برنامه ریزی کسری خاکستری یک رهیافت تجربی جدید در کشاورزی پایدار مطالعه موردی: شهرستان قوچان

روش های مختلفی برای تبیین کشاورزی پایدار مورد استفاده قرار می گیرد. برنامه ریزی کسری یکی از روش هایی است که در این زمینه به طور گسترده استفاده شده است. نسخه جدیدی از این روش در قالب برنامه ریزی کسری فازی با و بدون اهداف چندگانه نیز در زمینه های مختلف به کار گرفته شده است. با این حال، تا کنون این مسئله در قالب برنامه ریزی خاکستری تبیین نگردیده است. در این مطالعه ابتدا برنامه ریزی کسری خاکستری معرفی و سپس کاربردی از آن جهت تدوین الگوی کشت همسو با کشاورزی پایدار ارائه شده است. نتایج نشان داد که سطح زیر کشت گندم دیم و آبی به ترتیب بین (6/17331و 5/7135) و (2/12687 و 6/4705) هکتار در منطقه می باشد. همچنین سطح زیر کشت جو دیم و جو آبی بین (8/1232 و صفر) و (3/1035) هکتار تغییر می کند. حد بالای سطح زیر کشت یونجه و چغندر قند در الگوی کشت پایدار به ترتیب 3/3804 و 1854 هکتار می باشد که نسبت به الگوی کشت فعلی کمتر است و سبب کاهش سودمندی الگوی ارائه شده می گردد. نتایج نشان داد که شاخص پایداری نسبت به کود ازت در حالت برنامه ریزی کسری در بازه برنامه ریزی بازه ای کسری خاکستری قرار گرفته و نسبت به الگوی کشت فعلی بهبود یافته است. همچنین سطح زیر کشت فعلی گندم در بازه الگوی کشت پایدار قرار دارد.