اثر سطوح مختلف دانه ذرت و جو بر رشد و عملکرد گوساله های هلشتاین

در این پژوهش اثر سطوح مختلف دانه جو و ذرت در جیره بر رشد و عملکرد گوساله های هلشتاین بررسی شد. تعداد 40 راس گوساله تازه متولد شده در قالب 5 گروه آزمایشی (در هر گروه 4 گوساله ماده و 4 گوساله نر) به مدت 105 روز مورد استفاده قرار گرفت. گروه های آزمایشی شامل گروه 1 یعنی جیره فاقد دانه جو (تنها حاوی دانه ذرت به عنوان غله) و گروه های آزمایشی 2، 3، 4 و 5 به ترتیب جیره های حاوی 5، 10، 15 و 20 درصد دانه جو در کل جیره بود. مقادیر ماده خشک مصرفی، تغییرات وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی با فواصل معین اندازه گیری شد. داده های به دست آمده در قالب داده های تکرار شده بر اساس رویه Mixed با در نظر گرفتن وزن اولیه به عنوان کواریت آنالیز گردید. مقادیر LSM برای صفات وزن نهایی بدن، کل افزایش وزن، کل ماده خشک مصرفی در طول دوره و ضریب تبدیل غذایی در تیمار شاهد (فاقد دانه جو) به ترتیب برابر 5‎/138، 3‎/97 و 3‎/125 کیلوگرم و 29‎/1 بود. جایگزینی دانه جو در جیره موجب کاهش میانگین ماده خشک مصرفی گوساله ها شد (05‎/0P<). وزن بدن در گوساله هایی که جیره های حاوی دانه جو مصرف کردند در مقایسه با گروه شاهد کمتر بود (05‎/0P<)، اما بین گروه های مصرف کننده جیره های حاوی دانه جو تفاوتی نداشت. افزایش نسبت دانه جو در جیره اثر معنی داری بر ضریب تبدیل غذایی نداشت. افزایش سن موجب بهبود میانگین ماده خشک مصرفی گوساله ها شد (05‎/0P<) اما این صفت تحت تاثیر جنس گوساله (نر و ماده) قرار نگرفت. وزن بدن، افزایش وزن در طول دوره و ضریب تبدیل غذایی در جنس نر در مقایسه با جنس ماده بهتر بود (05‎/0P<). در مجموع، جایگزینی دانه جو تا 20 درصد ماده خشک مصرفی جیره گوساله های هلشتاین بدون تاثیر منفی بر ضریب تبدیل غذایی امکان پذیر است.