مقایسه کیفیت زندگی زنان بارور و نابارور مراجعه کننده به مراکز دولتی شهر مشهد

باروری یکی از مهمترین کارکردهای خانواده به شمار می رود و ناباروری می تواند باعث اختلالات مهم عاطفی، عواقب اجتماعی و روانی از جمله کاهش رضایت از زندگی و کیفیت زندگی شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه کیفیت زندگی زنان بارور و نابارور مراجعه کننده به مراکز دولتی شهر مشهد انجام شد.
در این مطالعه تحلیلی مقطعی، 100 زن بارور با انتخاب تصادفی از مراکز بهداشتی درمانی و 100 زن نابارور از مراکز ناباروری دولتی شهر مشهد به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند. زنان شرکت کننده در مطالعه تنها همسر شوهرشان بودند و میانگین سنی آنان 22 تا 45 سال بود. زنان بارور از یک روش پیشگیری از بارداری استفاده می کردند. شرکت کنندگان در مطالعه، پرسشنامه بررسی سلامت عمومی (GHQ28)، پرسشنامه خلاصه شده کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی را تکمیل و سپس داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 14) و آزمون های کای دو، من ویتنی تجزیه و تحلیل و در آزمون های انجام شده ضریب اطمینان 95% و سطح معنی دار 05/0 مد نظر قرار گرفت.
افراد دو گروه از نظر مشخصات فردی، سایر متغیرهای مداخله گر و سلامت عمومی اختلاف معنی داری نداشتند، تنها زنان نابارور خشنودی زناشویی بیشتری را ابراز کردند (014/0=p). دو گروه در هیچ یک از حیطه های کیفیت زندگی شامل جسمی (46/0=p)، روانی (86/0=p)، اجتماعی (53/0=p)، محیط (18/0=p) و کلی (94/0=p) اختلاف آماری معنی داری نداشتند.
در مطالعه حاضر کیفیت زندگی دو گروه اختلاف معنی داری نداشت و امتیازات کسب شده در هر دو گروه زنان بارور و نابارور در حد متوسط بود. لذا انجام مطالعات بیشتر جهت کمک به ارتقاء کیفیت زندگی به ویژه در زنان به عنوان پایه خانواده و جامعه ضروری به نظر می رسد.