یادگیری مشارکتی الکترونیکی

این مقاله یادگیری مشارکتی در فضای مجازی را مورد بحث قرار می دهد، در یادگیری مشارکتی، شرکت کنندگان فهم خود را از موضوع یادگیری با دیگران به اشتراک گذاشته، با یکدیگر همیاری می کنند، از هم پشتیبانی می کنند و در فرایندهای مرتبط و هدفمند و سطوح بالاتر مهارت های شناختی و احساسی درگیر می شوند. این امر می تواند به صورت برخط، در یک آزمایشگاه، در یک زمین بازی، در یک کلاس اتفاق بیفتد. یادگیری مشارکتی به شیوه های متعددی اجرا شده است. یکی از این شیوه ها یادگیری مشارکتی با پشتیبانی کامپیوتر (CSCL) است. نظریه های زیادی در فهم ما از یادگیری مشارکتی با پشتیبانی کامپیوتر نقش دارند. این نظریه ها نظریه های اجتماعی فرهنگی، نظریه ساخت و سازگرایی، یادگیری خود تنظیم، شناخت مبتنی بر موقعیت، کارآموزی شناختی، یادگیری مسئله محور و نظریه انعطاف پذیری شناختی هستند. ابزارهای مشارکتی شامل: پست الکترونیکی، شبکه های کامپیوتری، وایت برد، سیستم های تابلوی اعلانات، خطوط گفتمان (چت)، کنفرانس شنیداری، کنفرانس ویدئویی، پیام لحظه ای، و... می باشند. سیستم های با پشتیبانی کامپیوتر اغلب با توجه به جدول زمان- مکان و شیوه های برقراری ارتباط، طبقه بندی می شوند. ابزارهای برخط از تعامل همزمان بین اعضای گروه پشتیبانی می کنند. ابزارهای نابرخط از فعالیت های فردی که به فرایندهای گروهی کمک می کنند، پشتیبانی می نمایند. استفاده ی روزافزون از این ابزارها موید نقش آن ها در آموزش های رسمی و غیررسمی است. جاذبه ی این ابزارها روزبه روز بر کاربران آن ها می افزاید و این امر برای متولیان تعلیم و تربیت فرصتی استثنایی است. در این مقاله ضمن ارائه ی تعریف یادگیری مشارکتی و اجتماعات یادگیری الکترونیکی به معرفی تئوری های پشتیبان این نوع یادگیری، و ابزارهای یادگیری الکترونیکی و نقش آن ها در آموزش های رسمی و غیررسمی پرداخته می شود.