به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "babesia ovis" در نشریات گروه "دامپزشکی"

جستجوی babesia ovis در مقالات مجلات علمی
  • بیژن اسمعیل نژاد، موسی توسلی، سیامک عصری رضایی، بهرام دلیر نقده، کریم مردانی، فرهاد فرهنگ پژوه، سید میثم ابطحی
    مطالعه حاضر جهت تعیین الگوی الکتروفورتیک پروتئین های سرم در بزهای آلوده به با بزیا اویس انجام شد. محاسبه مقدار پروتئین کل سرم و الکتروفورز پروتئین های سرم 15 بز آلوده و سالم انجام شد. آلودگی به با بزیا اویس با استفاده از آزمایش میکروسکوپی مشخص گردید. تایید تشخیص آلودگی با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز و یک جفت پرایمر اختصاصی با بزیا اویس انجام شد. مقدار متوسط پروتئین کل و قطعات آلفا و گاما گلوبولین در گروه آلوده نسبت به گروه سالم به طور معنی داری بالاتر بود (P<0.05).
    کلید واژگان: پروتئین های سرم, الکتروفورز, با بزیا اویس, بز, واکنش زنجیره ای پلیمراز
    B. Esmaeilnejad, M. Tavassoli, S. Asri, Rezaei, B. Dalir, Naghadeh, K. Mardani, F. Farhaghpajouh, S. M. Abtahi
    This study was conducted to determine the electrophoretic pattern of serum protein in goats infected with Babesia ovis. Serum total protein was calculated and serum electrophoresis from 15 goats naturally infected with B. ovis as well as same number of healthy goats was performed. Microscopic examination of Giemsastained peripheral blood smears revealed B. ovis infection. The parasitological diagnosis was confirmed using polymerase chain reaction (PCR) assay by using a pair of B. ovis-specific primers. Mean values total protein and α and γ globulin fractions in infected goats were significantly higher (P<0.05) than those observed in the healthy group.
    Keywords: Serum protein, Electrophoresis, Babesia ovis, Goats, PCR
  • دکترصادق رهبری، صدیقه نبیان، زهره خاکی، ناصر علیدادی، جواد اشرفی هلان
    به منظور بررسی علایم بالینی، خون شناسی و ضایعات آسیب شناسی اقدام به ایجاد آلودگی تجربی در بره ها نمودیم. تعداد 18 بره 4 تا 6 ماهه انتخاب و به سه گروه کنترل، واجد طحال و فاقد طحال تقسیم گردیدند. پس از تزریق وریدی خون آلوده به بابزیا اویس به گروه واجد طحال و فاقد طحال، حیوانات مورد بررسی روزانه قرار گرفتند. اطلاعات بالینی، دوره پارازیتمی، زمان مرگ و نتایج آزمایش های هماتولوژیک و سرولوژیک مورد توجه قرار گرفت. در بره های بیمار افزایش دما در طی مدت 2 تا 4 روز پس از تلقیح و علایم دیگری مانند بی اشتهایی، کم خونی، زردی و هموگلوبینوری مشاهده گشت. در حیوانات واجد طحال دمای بدن در چهارمین روز پس از اوج تب به حد طبیعی برگشت و پارازیتمی در 4 بره محو گردیده و در سایر بره ها، علایم حاد بیماری سبب تلف شدن دام شد. پارازیتمی در گوسفندان فاقد طحال حدود 7% و در واجد طحال ها حداکثر 1% بوده است. در هر دو گروه آلوده تعداد گلبول های قرمز، هماتوکریت و میزان هموگلوبین پس از ظهور پارازیتمی به شدت کاهش یافته و به کمترین سطح خود رسید. تعداد لکوسیت ها نیز کاهش یافت. سطح بیلی روبین گروه آلوده افزایش یافته و در روزهای بین 14 تا 16 پس از آلودگی به بالاترین مقدار خود رسید. همچنین، AST-BUN و سطح کراتینین اندکی افزایش یافت. در این آلودگی تجربی بیشترین ضایعات آسیب شناسی مربوط به کلیه ها و ریه ها بوده است. ادم آلوئولی حاد نفوذ نوتروفیل ها و ماکروفاژها در بافت بینابینی ریه و همچنین گلومرولیت پرولیفراتیو اتساع مویرگ ها و نکروز توبولار حاد نیز مشاهده گشت.
    کلید واژگان: بابزیا اویس, بابزیوز گوسفندی, گوسفند, خونشناسی, آسیبشناسی
    Rahbaris., Nabians., Khakiz., Alidadin., Ashrafihelan, J
    Studies on the pathogenesis of Babesia ovis infection following blood transfusion of infected blood to sheep with intact spleen and splenectomised sheep showed that all animals developed fever concurrent with a parasitaemia that were occurred within 2-4 days post-inoculation (dpi), clinical signs of disease were severe and included varying degrees of anorexia, listlessness, anaemia, moderate jaundice and haemoglobinuria. In intact animals, the hyperthermia returned to normal on the fourth day after the peak pyrexia and parasitaemia was eliminated within the course of the disease in four cases. However, other cases which had severe clinical signs of the disease were died. The parasitaemia reached a maximum of 7% in splenectomised sheep 7-8 dpi; in animals with intact spleen, the parasitaemia was much lower and reached to a maximum of 1%. In both of the infected groups, the red cell counts, haematocrit and haemoglobin concentration fell soon after the appearance of parasitaemia, reaching their lowest levels simultaneously with the peak parasitaemia. The total leukocyte counts were significantly decreased. The total serum bilirubin levels of the infected group rose above the normal and peaked on 14-16 dpi; the rise in AST, BUN and creatinine levels were slight. The kidneys and lungs were the organs most severely affected by experimental infection with B. ovis. Acute alveolar oedema and infiltration of neutrophils and macrophages in interstitial tissue were present, acute diffuse proliferative glomerulitis, congestion and stasis in glomerular capillaries and acute tubular necrosis were also present.
    Keywords: Babesia ovis, Ovine babesiosis, Sheep, Haematology, Pathology
  • زهره خاکی، صادق رهبری، محمدقلی نادعلیان، ناصر علی دادی، جواد اشرفی
    هدف

    مطالعه اثرات درمانی داروهای ایمیدوکارب و دیمینازن در درمان گوسفندان آلوده شده تجربی با بابزیااوویس

    طرح

    مطالعه تجربی.

