پراکنش مکانی پارامترهای نفوذ آب به خاک در مقیاس ناحیه ای

پراکنش مکانی پارامترهای نفوذ آب به خاک در پهنه ای به وسعت 4000 هکتار از اراضی دشت کوار واقع در شرق شیراز بررسی شد. بدین منظور، نفوذ آب به خاک با استوانه های دوگانه در 161 ایستگاه با شبکه بندی منظم 500×500 متر اندازه گیری گردید. جرم ویژه ظاهری (BD)، مقدار رطوبت اولیه خاک، درصد شن، سیلت و رس خاک، مقدار کربن آلی، درصد اشباع خاک، EC و pH خاک نیز اندازه-گیری شدند. میان یابی پارامترهای نفوذ، با روش های کریجینگ، وزن دادن عکس فاصله و کوکریجینگ، با مدل های خطی، نمایی، گوسی و کروی انجام گردید. اعتبارسنجی متقاطع با استفاده از آماره های میانگین اریب خطاها، میانگین مطلق خطاها، مربع میانگین خطاها و ریشه میانگین مربعات خطاها، انجام و بهترین درون یاب انتخاب شد. با بهترین روش درون یاب، نقشه پراکنش مکانی پارامترها تهیه گردید. برآورد ضریب a مدل کستیاکوف به روش کوکریجینگ (مدل کروی) و با استفاده از فاکتور کمکی جرم ویژه ظاهری، با 99/0=R2، اثر قطعه ای 002/0- و دامنه موثر 3002 متر بر روش کریجینگ ارجحیت داشت. توان b مدل کستیاکوف با 97/0=R2، اثر قطعه ای 005/0 و دامنه موثر 14410 متر از روش کریجینگ با مدل نمایی حاصل شد. برای برآورد ضریب S مدل فیلیپ، روش کوکریجینگ با مدل کروی و با فاکتور کمکی جرم ویژه ظاهری با 99/0 =R2 و دامنه موثر 2973 متر بر روش کریجینگ ارجحیت نشان داد. برآورد ضریب انتقالی مدل فیلیپ به روش کوکریجینگ و مدل گوسی با 996/0=R2، اثر قطعه ای 0003/0 و دامنه موثر 3862 متر دقت مناسبی داشت. استفاده از رطوبت اولیه خاک، BD، درصد اندازه ذرات، درصد اشباع و کربن آلی خاک به عنوان فاکتورهای کمکی تقریبا نتایج قابل قبول برای برآورد پارامترهای نفوذ ارائه دادند.