مقایسه نتایج سونوگرافی شکمی و معیار بالینی آلوارادو در بیماران مشکوک به آپاندیسیت و تاثیر سونوگرافی شکمی در کاهش موارد آپاندکتومی منفی

باتوجه به میزان بالای آپاندکتومی های منفی، پیدا کردن راهی برای کاهش این موارد منفی ضروری است. این مطالعه به بررسی میزان حساسیت و اختصاصی بودن سونوگرافی شکمی در مقایسه با معیارهای بالینی الوارادو در بیماران مشکوک به آپاندیسیت می پردازد و سعی دارد تا جایگاه مناسب سونوگرافی شکمی را در بیماران مشکوک به آپاندیسیت باتوجه به سن و جنس پیدا کند.
در این مطالعه 370 بیمار مشکوک به آپاندیسیت در بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه انتخاب شدند. امتیاز کلینیکی الوارادو برای هر بیمار محاسبه شد و سپس همه آن ها با سونوگرافی شکمی و عمل جراحی پی گیری شدند. اطلاعات ضروری هر بیمار مانند سن، جنس، وزن و طول مدت علایم ثبت گردید. دقت تشخیصی سونوگرافی و معیارهای الوارادو در مقایسه با پاتولوژی حین عمل محاسبه شد. میزان کاهش اپاندکتومی منفی ناشی از سونوگرافی نیز محاسبه گردید.
حساسیت و اختصاصی بودن سونوگرافی به ترتیب 3/98 و 4/76 درصد بود. ارزش پیش بینی مثبت و منفی سونوگرافی نیز به ترتیب 7/95 و 4/89 درصد بود. میزان اپاندکتومی منفی، 9/14 درصد (55 بیمار) بود که 42تای آن ها (76%) سونوگرافی منفی داشتند و در 35/11 درصد از کل بیماران از عمل جراحی بی مورد به واسطه انجام سونوگرافی اجتناب گردید. 9/10 درصد از بیماران با امتیاز الوارادو 10-9، 14 درصد با امتیاز 8-7 و 4/19 درصد با امتیاز 6-5 به ترتیب اپاندکتومی منفی داشتند.
سونوگرافی شکمی قبل از جراحی اپاندکتومی می تواند مانع از انجام اعمال جراحی غیرضروری شود. معیارهای بالینی الوارادو نیز کماکان ابزار خوبی برای غربالگری بیماران مبتلا به شکم درد جهت تشخیص اپاندیسیت می باشد.