به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ویتلوژنین" در نشریات گروه "دامپزشکی"

جستجوی ویتلوژنین در مقالات مجلات علمی
  • محمد نادری، علیرضا صفاهیه*، سیمین دهقان مدیسه، ابراهیم رجب زاده قطرمی، حسین ذوالقرنین
    نونیل فنل (NP) یک آلاینده استروژنیک بوده که با تقلید عملکرد هورمون طبیعی 17بتا-استرادیول (E2) موجب اختلال در سیستم اندوکرینی طیف وسیعی از موجودات می گردد. با این حال ایزومرهای مختلف این ماده توانایی های متفاوتی در بروز اثرات استروژنیک دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ایزومر NP با زنجیره جانبی مستقیم (n-NP- 4) برروی سنتز ویتلوژنین (VTG) و غلظت هورمون های تیروئیدی در ماهی شانک زردباله (Acanthopagrus latus) به عنوان پاسخ های استروژنیک و غیر استروژنیک سیستم اندوکرینی می باشد. بدین منظور تعداد 30 قطعه ماهی شانک زردباله نر نابالغ در خلال یک هفته دوزهای 10، 50 و 100 میکروگرم بر گرم از n-NP- 4 را از طریق تزریق درون صفاقی دریافت نمودند. القاء سنتز VTG در ماهیان تیمار شده با استفاده از سنجش فسفات باز ناپایدار و اندازه گیری سطوح کلسیم توتال پلاسما مورد بررسی قرار گرفت. غلظت پلاسمایی هومورن های تیروئیدی تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین(T3) نیز به وسیله رادیوایمونواسی مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که n-NP- 4 موجب افزایش معنی دار سطح VTG در دوزهای 50 و 100 میکروگرم بر گرم می گردد (05/0>p). همچنین غلظت کلسیم توتال پلاسما در بالاترین دوز به کار رفته افزایش معنی داری را نسبت به گروه کنترل نشان داد (05/0>P). علاوه براین، غلظت هورمون T4 در دوزهای 50 و 100 میکرگرم بر گرم بطور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود (05/0>P). حال آنکه سطوح پلاسمایی T3 در ماهیان تیمار شده با بالاترین دوز n-NP- 4 در مقایسه با گروه کنترل بطور معنی داری پایین تر بود (05/0>P). نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده توانایی ترکیب n-NP- 4 در ایجاد اثر استروژنیک و همچنین آشفتگی در تعادل هورمون های تیروئیدی ماهی شانک زردباله می باشد.
    کلید واژگان: 4, n, نونیل فنل, شانک زردباله (Acanthopagrus latus), ویتلوژنین, تیروکسین, تری یدوتیرونین, فسفات باز ناپایدار, اختلال اندوکرینی
    Naderi M., Safahieh A.*, Dehghan Madiseh S., Rajabzade Ghatrami E., Zolgharnein H
    Nonylphenol (NP) is a well-known compound as having the potential to mimic the natural hormone 17β-estradiol (E2) and disrupt the endocrine system in a wide range of organisms. However، the ability of different isomers of this compound is different in exerting estrogenic effects. The objectives of this study were to estimate the effects of a straight side-chain NP isomer (4-n-NP) on the vitellogenin (VTG) synthesis and thyroid hormone concentrations as estrogenic and non-estrogenic responses of yellowfin seabream’s (Acanthopagrus latus) endocrine system. In this regard the total numbers of 30 immature male fish were intraperitonealy injectioned by 10، 50، 100 µg/g of 4-n-NP over a period of one week. The induction of VTG synthesis in treated fish was investigated using alkali labile phosphate assay and measurement of total plasma calcium. The concentrations of thyroid hormones، thyroxin (T4) and triiodothyronine (T3)، in the plasma were also quantified by radioimmunoassay. The result showed that the VTG levels in the plasma were significantly increased by injection of 50 and and 100 μg/g of 4-n-NP (P<0. 05). Moreover، the total plasma calcium concentrations in fish exposed to the highest dose used exhibited a significant increase compared to the control (P<0. 05). In addition، T4 concentration in fish received 50 and 100 μg/g of 4-n-NP was significantly higher than the control group (P<0. 05). While، the plasma levels of T3 in fish treated by 100 μg/g of 4-n-NP was significantly lower than controls (P<0. 05). The results of present study indicate the potential of 4-n-NP to exert the estrogenic effect as well as disturbance in the balance of thyroid hormones in yellowfin seabream.
    Keywords: 4, n, Nonylphenol, Yellowfin seabream (Acanthopagrus latus), Vitellogenin, Thyroxin, Triiodothyronine, Alkali labile phosphate, Endocrine disruption
  • رانیا ال گاویش، محمد الشابراوی غانم*، ترو مادا

    در این مطالعه اثرات بیس فنول A و د.د.ت بر روی جنین بلدرچین بررسی شد. 13 تخم بارور شده به عنوان کنترل مورد استفاده قرار گرفت (فقط تزریق 20 میکرو لیتر روغن ذرت)، در 15 تخم استرادیول 17 بتا تزریق شد (04/0 میلی گرم محلول در 20 میکرو لیتر روغن ذرت)، در 20 تخم BPA تزریق شد (2 میلی گرم محلول در 20 میکرو لیتر روغن ذرت) و در 20 تخم د.د.ت (2 میلی گرم محلول در 20 میکرو لیتر روغن ذرت). کلیه تزریقات در گروه های مورد مطالعه در روز 13 انکوباسیون صورت گرفت. 2 روز بعد از تزریق، کبد جنین ها خارج شد. از کبد نمونه ها، DNA جهت تعیین جنسیت به طریقه مولکولی استخراج گردید. در همان حال RNA جهت تزریق mRNA ویتلوژنین تایپ 2 استخراج گردید. در جنین های ماده استرادیول 17 بتا و د.د.ت به درجات متفاوتی، mRNA ویتلوژنین را القاء نموده بودند و در جنین های نر به میزان کمی القاء صورت گرفته بود. در مقابل هیچگونه القایی بعد از تزریق BPA رخ نداده بود. در مطالعه مزبور چنین نتیجه گیری می شود که استروژنیسیتی BPA پایین تر از د.د.ت و هر 2 آن ها پایین تر از استرادیول 17 بتا بوده است.

