بررسی مولکولی سرووارهای سالمونلا، سالمونلا تیفی موریوم و سالمونلا آنتراتیدیس، عامل عفونت های سالمونلائی گاوها و گوساله ها در دامپروری های اطراف تهران

سالمونلوز به عنوان یک بیماری زئونوز، از طریق فراورده های دامی سبب مسمومیت غذایی در انسان می شود و از نظر بهداشت عمومی در دنیا مورد توجه قرار دارد. مطالعات فراوانی در مورد شیوع، درمان و کنترل عفونت های سالمونلایی در مناطق درگیر دنیا انجام گرفته است. در پی یک همه گیری سالمونلایی در تابستان 1388 در دامداری های اطراف تهران، بررسی و شناسایی سرووارهای سالمونلا، از جمله سالمونلا تیفی موریوم و سالمونلا آنتراتیدیس، مورد توجه قرار گرفت و با استفاده از روش مولکولی PCR و PCR چند تایی، روش های سرولوژی و آنتی بیوگرام این بررسی انجام گردید. از 8 راس گوساله، 5 بره و 2 جنین سقط شده گاو، نمونه هایی از بافت های مختلف و مدفوع تهیه و کشت داده شد. سن همه حیوانات مورد آزمایش زیر 2 ماه بود و باکتری سالمونلا از تمام نمونه ها جدا و تاییدگردید. میزان شیوع سالمونلا آنتراتیدیس در این حیوانات در مقایسه با سالمونلا تیفی موریوم بیشتر و از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05). ژن ویرولانس spv (spv gene) سالمونلا آنتراتیدیس در بیشتر جدایه ها در 250 جفت باز به ویژه در تمام بافت های جنین های سقط شده مشاهده می شد. در 2 گوساله هر دو سویه سالمونلا تیفی موریوم و سالمونلا آنتراتیدیس عامل بیماری بودند و سویه تیفی موریوم در کبد هر دو گوساله وجود داشت. همه سویه ها به استرپتومایسین، لینکواسپکتن، انروفلوکساسین و تریمتوپریم حساس و به داکسی سیکلین و اریترومایسین مقاوم بودند.