بررسی ارتباط پروتئین واکنشی Cبا شواهد بافت شناسی کوریوآمنیونیت در پارگی زودرس قبل از ترم پرده ها

پیش بینی دقیق کوریوآمنیونیت همچنان به عنوان یک مشکل جدی در بیماران با پارگی پیش از موعد، قبل از ترم پرده ها می باشد و می تواند در مدیریت مامایی تاثیرگذار باشد. پروتئین واکنشی C یک شاخص موجود در گردش خون جهت تشخیص التهاب است و اهمیت اندازه گیری آن در بالین همچنان نامشخص است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط سطح سرمی پروتئین واکنشی C و کوریوآمنیونیت بافت شناسی در پارگی پیش از موعد قبل از ترم پرده ها انجام شد.
این مطالعه مقطعی از تیر ماه 1388 لغایت تیر ماه 1389 بر روی 50 زن باردار با سن بارداری 34-25 هفته و پارگی پیش از موعد قبل از ترم پرده ها انجام شد. پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا با استفاده از کیتHS CRP IBL ساخت کشور ایتالیا در زمان ختم بارداری اندازه گیری شد. پس از ختم بارداری جفت جهت بررسی آسیب شناسی و تعیین وجود کوریوآمنیونیت ارسال شد. تمام نمونه ها توسط یک آسیب شناس و بدون اطلاع از وضعیت بالینی بیماران و میزان CRP آن ها تحت بررسی قرار گرفت و میزان و محل التهاب حاد گزارش شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تی دانشجویی، من ویتنی، منحنی راک و شاخص های حساسیت و ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی و از نرم افزار آماریSPSS (نسخه 13) استفاده شد.
متوسط سطح پروتئین واکنشی C در گروه دارای کوریوآمنیونیت 07/5±26/7 میلی گرم در لیتر و در گروه بدون کوریوآمنیونیت 98/2±21/5 میلی گرم در لیتر بود که ارتباط معنی داری بین پروتئین واکنشی C و کوریوآمنیونیت مشاهده نشد (14/0=p). در سه نقطه برش 8، 10 و 15 میلی گرم در لیتر، حساسیت و ویژگی برای هر کدام به ترتیب 62/0، 76/0، 25/0 و 85/0،06/0، 1 به دست آمد.
پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا ارتباط مستقیمی با شواهد بافت شناسی کوریوآمنیونیت ناشی از پارگی زودرس پیش از موعد پرده ها ندارد.