جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « ureter » در نشریات گروه « دامپزشکی »
-
زمینه مطالعه
اوروگرافی ترشحی روشی برای تصویربرداری از کلیه ها، حالب ها و مثانه می باشد که در آن از مواد حاجبی که حاوی ترکیبات یددار غیریونی است، استفاده می شود.
هدفارزیابی ساختارهای آناتومیکی سیستم ادراری به روش اوروگرافی ترشحی در فازهای نفروگرام، پیلوگرام و سیستوگرام و همچنین تعیین استانداردی دقیق برای اندازه کلیه ها، حالب ها و مثانه در خوکچه های هندی می باشد تا در تفسیر نتایج و تصمیم گیری های بالینی استفاده شود.روشکار: در مطالعه حاضر از10 خوکچه هندی با میانگین سنی 33/1±12 ماه و میانگین وزنی 18/0±12/1 کیلوگرم استفاده شد. قبل از تجویز ماده حاجب، به هر یک از خوکچه های هندی محرومیت از غذا و آب داده شد و داروی دایمیتکون با دوز 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی تجویز گردید و در هنگام تجویز ماده حاجب برای تسکین حیوان کوکتل داروی کتامین با دوز30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و دیازپام با دوز 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تهیه گردید و به صورت عضلانی تزریق شد. پیش از مطالعه با ماده حاجب، رادیوگراف های ساده تهیه گردید سپس ماده حاجب مگلومین کامپند60 درصد با دوز 1500 میلی گرم ید به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت زیر جلدی بر روی ناحیه مفصل شانه تزریق شد، سپس رادیوگرافی در حالت گماری های جانبی و شکمی-پشتی هر 5 دقیقه یک بار تا دقیقه 60 انجام گرفت تا فاز پیلوگرام پایان یابد. در رادیوگراف های جانبی هر یک از خوکچه های هندی، طول بدنه دومین مهره کمری اندازه گیری شد تا از آن به عنوان شاخصی در تعیین اندازه استاندارد کلیه ها استفاده شود.
نتایجبر اساس نتایج مطالعه حاضر میانگین طول، عرض و ضخامت کلیه راست نسبت به طول بدنه دومین مهره کمر به ترتیب 19/2، 64/1 و 33/1 سانتی متر و در کلیه چپ به ترتیب 09/2، 53/1 و 41/1 سانتی متر بود و این میانگین در حالب راست و چپ نیز به ترتیب 41/6 و 22/6 سانتی متر بود.
نتیجه گیری نهایی:
استانداردهای دقیق به دست آمده در مطالعه حاضر می تواند در تفسیر نتایج و تصمیم گیری های بالینی برای تعیین اندازه طبیعی و غیرطبیعی کلیه ها، حالب ها و مثانه در خوکچه های هندی مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: اوروگرافی ترشحی, آناتومی, حالب, خوکچه هندی, کلیه}BACKGROUNDExcretory urography is a method of imaging the kidneys, ureters, and urinary bladder which uses contrast medium containing the iodine compounds.
OBJECTIVESThis study aimed to evaluate the anatomical structures of urinary tract in the nephrogram, pilogram, and cystogram phases, and determine the exact standard for the size of kidneys, ureters and urinary bladder in guinea pigs to be used to interpret the results, and clinical decisions.
METHODSThis study was carried out on 10 guinea pigs with a mean age of 12±1.33 months and average weight of 1.12±0.18 kg. Before to the administration of contrast medium, each guinea pig was fast and Dimethicone 20 mg/kg was given orally. At the time of administration of contrast agent, each animal was sedated by using Ketamine 30 mg/kg and diazepam 5 mg/kg cocktail, and then 1500 mgI/kg of meglumine compound 60 % was injected subcutaneously over the shoulder area. Ventrodorsales and lateral abdominal X-rays were taken, thereafter every 5 minutes up to 60 minutes to complete the pylogram phase. In lateral radiographs of each guinea pig, the length of the body of the second lumbar vertebra was measured to be used as an indicator in determining the standard size of the kidneys.
