بررسی ماندگاری برف با ویژگی های فیزیوگرافی حوزه های آبخیز (مطالعه موردی: حوزه آبخیز فشم، سد لتیان)

ذخیر های برفی حوزه های آبخیز کوهستانی منبع مهم و قابل اطمینان رژیم هیدرولوژیک و منشاء عمده جریان رودخانه ها در فصل های گرم سال است. پایش سطح ماندگاری و تداوم برف در ماه های مختلف سال و فرایند ذوب آن در امر ذخیره سازی، مدیریت خشکسالی و پیش بینی رواناب فصلی حایز اهمیت می باشد. هدف اصلی این پژوهش تعیین رابطه ماندگاری برف با برخی ویژگی های فیزیوگرافی حوزه های آبخیز می باشد. به این منظور حوزه آبخیز فشم از زیرحوضه های سد لتیان انتخاب و تصاویر سنجنده مودیس مربوط به آن در سال آبی 84-1383 تهیه شد. سپس سطح برف و ماسک ابر با استفاده از روش جداسازی طیفی در حد زیر پیکسل تهیه شد. به منظور بررسی روابط مذکور در حد پیکسل، کل حوزه آبخیز مورد مطالعه به صورت پیکسل های 500 متری شبکه بندی گردید و روز ناپدیدشدن برف در هر پیکسل با استفاده از تصاویر ماهواره ای بدست آمد. سپس با استفاده از نقشه رقومی ارتفاع، ویژگی های فیزیوگرافی هر پیکسل از قبیل ارتفاع، شیب، جهت و انحناء تعیین و رابطه ماندگاری برف با آنها بررسی گردید. نتایج حاصله نشان داد که در مقیاس مورد مطالعه بیشترین و کمترین همبستگی بین ماندگاری برف با پارامترهای فوق به ترتیب متعلق به ارتفاع (88 درصد) و شیب (5 درصد) بوده و بین جهت و درجه انحناء با ماندگاری برف همبستگی ضعیفی وجود دارد.