مقایسه روش آنتی ژنمی pp65 و PCR کیفی برای تشخیص ویروس سیتومگال در بیماران دریافت کننده پیوند سلول های بنیادی خونساز

ویروس سیتومگال انسانی بیماری زای اصلی ای است که سلامت بیماران دریافت کننده پیوند سلول های بنیادی خون ساز را تهدید می کند. برای تشخیص و پایش عفونت ویروس سیتومگال انسانی در دریافت کنندگان پیوند از روش های به خصوصی استفاده می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارایی روش های آنتی ژنمی pp65 و PCR کیفی در پایش ویروس سیتومگال در این بیماران انجام شد.
تعداد 179 نمونه بالینی از 41 بیمار بررسی شد. در این مطالعه از یک PCR کیفی خانگی معتبر شده و از یک روش آنتی ژنمی تجاری استفاده شد. در نهایت نتایج به دست آمده به وسیله یک روش Real-time PCR کمی به عنوان استاندارد طلایی ارزیابی شد.
عفونت ویروس سیتومگال انسانی در 8/26 درصد و 6/42 درصد از بیماران به ترتیب بر اساس روش های آنتی ژنمی و PCR کیفی مشاهده شد. از مجموع 179 نمونه بالینی، 8/50 درصد به وسیله هر دو روش منفی بود و 2/21 درصد به وسیله هر دو روش مثبت شد. از سوی دیگر؛ 3/26 درصد نمونه ها منحصرا به وسیله PCR کیفی نتیجه مثبت را نشان داد و 7/1 درصد تنها به وسیله روش آنتی ژنمی، مثبت شد. مقایسه نتایج به دست آمده با روش Real-time PCR نشان داد که روش PCR کیفی دارای حساسیت بیشتری نسبت به روش آنتی ژنمی است (7/98 درصد در مقابل 7/45درصد). با این وجود ویژگی هر دو روش با هم برابر بود (8/96 درصد). به علاوه نتایج کمی حاصل از روش آنتی ژنمی دارای همبستگی مناسبی با روش Real-time PCR است (0001/0 >P 715/0R=).
هر دو روش آنتی ژنمی و PCR کیفی دارای نقایصی خاصی در تشخیص موثر عفونت ویروس سیتومگال انسانی است. از این رو به نظر می رسد مدیریت مناسب عفونت ویروس سیتومگال انسانی در بیماران پیوندی نیازمند روش های حساس کمی دیگری همچون qPCR است.