RESULTSBased on the results of this study, the average length, width, and thickness of the right kidney compared to the length of the second lumbar vertebra were 2.19, 1.64, and 1.33 cm, and in the left kidney of 2.09, 1.53, and 1.41 cm and this average in right and left ureter was 6.41 and 6.22 cm, respectively.
CONCLUSIONSThe exact standards can be used in the interpretation of results, and clinical decisions to determine the normal and abnormal size of kidneys, ureters and bladder in the guinea pigs.
Keywords: Anatomy, Excretory urography, guinea pig, Kidney, ureter} -
مطالعات بافت شناسی زیادی در رابطه با دستگاه ادراری، انسان، دام ها و پرنده های اهلی به عمل آمده است.هدف از این مطالعه بررسی ویژگی های مورفولوژیک و مورفومتریک سیستم ادراری در قرقاول بود. دراین تحقیق 20 قطعه قرقاول نر و ماده به صورت تصادفی انتخاب گردید کلیه و مجاری ادراری آنها مورد مطالعه ی آناتومی و بافت شناسی قرار گرفت. در کلیه قرقاول، لوب میانی بزرگ ترین لوب و لوب خلفی کوچکترین لوب را تشکیل می دهد. استقرار و شکل جفت کلیه قرقاول شباهت زیادی به پرندگان دیگر به ویژه ماکیان و گنجشک دارد. مرز لوب قدامی با لوب میانی و لوب میانی با لوب خلفی بطور کامل مشخص است. میانگین اندازه هر سه لوب در جنس ماده کمی از جنس نر کمتر است. در تعدادی از پرندگان لوب های خلفی کلیه های راست و چپ در خط میانی با هم ترکیب می شوند. اما در ماکیان اهلی و قرقاول لوب خلفی راست وچپ از هم جدا و مرز مشخصی دارند. میانگین طول و پهنای حالب در جنس ماده کمی از جنس نر کمتر است. قرقاول همانند سایر پرندگان و برعکس شترمرغ عضوی به عنوان مثانه ندارد. پارانشیم لوب های کلیه قرقاول از تعدادی واحد بافتی به شکل لوبول ها تشکیل می شود، لوبول های کلیه قرقاول مانند سایر پرندگان، دو بخش قشری و مرکزی دارد. بخش مرکزی کلیه به غیر از پارانشیم بسیار کم مشابه بخش قشری دارای یک مخروط مرکزی است که یکی از مشخصات بافت کلیه پرندگان می باشد.کلید واژگان: مورفولوژی, مورفومتری, کلیه, حالب, قرقاول}Many morphological studies have been carried out about the urinary system, humans, domestic animals, and birds. The aim of this study was to investigate the morphological and morphometric characteristics of the urinary system in pheasants. For this research, 20 male and female pheasants were randomly selected and their kidneys and urinary tracts were studied morphologically. The middle lobe of the pheasant kidney is the largest lobe and the posterior lobe is the smallest lobe. The placement and shape of pheasant kidneys are very similar to other birds, especially chickens. The border of the anterior lobe with the middle lobe and the middle lobe with the posterior lobe is completely defined. The average length and width of all three lobes in females are slightly less than in males. In several birds the posterior lobes of the right and left kidneys are combined in the midline. But in domestic chickens and pheasants, the right and left posterior lobes are separated and have a distinct border. Like other birds, the pheasant does not have a bladder. The parenchyma of pheasant kidney lobes consists of a number of tissue units in the form of lobules, pheasant kidney lobules, like other birds, have two cortical and central parts. Apart from the parenchyma, the central part of the kidney has a central cone, which is one of the characteristics of the kidney tissue of birds, similar to the cortical part.Keywords: Morphology, Morphometry, Kidney, Ureter, Pheasant}
-
