اونیکومایکوزیس در افراد دارای بیماری های زمینه ای مراجعه کننده به بیمارستان رازی تهران در سال های 1390-1389

اونیکومایکوزیس به عفونت قارچی ناخن اطلاق می شود. سیستم ایمنی بیمار نقش مهمی در ایجاد اونیکومایکوزیس دارد. یکی از علل شیوع اونیکومایکوزیس، افزایش جمعیت افراد مستعد دارای اختلال سیستم ایمنی موضعی یا عمومی است. در اختلالات هورمونی (دیابت قندی، سندرم کوشینگ و کم کاری تیروئید)، نارسایی عروق سطحی و هم چنین در افراد با کاهش سطح ایمنی، اونیکومایکوزیس شیوع بالایی دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اونیکومایکوزیس در افراد دارای بیماری زمینه ای مراجعه کننده به بیمارستان رازی تهران بود.
روش اجرا: در یک مطالعه ی مقطعی، نمونه های ناخن 250 بیمار مراجعه کننده به آزمایشگاه قارچ شناسی بیمارستان رازی در سال های 90-1389 که دارای بیماری زمینه ای همراه با دیستروفی ناخن بودند، مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها با آزمایش مستقیم میکروسکوپی و کشت روی محیط های سابورودکستروزآگار (S) و سابورودکستروزآگار حاوی کلرامفنیکل و سیکلوهگزامید (SCC) مورد بررسی قرار گرفتند. برای تشخیص افتراقی قارچ ها، از تست های تکمیلی استفاده شد.
89 نفر از 250 نفر (6/35%) که بیماری زمینه ای همراه با دیستروفی ناخن داشتند، به اونیکومایکوزیس مبتلا بودند. از این تعداد 19 نفر به اونیکومایکوزیس درماتوفیتی، 52 نفر به اونیکومایکوزیس مخمری و 18 نفر به اونیکومایکوزیس ساپروفیتی مبتلا بودند. بیماری های زمینه ای شایع مشاهده شده در افراد مبتلا به اونیکومایکوزیس به ترتیب بیماری دیابت با 1/37%، بیماری های قلبی عروقی با 7/15%، پمفیگوس با 9%، پسوریازیس با 9/7%، کم کاری تیروئید با 7/6% و اگزمای مزمن با 6/5% بودند.
در اشخاص با اختلالات هورمونی (دیابت قندی، سندرم کوشینگ و کم کاری تیروئید)، نارسایی قلبی عروقی و نقص سیستم ایمنی، اونیکومایکوزیس شیوع بالایی دارد.