بررسی فراوانی حاملین استافیلوکوک طلایی در بینی و مقاومت آنتی بیوتیکی آنها در بین دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان

استافیلوکوک طلایی از شایع ترین پاتوژن های بیمارستانی شناخته شده در سطح جهان است. استافیلوکوک طلایی مقاوم به متی سیلین یکی از مهمترین پاتوژن های بیمارستانی با شیوع فزاینده در سه دهه اخیر در اکثر کشور هاست. با توجه به اینکه دانشجویان پزشکی میتوانند منبع عفونت با این ارگانیسم باشند، لذا هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان ناقلین بینی استافیلوکوک طلایی در این افراد بوده است.

در یک مطالعه توصیفی و مقطعی از سوراخ قدامی بینی 258 دانشجو (103 مرد و 155 زن) شامل 116 دانشجو در مقطع علوم پایه، 92نفر در مقطع بالینی و 50 دستیار پزشکی سواب تهیه شده و در محیط بلاد آگار کشت داده شد. سپس نمونه های دارای کشت مثبت استافیلوکوک طلایی از نظر مقاومت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن آگار بررسی شدند. هنگام نمونه گیری پرسشنامه ای حاوی اطلاعاتی شامل: جنس، مقطع تحصیلی، سابقه بیماری اخیر،سابقه مصرف دارو و اشتغال اعضای خانواده فرد در بیمارستان،توسط هر فرد تکمیل گردید.

از 258 دانشجو 65 نفر (2/25%) حامل استافیلوکوک طلایی در بینی بودند. فراوانی ناقلین این باکتری بین مقاطع مختلف ونیز مرد و زن تفاوت معناداری نداشت. بیشتر ایزوله ها به پنی سیلین مقاوم بودند (3/92%) و 7/47% گونه ها مقاوم به متی سیلین بودند. بیشترین فراوانی مقاومت به متی سیلین در دانشجویان دوره بالینی (87%) و بیشترین فراوانی مقاومت به وانکومایسین در دستیاران (8/30%) مشاهده شد.
نتیجه نهایی: فراوانی حاملین استافیلوکوک طلایی در بینی در دانشجویان پزشکی در مقاطع مختلف تحصیلی مشابه جمعیت نرمال می باشد ولی فراوانی ناقلین گونه مقاوم به متی سیلین استافیلوکوک (MRSA) و استافیلوکوک طلایی مقاوم به ونکومایسین شیوع بالاتری نسبت به کارکنان بیمارستانی دارد.