نشریه تحقیقات دامپزشکی و فرآورده های بیولوژیک، سال سی‌ام شماره 3 (پیاپی 116، پاییز 1396)، صص 111 -121به منظور تعیین ساختار بافت شناسی و هیستوشیمی دستگاه ادراری این مطالعه بر روی 20 کبک نر و ماده بالغ سالم (10 ماده و 10 نر) در سن 20 هفتگی صورت گرفت. پرندگان با کلروفرم بیهوش و آسان کشی شدند. پس از تشریح، موقعیت کلیه و میزنای ها با ساختارهای مجاور، مشخص گردید. پس از تقسیم کلیه و میزنای هر سمت به سه قسمت قدامی، میانی و خلفی، نمونه های بافتی اخذ و در فرمالین بافر 15 درصد تثبیت شدند. برش های بافتی با هماتوکسیلین-ائوزین جهت بافت شناسی و رنگ آمیزی های اختصاصی ماسون تریکروم، ورهوف، پاس، آلسین بلو و گوموری جهت بررسی هیستوشیمی رنگ آمیزی شدند. در کلیه پرندگان، 2 نوع نفرون وجود دارد. کپسول کلیه از هر 3 رشته بافت همبند تشکیل شده بود. لوله های پیچیده فوقانی، لوله ها و مجاری جمع کننده در آلسین بلو و پاس واکنش مثبت نشان دادند. شاخه های اولیه میزنای از طبقات مخاطی، زیرمخاطی، ماهیچه ای و سروزی، درحالیکه شاخه های ثانویه صرفا از بافت پوششی و رشته های بافت همبند تشکیل شده بود. در پارین هیچیک از میزنای ها، بافت لنفاوی مشاهده نگردید. تفاوت مهمی در ساختار بافتی کلیه و میزنای بین جنس های نر و ماده مشاهده نگردید. همچنین تفاوتی بافتی قابل توجهی بین قسمت های مختلف کلیه های راست و چپ دیده نشد. میکروکرک ها و چین های مخاطی در قسمت قدامی میزنای بیشتر از سایر قسمت ها بود. ضخامت طبقه ماهیچه ای میزنای از قسمت قدامی به سمت قسمت خلفی افزایش یافته بود. از یافته های غیرمعمول میزنای در کبک های بومی، حضور چین های مخاطی طولی هم اندازه و ماهیچه مخاطی می باشد.کلید واژگان: بافت شناسی, کبک های بومی, میزنای, نفرون, هیستوشیمی}In order to determine the histological and histochemical structure of the urinary system, this study was carried out in 10 female and 10 male twenty-week-old healthy native partridges. The birds were anesthetized by chloroform inhalation and euthanized. After dissection, the position of kidneys and ureters with related structures studied. Tissue samples from cranial, middle and caudal portions of each kidney and ureter fixed in 15% neutral buffered formalin. Sections stained with H&E for histological observation and special stainings: Massons trichrome, Verhoeffs, PAS, Alcian blue, and Gomoris for histochemical investigation. Two nephron types present in kidney of birds. Renal capsule was made up of all the connective tissue fibers. Alcian blue and PAS-positive reaction found in the proximal convoluted tubules, collecting tubules and collecting ducts. The primary branches of ureter composed of tunica mucosa, submucosa, muscularis and serosa, whereas the secondary branches was only consisted of epithelium and connective tissue fibers. In all different regions of ureter, lymphatic tissues were not observed in the lamina propria. Histology of kidney and ureter showed no significant sex-based differences. Also, the histological structures of the kidney showed no significant differences among different divisions of the left and right kidneys. The microvilli and mucosal folds were more identified in the proximal region than those of the other regions of the organ. The thickness of tunica muscularis increased from the proximal to the distal region of the ureter. Unusual findings of the ureter in Alectoris chukar were the presence of isometric longitudinal folds, and muscularis mucosa.Keywords: Histochemistry, Histology, Native partridge, Nephron, Ureter}
-
