مقایسه اثربخشی دو روش مختلف در درمان مجدد کانالهای پر شده با گوتاپرکا و رزیلون

هدف از درمان مجدد، حذف کامل مواد پرکننده کانال ریشه جهت ضدعفونی کامل آن فضا است. سیستم رزیلون به تازگی جهت پر کردن فضای کانال ریشه معرفی شده است و با توجه به احتمال امکان نیاز به درمان مجدد در آینده، بررسی اثربخشی روش های درمان مجدد این ماده ضروری به نظر می رسد.
مطالعه به منظور مقایسه روش های فایل چرخشی پروتیپر (ProTaper) همراه با کلروفرم یا گرما در درمان مجدد کانال های پرشده با گوتاپرکا و رزیلون انجام شد.
این مطالعه تجربی در سال 1389 در دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین بر روی 64 دندان پره مولرانسانی کشیده شده فک پایین انجام شد. تاج دندان ها از محل اتصال مینا- سمان قطع و نمونه ها به روش استپ بک توسط فایل- k آماده شدند. سپس نمونه ها به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. گروه 1 و 2 توسط سیستم گوتاپرکا/ AH26 و گروه 3 و 4 توسط سیستم رزیلون/اپی فانی پر شدند. گروه 1 و 3 با فایل چرخشی پروتیپر و گرما و گروه 2 و 4 با فایل چرخشی پروتیپر و کلروفرم به روش کراون- داون درمان مجدد شدند. جهت بررسی مقدار ماده باقی مانده از استریومیکروسکوپ استفاده شد. داده ها با آزمون های آماری تی، کراسکال والیس و من یو ویتنی تحلیل شدند.
در تمام نمونه های چهار گروه، مقداری از مواد پرکننده باقی مانده بود. به طور کلی میزان باقی مانده هر دو ماده گوتاپرکا/ AH26 و رزیلون/اپی فانی مشابه بود و مقدار ماده باقی مانده در گروه 4 به طور معنی داری بیش تر از سایر گروه ها بود (05/0 P<). در بررسی مواد پرکننده باقی مانده در نواحی مختلف کانال، میزان ماده باقی مانده در یک سوم کرونال در گروه 3 به طور معنی داری بیش تر از گروه 1 بود(05/0 P<). زمان لازم برای خارج کردنماده در گروه 2 به طور معنی داری بیش تر از سایر گروه ها بود (05/0 P<). با توجه به یافته ها، رزیلون همانند گوتاپرکا قابل درمان مجدد بود؛ هرچند هیچ یک از این دو ماده به طور کامل از دیواره های کانال ریشه حذف نشدند.