مقایسه سبک اسناد در دانش آموزان پسر نابینا و بینا

هدف اصلی این پژوهش مقایسه سبک های اسنادی دانش آموزان (پسر) نابینا و بینای شهرستان اردبیل بوده است. روش این تحقیق از نوع کاربردی و روش انجام آن زمینه ای است. جامعه آماری برای وصول به هدف پژوهش، از کلیه دانش آموزانی که در سال تحصیلی90-1389 در مدارس استثنایی، عادی و همچنین تلفیقی شهرستان اردبیل مشغول به تحصیل بودند، 36 نفر دانش آموز پسر(18 نفر بینا و 18 نفر نابینا) با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سبک های اسناد (ASQ) استفاده شده است. و داده های پژوهشی با تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که بین سبک اسنادی گروه اصلی و گروه گواه تفاوت معنادار است. بین سبک اسناد دانش آموزان بینا و نابینا در مولفه های درونی- بیرونی، ناپایدار- پایدار و کلی- جزئی تفاوت معنی داری وجود دارد، بدین معنی که سبک اسنادی در دانش آموزان نابینا بیشتر به صورت بیرونی، پایدار و کلی و در دانش آموزان بینا بیشتر درونی، ناپایدار و جزئی است. با توجه به یافته های این تحقیق، به کارگرفتن راهبردهای موثر برای تغییر دادن اسنادهای بیرونی به اسنادهای درونی در افراد نابینا جهت سازگاری بهتر از پیشنهادهای این تحقیق می باشد