مطالعه ساختار ژنتیکی اسب های بومی ایران با استفاده از توالی D-loop ژنوم میتوکندری

در این مطالعه، به منظور آگاهی از ساختار ژنتیکی اسب های بومی ایران در مقایسه با نمونه های خارجی، نمونه های خون از 95 راس اسب از جمعیت های متعدد نقاط مختلف کشور و 114 توالی D-loop میتوکندری از بانک اطلاعات ژنوم بدست آمد. DNA کلیه نمونه های بومی با استفاده از روش شستشوی نمکی استخراج شده و بعنوان الگو برای تکثیر و تعیین توالی ناحیه D-loop ژنوم میتوکندری بکار برده شدند. با آنالیز توالی قطعه 247 جفت بازی ناحیه D-loop ژنوم میتوکندری در نمونه های فوق، 44 هاپلوتیپ به همراه 39 جایگاه متغیر مشخص شد. در درخت فیلوژنی ترسیم شده برای این هاپلوتیپ ها به همراه توالی های بدست آمده از بانک اطلاعات ژنوم شش هاپلوگروه (A تا F)‎ تشخیص داده شد. مقدار تنوع نوکلئوتیدی کل برای اسب های بومی ایران 009‎/0±028‎/0 بدست آمد. مقادیر شاخص تثبیت با استفاده از روش Kimura-2 parameter دارای دامنه ای بین 001‎/0- الی 172‎/0 بودند. آنالیز واریانس مولکولی نشان داد که برخی از این جمعیت ها، بخصوص نمونه های اسب سیستانی، با سایر جمعیت های مورد مطالعه و همچنین با توالی های بدست آمده از بانک اطلاعات ژنوم قرابت ژنتیکی دارند (05‎/0>P)‎. بین دو جمعیت عرب و ترکمن بدلیل عدم کنترل تلاقی های این دو جمعیت تفاوت معنی دار مشاهده نشد (05‎/0P >). دو جمعیت اسب کرد و اسبچه خزر با سایر جمعیت های مورد مطالعه و با توالی های بدست آمده از بانک اطلاعات ژنوم تفاوت معنی دار نشان دادند (05‎/0>P)‎. به طورکلی نتایج بدست آمده در این مطالعه نشان دهنده تنوع ژنتیکی بالا و وجود شباهت ژنتیکی در برخی از جمعیت های مورد مطالعه می باشند. با توجه به این نتایج لزوم وجود کنترل تلاقی های جمعیت ها و کنترل تولید نتاج در جمعیت های اسب بومی کشور احساس می شود.