واکنش بذرهای زوال یافته پنبه به تنش شوری در مراحل جوانه زنی و رشد گیاهچه

جوانه زنی مرحله ای مهم در استقرار گیاهچه و نقش کلیدی در تولید گیاهان زراعی دارد. اما استقرار گیاه زراعی تحت تاثیر اثرات متقابل کیفیت بذر و تنش های محیطی قرار می گیرد. این آزمایش به منظور بررسی واکنش بذرهای زوال یافته پنبه به سطوح مختلف شوری در مرحله جوانه زنی و رشد گیاهچه صورت گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورها شامل 6 سطح شوری (0، 5/5، 11، 5/16، 22 و 28 دسی زیمنس بر متر) و 7 سطح زوال بذر (0، 12، 24، 48، 72، 96 و 120 ساعت) بود. نتایج نشان داد که با افزایش شوری و شدت زوال، سرعت و درصد جوانه زنی و همچنین وزن خشک گیاهچه کاهش یافت. در کلیه زمان های زوال با افزایش شدت شوری، سرعت و درصد جوانه زنی و وزن خشک گیاهچه کاهش یافت اما میزان کاهش در بذرهای با شدت زوال بالا، بیشتر بود به طوری که در تیمار زوال 120 ساعت و شوری 28 دسی زیمنس بر متر هیچ بذری جوانه نزد، در صورتی که در این سطح شوری جوانه زنی بذرهای شاهد (زوال نیافته) بین 18 تا 65 درصد بود. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تحمل بذرهای پنبه به شوری با افزایش زوال کاهش می یابد. بنابراین در مناطق شور برای حصول تراکم مطلوب و حداکثر عملکرد باید از کشت بذرهای زوال یافته خودداری کرد