حساسیت آنتیبیوتیکی و مقاومت چند دارویی در باکتری های اشریشیاکلی مولد بتالاکتاماز تیپ CTX-M و TEM در شهر مشهد

یکی از شایعترین علل مقاومت باکتری ها نسبت به آنتیبیوتیکهای بتالاکتام تولید آنزیمهای بتالاکتاماز است. هدف این تحقیق، مقایسهی مقاومت آنتیبیوتیکی جدایه های ادراری اشریشیاکلی مولد بتالاکتاماز تیپ CTX-M و TEM و تعیین سویه های دارای مقاومت همزمان به چند آنتیبیوتیک بود.
در این تحقیق، باکتری های اشریشیاکلی از نمونه های ادراری بیماران بستری در دو بیمارستان دانشگاهی مشهد، در سال 1389 جدا و با استفاده از آزمایشات بیوشیمیایی افتراقی شناسایی و با کیت میکروژن تایید شدند. پس از انجام آنتیبیوگرام با روش انتشار در آگار، جدایه های مولد بتالاکتاماز با آزمایشات احتمالی و تاییدی شناسایی گردیدند. برای شناسایی باکتری های مولد بتالاکتاماز تیپ CTX-M و TEM، پس از استخراج پلاسمید از واکنش زنجیرهی پلیمراز استفاده شد.
درصد باکتری های دارای ژن blaCTX-M بیشتر از blaTEM بود (2/97 درصد در مقابل 3/58 درصد). از میان 36 باکتری مولد (ESBL (Extended-spectrum beta-lactamase، بیست جدایه دارای هر دو ژن بودند. در بین جدایه ها، مقاومت نسبت به سفوتاکسیم بیشتر از سفتازیدیم بود. درصد بیشتری از جدایه های دارای blaCTX-M در مقایسه با جدایه های کدکنندهی هر دو ژن blaTEM، CTX به آنتیبیوتیکهای غیر بتالاکتام، نالیدیکسیک اسید، سیپروفلوکساسین، جنتامایسین و نیتروفورانتویین، مقاوم یا بینابینی بودند که اختلاف برای جنتامایسین معنیدار بود (05/0>P). شانزده جدایه از 36 (4/44 درصد) باکتری مولد ESBL در این تحقیق مقاومت همزمان نسبت به سه آنتیبیوتیک سیپروفلوکساسین، اسید نالیدیکسیک و کوتریموکسازول داشتند که از میان آنها 9 سویه تنها ژن blaCTX و 8 سویه هر دو ژن blaTEM، CTX را کد میکردند.
نتایج تحقیق نشان داد که شیوع ژن blaCTX-M نسبت به blaTEM در جامعهی مورد مطالعه بیشتر بود و باکتری های دارای ژن blaCTX مقاومت بیشتری نسبت به جنتامایسین داشتند (05/0>P) که احتمال دارد ژن مقاومت به این آنتیبیوتیک همراه ژن blaCTX منتقل میشود.