اثر مکمل ویتامین C بر استرس اکسیداتیو، شاخص های التهابی و پروفایل لیپیدی در حالت ناشتا و بعد از صرف غذا در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

با توجه به اهمیت دیابت ملیتوس به عنوان یکی از شایع ترین بیماری های اندوکرین و از جمله مهم ترین مشکلات بهداشتی در حال رشد، که با افزایش تولید رادیکال های آزاد و کاهش سیستم های دفاع آنتی اکسیدانی به ویژه در وضعیت بعد از صرف غذا همراه است، در پژوهش حاضر به بررسی اثر مکمل آنتی اکسیدانی ویتامین C بر استرس اکسیداتیو، شاخص های التهابی و پروفایل لیپیدی در حالت ناشتا و بعد از صرف غذا در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 پرداخته شد.

افراد مورد بررسی در پژوهش حاضر 30 فرد مبتلا به دیابت نوع 2، با دامنه ی سنی 25 تا 65 سال بودند. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه آزمون روزانه 1000 میلی گرم کپسول ویتامین C و گروه شاهد معادل آن کپسول دارونما به مدت 6 هفته دریافت کردند. در ابتدا و انتهای دوره از هر دو گروه پس از 12 ساعت ناشتایی و 2 ساعت بعد از صرف یک وعده ی غذایی حاوی 80 گرم چربی، خون گیری به عمل آمد و سطح مالون دی آلدهید (MDA)، اینترلوکین-6،hs-CRP و پروفایل لیپیدی سرم در حالت ناشتا و بعد از صرف غذا اندازه گیری شد. داده های به دست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 11 و آزمون من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

مصرف ویتامین C سطح سرمی MDA ناشتا (006/0=P) و بعد از صرف غذا (001/0>P) را نسبت به گروه شاهد به صورت معنی داری کاهش داد، اما تغییر معنی داری در پروفایل لیپیدی و شاخص های التهابی مشاهده نشد.

تجویز کوتاه مدت ویتامین C با کاهش MDA در حالت ناشتا و بعد از صرف غذا ممکن است بتواند مانع عوارض قلبی عروقی دیابت گردد.