بررسی تغییرات شوری منابع آب زیرزمینی در دشت سراب (با استفاده از نقشه های کیفی و GIS)

دشت سراب به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه که در بین توده آتشفشانی سبلان در شمال و رشته کوه بزقوش در جنوب قرار دارد، دارای ذخایر غنی آب های زیرزمینی می باشد. ولی این آب ها در مسیر حرکت از پایکوه های پیرامون به سمت مرکز دشت شور می شوند. در این راستا، مطالعه حاضر سعی دارد ضمن ارزیابی کیفیت شیمیایی آب های زیرزمینی دشت سراب از نظر مصارف کشاورزی، با ترسیم پراکنش مکانی شوری آب های زیرزمینی، تغییرات شوری آنها را در یک دوره ده ساله (1387-1378) بررسی کند. برای این منظور نتایج تجزیه شیمیایی نمونه آب 45 حلقه چاه عمیق و نیمه عمیق، شامل پارامترهای (EC)، (SAR) و (Cl) در خرداد ماه 1378 و 1387 مقایسه شدند و با استفاده از نرم افزار Arc/GIS پراکنش شاخص های کیفی مزبور در دشت سراب با ترسیم نقشه های کیفی (شامل نقشه های هم ارزش EC، SAR و Cl) نشان داده شدند. نتایج این بررسی نشان می دهد که آب های زیرزمینی با شوری کم و خیلی کم به پایکوه های ارتفاعات اطراف دشت اختصاص دارند و به سمت مرکز و غرب دشت بر میزان شوری آنها افزوده می شود. همچنین تغییرات شاخص EC در منطقه مشخص می کند که میزان آب های زیرزمینی شیرین از خرداد 1378 تا 1387 تنزل یافته است. در عوض در این مدت مقدار آب های با شوری کم 5/14 درصد افزایش نشان می دهد. در این دوره از آب های زیرزمینی شور هم در حدود 7/6 درصد کاسته شده و بر میزان آب های خیلی شور افزوده شده است.