زمینه مطالعهارزیابی تغییرات هیستومرفولوژیک میزنای و کلیه متعاقب عمل جراحی تجربی آناستوموزمیزنای.هدفمقصود از این مطالعه ارزیابی جزئیات بیشتری در مورد مشکلات برخاسته پس از آناستوموز میزنای در سگ ها بود.روش کارپنج قلاده سگ سالم دورگ با وزنی بین kg 30-15 مورد استفاده قرار گرفتند. بیهوشی به کمک آسپرومازین و تیوپنتال سدیم القاء شده وبا مخلوط هالوتان و اکسیژن در یک سیستم بسته ادامه یافت. پس از ورود به محوطه شکمی از خط وسط، میزنای چپ در نزدیک ناحیه تریگون مثانه بریده شد و بلافاصله آناستوموز به روش انتها به انتها با الگوی بخیه ساده تکی توسط نخ شماره 0/6 پلی دیاکسانون صورت پذیرفت. تمامی حیوانات در روز نودم پس از جراحی آسان کشی شده و میزنای ها و کلیه های مربوط به آنها از نظر ماکروسکوپی و میکروسکوپی مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایجمشاهدات ظاهری در میزنای ها انسداد را در یک مورد و هیدرویوریتر خفیف را درسه مورد نشان دادند. از نظر میکروسکوپی در میزنای ها، هیپرپلازی (در لایه های بافت پوششی و ماهیچه ای)، فیبروز (در لایه های بافت پارین–زیرمخاط و سروزی) و مراحل مختلف آماس و التیام (در لایه های پارین– زیر مخاط، ماهیچه ای و سروزی) قابل مشاهده بود. مقاطع بافت شناسی در کلیه های مربوطه هیدرونفروز را در یکی از نمونه ها آشکار ساخت.
نتیجه گیری نهایی: اگرچه انجام آناستوموز میزنای در دام کوچک از نظر تکنیکی مشکل بوده و احتمال انسداد پس از عمل در آن بالاست، ولی در صورت پارگی و آسیب میزنای، برقراری مجدد مسیر میزنای یکی از انتخاب ها برای جراحان دامپزشک می باشد. در مطالعه حاضر علیرغم پاره ای عوارض، آناستوموز در 80 % از حیوانات با موفقیت انجام شده است و مشخصا انجام جراحی ظریف و دقیق برای احتراز از انسداد میزنای الزامی است.
کلید واژگان: میزنای, آناستوموز, هیستوپاتولوژی, سگ}BackgroundTo determine histomorphological changes of ureter and kidney following experimental ureteral anastomosis.ObjectivesThe aim of this study was to evaluate more details about complications arising from ureteral anastomosis in dogs.MethodsFive healthy mongrel dogs weighing between 15-30 kg were used. Anesthesia was induced by acepromazine and thiopenthal sodium and maintained by halothane in oxygen in a closed circuit. After midline celiotomy، left ureter near trigon area was incised and immediately end to end anastomosis was performed in simple interrupted pattern by using polydiaxanon 6/0. All animals were euthanized at day 90 after operation and the ureters and their related kidneys were evaluated both macroscopically and microscopically.ResultsThe gross observations of the ureters showed obstruction (one case) and mild hydroureter (three cases). Microscopically، hyperplasia (in epithelial and muscularis layers)، fibrosis (lamina properia-submucosa and serosal layers) and different phases of inflammation and repair (in lamina properia-submucosa، muscularis and serosal layers) were observed in the ureters. Histological sections in the related kidneys revealed hydronephrosis in one case.ConclusionsAlthough ureteral anastomosis is technically difficult in small animals and has a high rate of postoperative obstruction، in case of transected or damaged ureter، ureteral reanastomosis is one of the options for veterinary surgeons. In the present study، in spite of some complications، the anastomosis has been performed successfully in 80 percent of animals and certainly meticulous surgery is mandatory to prevent ureteral obstruction.Keywords: ureter, anastomosis, histopathology, dog}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.