بررسی تاکسونومیکی سیانوباکتری های دریاچه ارومیه و اکوسیستم های مجاور آن ها بر اساس روش های مولکولی و مورفولوژیکی

در تحقیق حاضر، فلور سیانوباکتریایی دریاچه ارومیه، یکی از بزرگترین دریاچه های نمکی جهان و رودخانه های اطراف مورد بررسی قرار گرفت. دریاچه ارومیه متشکل از میکروارگانیسم های مختلف شامل سیانوباکتری ها است که نقشی اساسی در اکوسیستم های آبی دارند. نمونه های سیانوباکتریایی در سالهای 1387-88 از دریاچه ارومیه و اکوسیستم های اطراف جمع آوری گردید. تمام نمونه ها کشت شده، جداسازی شده و با استفاده از کلیدهای مورفولوژیکی به طور اولیه و نیز با روش های مولکولی (16S rRNA) در تعدادی از موارد، مورد شناسایی قرار گرفتند. سیانوباکتری های زیر از دریاچه ارومیه جدا شدند:: Spirulina maxima، Gloeocapsa sp.، Oscillatoria sp.، Nodularia spumigena، Phormidium fragile، Oscillatoria salina، Plectonema notatum، Aphanocapsa grevillei، Trichormus variabilis، Lyngbya sp.، Phormidium sp.، Microcoleus chthonoplastes، Leptolyngbya sp.، Chroococcus turgidus، Microcoleus sp.، Chroococcus dispersus، Nodularia sp. و. Nostoc sp. این تنوع را می توان به نمونه برداری های محدود یا افزایش شوری دریاچه در طول سالیان اخیر نسبت داد که باعث حذف تعدادی از نمونه های غیرمقاوم شده است. این مطالعه حاکی از فعالیت بیولوژیکی دریاچه ارومیه علیرغم شرایط افراطی و شوری فوق اشباع آن دارد.
اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است