پاسخ هورمونی و التهابی زنان و مردان ورزشکار به دنبال یک وهله تمرین مقاومتی

مردان و زنان پاسخ های متفاوتی را به استرس ورزشی نشان می دهند. برخی جنبه های تفاوت های جنسیتی در پاسخ به چنین رویدادی هنوز به شکل واضح مشخص نشده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تفاوت های جنسیتی بر پاسخ های IL-6، TNFα، کورتیزول و تستوسترون به یک وهله تمرین مقاومتی در بازیکنان نخبه ی هندبال مرد و زن بود.
20 بازیکن نخبه هندبال انتخاب و در قالب دو گروه ده نفری مرد و زن داوطلب شرکت در پژوهش حاضر شدند. برنامه ی تمرین مقاومتی شامل شش ایستگاه پرس سینه، کشش زیر بغل، پرس سر شانه، جلوبازو، جلوران و پشت ران بود که در 3 ست 10 تکراری با 60 درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. پیش، بلافاصله و دو ساعت پس از تمرین نمونه های خونی آزمودنی ها در حالت ناشتا گرفته شد. سطح سرمی IL-6 و TNFα توسط روش الآیزا و غلظت کورتیزول و تستوسترون با استفاده از روش رادیوایمنواسی اندازه گیری شد. تحلیل داده ها توسط آزمون آنالیز واریانس با تکرار مکرر در سطح خطای آلفای 5 درصد انجام شد.
نتایج آماری نشان داد که به دنبال ورزش مقاومتی تفاوت معنی داری در سطوحIL-6 و تستوسترون بین دو گروه وجود دارد (05/0 < P). هیچ تفاوت معنی داری در غلظت TNFα و کورتیزول پس از ورزش بین دو گروه دیده نشد (05/0 > P).
بر پایه نتایج پژوهش حاضر انجام یک جلسه تمرین مقاومتی موجب تغییرات معنی داری در سطح هورمون های جنسی و سایتوکاین ها می شود، به گونه ای که مردان پاسخ آندروژنی قوی تر و التهابی کم تری نشان می دهند.