جداسازی یون منیزیم (Mg2+) از محلول آب اکسیژنه با رزین تبادل یونی بر پایه کوپلیمر استایرن دی وینیل بنزن

برای تغلیظ آب اکسیژنه از غلظت 35% وزنی به غلظت حدود 98% وزنی، از روش هایی مانند تقطیر تحت خلاء و کریستالیزاسیون سرمایشی استفاده می شود، اما از آنجایی که آب اکسیژنه در غلظت 90% و بالاتر حساسیت بسیار زیادی به ناخالصی ها داشته و امکان تجزیه آن وجود دارد، لذا ابتدا باید عمل خالص سازی بر روی این ماده انجام گیرد و سپس تغلیظ گردد. در این تحقیق، جداسازی کاتیون منیزیم از محلول تجاری آب اکسیژنه 35% وزنی که شامل حدود 64% آب و 1% ناخالصی است، به روش تبادل یون با استفاده از رزین کاتیونی اسیدی قوی Amberlite IR-120 Na با شبکه استایرن دی وینیل بنزن کوپلیمر و گروه عاملی سولفونیک اسید می باشد. برای جداسازی این کاتیون از سیستم ناپیوسته(batch) و مخزن مجهز به هم زن استفاده شده است. اثر تغییرات مقدار رزین و زمان تماس بر میزان جداسازی این کاتیون ها مورد بررسی قرار گرفته است. اندازه گیری میزان کاتیون های فلزی موجود در آب اکسیژنه به روش نشر اتمی پلاسمای جفت شده القایی(ICP)انجام شده است. نتایج آزمایشگاهی حاصل از جداسازی منیزیم، با مدل های جذب سطحی ایزوترم فرندلیچ، لانگمیر و یووانویچ، مقایسه شده است و نتایج بدست آمده حاکی از آن است که این مدل ها، با نتایج تجربی هم خوانی دارد.