ارتباط بین ظرفیت حمل بار به روش NIOSH و خطر بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی به روش Rapid upper limb assessment (RULA) در کارکنان سازمان بهزیستی شهر اصفهان

کارشناسان و کارکنان مراکز توان بخشی اغلب فعالیت های خود را بدون رعایت اصول ارگونومیکی و روش های صحیح حمل دستی بار انجام می دهند و از این رو به مرور زمان و با تکرار این فعالیت ها در معرض ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی قرار می گیرند. این پژوهش با هدف، بررسی ظرفیت حمل بار با استفاده از روش موسسه بین المللی ایمنی و سلامت شغلی (National institute for occupational safety and health یا NIOSH) و ارتباط آن با اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارکنان سازمان بهزیستی شهرستان اصفهان انجام گرفت.
این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بر روی 41 نفر از کارکنان مشاغل مختلف مراکز توان بخشی سازمان بهزیستی شهرستان اصفهان به روش سرشماری انجام شد. سپس ارزیابی وضعیت بدنی به روش ارزیابی سریع اندام فوقانی (Rapid upper limb assessment یا RULA) بر روی افراد این مشاغل صورت گرفت و در نهایت ظرفیت حمل بار این افراد به کمک معادله NIOSH محاسبه و داده ها با استفاده از آزمون های آماری همبستگی Spearman و Pearson و توسط نرم افزار 18SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
آزمون همبستگی Spearman نشان داد که بین ظرفیت حمل بار و شدت اختلالات اسکلتی- عضلانی رابطه معنی داری وجود ندارد، اما بین میزان خمیدگی بدن و اختلالات اسکلتی- عضلانی ارتباط معنی داری به صورت مستقیم یافت شد (05/0 = P). همچنین آزمون همبستگی Pearson نشان داد که بین فاصله بار از بدن (09/0 = P) و قد فرد (37/0 = P) با ظرفیت حمل بار رابطه ای وجود ندارد.
شاید بتوان گفت ظرفیت حمل بار به طور مستقیم منجر به ایجاد اختلالات اسکلتی- عضلانی نمی شود، اما می تواند به طور غیر مستقیم و از طریق متغیرهای موثر بر ظرفیت حمل بار نظیر میزان خمیدگی و چرخش بدن در هنگام بلند کردن بار به ایجاد این اختلالات کمک کند.