گردید. نانومیسل های هدفمند گالاکتوزیله ی بهینه سازی شده بر اساس اندازه ی ذره ای، پتانسیل زتا، اندکس پلی دیسپرسیتی و کارایی بارگیری و رهش دوکسوروبیسین از نانومیسل ها جهت مطالعه ی سمیت بر روی رده ی سلولی HepG2 با روش MTT به کار برده شد.

یافته ها
نانومیسل های بهینه دارای اندازه ی ذره ای 2/0 ± 9/197نانومتر، پتانسیل زتای 6/18 میلی ولت، اندکس پلی دیسپرسیتی 058/0 ± 308/0، کارایی بارگیری 3/0 ± 3/78 درصد و رهش 3 ساعته ی داروی 5/0 ± 5/32 درصد بودند. این نانومیسل های بارشده با دوکسوروبیسین در غلظت های 2/0، 8/0، 3 و 6 میکرومول به طور معنی داری (05/0 > P) دارای سمیت سلولی بیشتری در مقایسه با نانومیسل های غیر هدفمند و داروی آزاد بودند.

نتیجه گیری
نانومیسل های مخلوط هدفمند گالاکتوزیله ی پلورونیک F127 و L122 حاوی دوکسوروبیسین اثربخشی بیشتر و اختصاصی تری علیه سلول های سرطانی HepG2 نسبت به نانومیسل های غیر هدفمند و داروی آزاد از خود نشان می دهند.

کلید واژگان: نانومیسل های هدفمند مخلوط, دوکسوروبیسین, هپاتوسلولار کارسینوما, HepG2, MTT assay}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Cytotoxic Effects of Targeted Galactosylated Pluronic F127/PluronicL122 Nano-Sized Micelles Loaded with Doxorubicin in Human Hepatocellular Carcinoma Cell Line

Jaleh Varshosaz, Farshid Hassanzadeh, Hojjat Sadeghi Aliabadi, Neda Kalantari

Journal Of Isfahan Medical School, Volume:30 Issue: 221, 2013, P 38

Background
Asialoglycoprotein receptors are among the most important over-expressed receptors in hepatocellular carcinoma (HepG2). Decorating drug carrier to specific ligands of these receptors can enhance their absorption to cells and elevate their permeability to hepatoma cells. This can reduce the side effects of the drug in nonspecific tissues and enhance drug efficiency. The aim of the present work was to evaluate the cytotoxicity of doxorubicin-loaded mixed micelles of galactosylated Pluronic F127/L122 on HepG2 cells.
Methods
Galactosylated Pluronic F127 was synthesized. Doxorubicin-loaded nano-sized micelles were prepared by direct dissolution method. Based on particle size، zeta potential، polydispersity index، loading efficiency and release efficiency of doxorubicin from nano-sized micelles، optimized micelles were used for cytotoxicity test on HepG2 cells by 3- (4،5-dimethythiazol-2-yl) -2،5-diphenyl tetrazolium bromide (MTT) assay.
Findings
The optimum targeted nano-sized micelles had particle size of 197. 9 ± 2. 1 nm، zeta potential of 18. 6 mv، polydispersity index of 0. 308 ± 0. 058، loading efficiency of 78. 3 ± 0. 3%، and drug release efficiency of 32. 5 ± 0. 5% (until the third hour). Nano-sized micelles loaded with doxorubicin in concentrations of 0. 2، 0. 8، 3، 6 μM caused significantly higher cytotoxicity compared to non-targeted nano-sized micelles and free doxorubicin.
Conclusion
Mixed targeted nano-sized micelles of galactosylated Pluronic F127 and Pluronic L122 loaded with doxorubicin showed more efficiency and specificity to toxicity against HepG2 cells than non-targeted nanoparticles and free drug.