    کلید واژگان: د, د, ت, بیس فنول, بلدرچین, جنین, ویتلوژنین
    R. El Gawish, M. Elshabrawy Ghanem, T. Maeda

    This study was conducted to reveal the estrogenic effects of bisphenol A and o، p’-DDT on quail embryos. Thirteen fertilized eggs were used as control (injected with 20 μl corn oil)، 15 eggs were injected with estradiol 17β (0. 04 mg dissolved in 20 μl corn oil)، 20 eggs were injected with BPA (2 mg dissolved in 20 μl corn oil) and 20 eggs were injected with o، p’-DDT (2 mg dissolved in 20 μl corn oil) at day 13 of incubation. Two days later the livers of the embryos were collected. The DNA was extracted from the liver for molecular sexing، while total RNA was extracted for vitellogenin II (VTGII) mRNA expression in embryos. In female embryos، BPA and o، p’-DDT induced variable levels of VTGII mRNA expression، while in male embryos، o، p’-DDT induced a slightly VTGII mRNA expression. In contrast، there was no expression of VTGII after BPA injection. In conclusion، the estrogenicity of BPA was lower than o، p’-DDT and both of them were lower than the estradiol 17β.

    Keywords: DDT, Bisphenol, Quail, Embryo, Vitellogenin
  • منصور ابراهیمی
    شواهد زیادی موجود است که مواد شیمیایی خارجی (مواد شیمیایی مختل کننده سیستم درون ریز) از طریق اختلال سیستم هورمونی، توانایی ایجاد اختلالات تکاملی و تولید مثلی در انسان و حیوانات را دارند. نشان داده شده است که اندازه گیری پیش ساز پروتئین زرده، ویتلوژنین، می تواند به عنوان یک نشانگر طبیعی در تعیین آلودگی ماهی به مواد مختل کننده سیستم درون ریز و به خصوص استروژن ها به کار رود. مطالعات جدید برای طراحی روش جدید آزمایش مواد فوق و به خصوص تاثیر آن ها بر گونه آزمایشی کپور معمولی در حال انجام است. در این مطالعه روش سنجش نشاندار کردن آنزیمی (الیزا) برای سنجش ویتلوژنین در ماهی کپور معمولی مورد استفاده قرار گرفته است. محدوده فعالیت الیزا طراحی شده 25/11 تا 2000 نانوگرم در میلی لیتر (25 تا 75% اتصال اختصاصی / اتصال آنتی بادی حداکثر [B/B0]) با یک 50% B/B0 اختلاف درون و برون سنجشی به ترتیب 9/3% (تعداد = 10) و 5/12% (تعداد = 30) بوده است. این الیزا قادر به سنجش ویتلوژنین تا حد 6 نانوگرم در میلی لیتر بوده و حتی می توان در 10 میکرولیتر پلاسما آن را اندازه گیری کرد. الیزای طراحی شده برای سنجش میزان ویتلوژنین تولید شده به وسیله ماهی نر کپور معمولی تماس داده شده با اتنیل استرادیول مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان ویتلوژنین تولید شده در پلاسمای ماهیان تماس داده شده به صورت لگاریتمی نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است. بنابراین الیزای طراحی شده را می توان به عنوان یک نشانگر آلودگی آب به مواد آلاینده استروژنی مورد استفاده قرار داد
    کلید واژگان: ایمنواسی, الیزا, مواد مختل کننده سیستم درون ریز, ویتلوژنین
    Ebrahimi, M
    There are increasing evidences that show many xenobiotic chemicals (called as endocrine disruptor chemicals EDCs) through interfering with endocrine system, have the capability to induce developmental and reproductive abnormalities in humans and animals. The yolk protein precursor vitellogenin (VTG) has proved to be a simple and sensitive biomarker for assessing exposure of fish to EDCs especially the estrogenic compounds. Work is ongoing to develop screening and testing programmes for endocrine disrupting effects of new chemicals, and in the focus of this development are the fish test species common carp (Cyprinous carpio). In this study we have developed quantitative enzyme-linked immunosorbent assays (ELISA) for VTG in common carp. The working range of the ELISA was 11.25 to 2,000 ng/ml (25-75% specific binding/maximum antibody binding [B/B0]) with a 50% B/B0 intra- and interassay variation of 3.9% (n = 10) and 12.5% (n = 30), respectively. This ELISA is capable of detecting VTG as low as 6 ng/ml, and can accurately detect VTG in even 10 ml of plasma. The ELISA was applied to measurement of VTG production by male carp (Cyprinous carpio, Cyprinidae) fish exposed to ethynylestradiol. The results showed that the amount of VTG produced in plasma of exposed fish increased in logarithmic order comparing to the control group and the ELISA described here could be used as an indicator of water pollution to estrogenic pollutants.
    Keywords: Immunoassay, ELISA, Endocrine disruptor chemicals, VTG
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال