بهینه سازی میزان تولید پروتئین های شوک حرارتی HSP-70 و gp96 در رده های سلولی پروستات و اریترولوکمی، به منظور به کارگیری در تهیه ی واکسن سرطان

پروتئین های شوک حرارتی (Heat shock proteins یا HSP) از قبیل HSP70 و gp96 در هدایت و عرضه ی آنتی ژن ها از طریق MHC کلاس I (Major histocompatibility complex) و القای پاسخ سلول های TCD8+ نقش مهمی دارند. امروزه این نقش HSP ها به عنوان پایه ای برای آزمون های کلنیکی به منظور تهیه ی واکسن های ضد سرطان مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه به منظور یافتن درجه ی حرارت بهینه ای که موجب القای حداکثری HSP ها می گردد، از رده های سلولی اریترولوکمی (K562) و پروستات (LNcap) استفاده گردید.
هر رده ی سلولی به مدت 1 ساعت در درجه حرارت های 41، 42 یا 43 درجه ی سانتی گراد قرار گرفت. سپس سلول های حرارت دیده در دمای 37 درجه ی سانتی گراد به مدت 3، 6 یا 12 ساعت انکوبه گردید. بعد از این مرحله، میزان HSP70 با استفاده از کیت ELISA و میزان gp96 با استفاده از روش فلوسایتومتری اندازه گیری شد.
بهترین درجه ی حرارت و مدت زمان انکوباسیون به منظور القای حداکثری Hsp70 و gp96 در رده ی سلولی K562، 41 درجه ی سانتی گراد و انکوباسیون به مدت 3 ساعت و در مورد رده ی سلولی LNcap، 43 درجه ی سانتی گراد به مدت 12 ساعت بود.
این نتایج خاطر نشان می نماید که قبل از طراحی واکسن های ضد توموری بر اساس HSP بهتر است که در مورد هر رده ی توموری اقدام به یافتن درجه ی حرارت بهینه و زمان مناسب انکوباسیون نمود.