Keywords: Targeted mixed nano, sized micelles, Doxorubicin, Hepatocellular carcinoma, HepG2, 3, (4, 5, dimethythiazol, 2, yl), 2, 5, diphenyl tetrazolium bromide assay}

Abstract View Paper Original: Persian
اثر سمیت سلولی نانوذرات هدفمند کیتوزان/ رتینوییک اسید/ آلبومین حاوی دوکسوروبیسین بر روی رده ی سلولی HepG2

ژاله ورشوساز، فرشید حسن زاده، حجت صادقی علی آبادی، زهرا علی محمد قلیچ خان

مجله دانشکده پزشکی اصفهان، پیاپی 218 (هفته چهارم بهمن 1391)، ص 1

مقدمه
آنتراسیکلین ها در درمان سرطان های مختلف از جمله هپاتوسلولارکارسینوما کاربرد دارند اما استفاده از آن ها با عوارض متعددی مانند سمیت قلبی همراه است. به کارگیری یک سیستم دارورسانی در اندازه ی نانو که دوکسوروبیسین را توسط گیرنده های رتینوییک اسید برای هپاتوسلولارکارسینوما هدفمند نماید، می تواند این عوارض را کاهش دهد.

روش ها
کونژوگه ی کیتوزان/ رتینوییک اسید به روش آمیداسیون تهیه شد. نانوذرات کیتوزان/ رتینوئیک اسید/ آلبومین به روش کواسرویشن (Coacervation) تهیه گردید. نانوذرات بهینه سازی شده بر اساس اندازه ی ذره ای، پتانسیل زتا، اندکس پلی دیسپرسیتی، کارایی بارگیری و رهش دوکسوروبیسین از نانوذرات جهت مطالعه ی سمیت بر روی رده ی سلولی HepG2 با روش MTT و میزان برداشت در این سلول ها با کمک میکروسکوپ فلورسانس انتخاب شد.
یافته ها
نانوذرات بهینه با اندازه ی ذره ای 50 ± 286 نانومتر، پتانسیل زتای 6/3 ± 5/30 میکروولت، اندکس پلی دیسپرسیتی 06/0 ± 50/0، کارایی بارگیری 5/13 ± 6/43 درصد و رهش یک ساعته ی دارو به میزان 00/6 ± 17/56 درصد در غلظت 25/0 میکروگرم در میلی لیتر، دارای سمیت سلولی حدود دو و سه برابر ذرات غیر هدفمند و داروی آزاد بودند و میزان برداشت سلولی آن ها نیز بیشتر بود.
نتیجه گیری
نانوذرات هدفمند کیتوزان/ رتینوییک اسید/ آلبومین حاوی دوکسوروبیسین اثربخشی بیشتر و اختصاصی تری علیه سلول های سرطانی HepG2 نسبت به داروی آزاد از خود نشان می دهند.

کلید واژگان: نانوذرات کیتوزان, رتینوییک اسید, آلبومین, دوکسوروبیسین, HepG2, MTT assay}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Cytotoxic Effects of Chitosan/Retinoic Acid/Albumin Targeted Nanoparticles Loaded with Doxorubicin on Human Hepatoma Cells

Jaleh Varshosaz, Farshid Hassanzadeh, Hojat Sadeghi Aliabadi, Zahra Alimohammad Ghelichkhan

Journal Of Isfahan Medical School, Volume:30 Issue: 218, 2013, P 1

Background
Anthracyclines are used to treat different types of cancer including hepatocellular carcinoma. However, they have various side effects such as cardiotoxicity. Designing a drug delivery system which targets retinoic acid receptors in hepatocellular carcinoma can reduce these side effects.
Methods
Chitosan/retinoic acid/albumin nanoparticles were prepared using a coacervation method. Nanoparticles which were optimized according to their particle size, zeta potential, polydispersity index, loading efficiency and release of doxorubicin, were used for further tests of cytotoxicity on HepG2 cells [by 3-(4,5-Dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide assay] and cellular uptake tests (by fluorescent microscopy).
Findings
The optimum targeted nanoparticles (with particle size of 286 ± 50.0 nm, zeta potential of 30.5 ± 3.6 mv, polydispersity index of 0.50 ± 0.06, loading efficiency of 43.6 ± 13.5%, and drug release of 56.17 ± 6.00%) in a concentration of 0.5 mg/ml were two to three times more cytotoxic than non-targeted nanoparticles and free drug. Their cellular uptake was also more.
Conclusion
Chitosan/retinoic acid/albumin targeted nanoparticles loaded with doxorubicin could affect HepG2 cells more effectively than non-targeted nanoparticles and free drug.

Keywords: Chitosan, retinoic acid, albumin nanoparticles, Doxorubicin, HepG2, 3, (4, 5, Dimethylthiazol, 2, yl), 2, 5, diphenyltetrazolium bromide assay}

Abstract View Paper Original: Persian

نکته

نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « yl) » در نشریات گروه « پزشکی »