جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « شدت تزریق » در نشریات گروه « نفت و پتروشیمی »

به طور کلی مخازن شکافدار به عنوان مخازنی با عمر کوتاه، شدت جریان تولید بالا و ضریب بازیافت نهایی پایین شناخته می شوند. تزریق های امتزاجی و غیرامتزاجی به عنوان روش های ازدیاد برداشت در مخازن شکافدار به دلیل ساختار ناهمگون این مخازن، مشکلات خاص خود را دارد. نفت و سیال تزریقی تمایل بیشتری به تولید از طریق شبکه شکاف ها دارند و نفت موجود در بلوک های ماتریکس به راحتی جابجا نمی شود. این ویژگی در مخازن شکافدار ممکن است باعث بروز پدیده انگشتی شدن و یا پدیده حرکت جداگانه سیال تزریقی از سیال مخزن، به دلیل تفاوت در چگالی آنها شود. در طی سال های گذشته، استفاده از فرآیند تزریق جهت افزایش تولید از مخازن نفت سنگین و متوسط به طور چشمگیری افزایش یافته است. قسمتی از تزریق شده توسط سیالات موجود در مخزن جذب شده و اندکی از آن بصورت گاز آزاد در مخزن باقی می ماند. به دلیل تاثیراتی که جذب شده بر مجموعه سنگ و سیال دارد، تولید نفت افزایش می یابد. تزریق نتیروژن در فشار بالا به عنوان یک فرآیند ازدیاد برداشت نفت برای یک مخزن کربناته شکافدار طبیعی در نظر گرفته می شود که هدف از این فرآیند، تزریق تثبیت فشار مخزن به منظور افزایش تولید نهایی نفت از لحاظ اقتصادی می باشد. در این تحقیق به طور مفصل فرآیندهای تزریق نیتروژن و دی اکسید کربن در یک مخزن شکافدار مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.