    حیوانات

    36 راس گوسفند یک تا دو ساله نر.

    روش

    ابتدا با آزمایشات خون مشخص شد که گوسفندان مورد تجربه آلودگی به بابزیااوویس یا هر گونه انگل خونی دیگر را ندارند. سپس حیوانات به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه از آنها طحالشان با روش جراحی برداشته شد. تلقیح انگل بابزیااوویس از طریق ورید وداج به میزان 106×5.2 اریتروسیت آلوده انجام گرفت و پس از ظهور تب هر گروه به سه زیر گروه دیگر (شاهد - درمان با دیمینازن - درمان با ایمیدوکارب) تقسیم شدند. زیر گروه درمان با دیمینازن 3.5 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن و زیر گروه درمان با ایمیدوکارب 1.2 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن دارو دریافت کردند. زیر گروه شاهد برابر با میزان تزریق دارو سرم فیزیولوژی دریافت کردند. علایم بالینی و نتایج آزمایشگاهی خونشناسی در تمام گروه ها ثبت گردید.

    آنالیز آماری

     آزمون آماری تی استیودنت (P<0.05).

    بحث و نتایج

    استفاده از دیمینازن در درمان بابزیااوویس موثرتر است زیرا عود مجدد بیماری مشاهده نگردید. در صورتی که در حیوانات درمان شده با ایمیدوکارب ظهور مجدد انگل در خون توام با علائم کلینیکی بیماری (تب) مشاهده گردید.

    کلید واژگان: بابزیا اوویس, بابزیوز گوسفند, دیمینازین, ایمیدوکارب, ایران
    Zohreh Khaki, Sadegh Rahbari, Mohammad Gholi Nadealian, Naser Alidadi, Javad Ashrafi Halan
    Objective

    To evaluate the efficacy of treatment in ovine babesiosis. Design: Experimental study. Animals: Thirty six sheep about 1-2 year -old. Procedure: Thirty six sheep, which were negative for any blood parasites, were selected. The animals were categorized into the splenectomized and unsplenectomized groups and each group into 3 subgroups: control, Diminazen and Imidocarb ones. Babesiosis was induced by intravenous injection of 5.2 x10o infected erythrocytes per animal.When body temperature and parasitemia raise, Diminazen (3.5 mg / kbw) and Imidocarb (1.2 mg / kbw) were administrated to each animal in the corresponding groups. Animals were kept up to day 9 post infection. After clinical manifestations, blood samples were daily collected from each animal and hematological parameters determined. Statistical analysis:t-student test. Discussion and

    Results

    The results indicated that Diminazen is more effective than Imidocarb. Furthermore, clinical signs and parasites were recurred in the treated sheep with Imidocarb.

    Keywords: Iran, babesia ovis, Imidocarb, ovine babesiosis Diminazen
  • حسین هاشم زاده فرهنگ، لیلی نبوی*، مسعودرضا سیفی آباد شاپوری، صادق رهبری، فضل الله عزیزی

    برای طراحی آزمایش الایزا جهت تشخیص انگل بابزیا اویس، گلبول های قرمز آلوده لیز و بعد از سونیکاسیون، اولترا سانتریفوژ شده و محلول رویی به عنوان آنتی ژن استفاده گردید. رقت مناسب آنتی ژن با استفاده از سرم های شاهد مثبت و منفی در آزمایش های مراحل استاندارد کردن الایزا، تعیین گردید. بین آزمایش الایزای استاندارد شده و آزمایش پادتن درخشان هم خوانی 85% مشاهده شد. برای مطالعه شیوع سرمی بابزیا اویس در استان خوزستان هزار نمونه سرم گوسفند از مناطق مختلف استان جمع آوری و تحت آزمایش الایزا قرار گرفتند. نتایج حاصل به طور متوسط شیوع سرمی 5/47% را در استان نشان داد. بر اساس نتایج این مطالعه با افزایش سن دام، افزایش معنی دار شیوع سرمی مشاهده گردید اما رابطه معنی داری میان شیوع سرمی و جنس گوسفندان مشاهده نشد.

    کلید واژگان: بابزیا اویس, الایزا, شیوع سرمی
    Hashemzadeh Farhangh., Nabavil., Seyfiabad Shapouri, M. R., Rahbaris., Azizi, F

    To develop an ELISA technique for the detection of antibodies against Babesia ovis, the infected erythrocytes were lysed and the supernatant soluble antigen, after sonication and ultracentrifugation of the lysate was used as antigen. Optimal dilution of the antigen was determined by checkerboard titrations, using positive and negative control sera. A correlation of 85% was observed between the results of the developed ELISA and IFA techniques. To study the seroprevalence of Babesia ovis in Khouzestan province, south of Iran, a total of 1000 sheep sera were collected from different areas of the province and tested against Babesia ovis using the ELISA technique developed. The results showed an average seroprevalence of 47.5% in the province. Our results indicated a significant increase of the seroprevalence by advancement of age of the animals. There was no significant difference between the seroprevalence of female and male sheep.

    Keywords: Babesia ovis, ELISA, Seroprevalence
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال