بررسی توان تحمل به شوری و خشکی جدایه های ریزوبیومی هم زیست عدس در شرایط دیم

در این پژوهش 220 جدایه ی ریزوبیومی از دو دشت عمده کشت دیم عدس یعنی دشت مغان و دشت کوهین نمونه برداری و مورد آزمون قرار گرفت. با انجام آزمایش های آزمایشگاهی و گلخانه ای از صحت جنس، گونه و خلوص 184 سویه ریزوبیوم لگومینوزاروم بیووار ویسیه (Rlv) Rhizobium leguminosarum b.v. viciea (lenti) هم زیست عدس اطمینان حاصل شد. در تست تحمل به شوری جدایه های ریزوبیومی هم زیست عدس از محیط کشت YMA+ BTB و نمک NaCl در شوری های 10، 20، 30، 40 و dS/m 50 انجام شد. از بین 184 سویه ی ریزوبیومی هم زیست عدس تعداد 101 سویه ریزوبیومی کاملا حساس (EC=10 dS/m) و تعداد 25 سویه به عنوان خیلی متحمل و 10 سویه (8+2) به عنوان سوپر استرین های کاملا متحمل به شوری بودند. تعداد باکتری های ریزوبیومی رشد یافته مربوط به دشت کوهین در شوری های 10 تا 50 به ترتیب 55، 51، 50، 27 و 8+29 سویه بود در صورتی که در دشت مغان این اعداد به ترتیب برابر 46، 42، 21، 8 و2+6 بود، به طور کلی باکتری های ریزوبیومی دشت کوهین تحمل به شوری بیش تری نسبت به باکتری های ریزوبیومی دشت مغان داشتند. در این پ‍ژوهش میزان تحمل به خشکی سویه های ریزوبیومی در محیط کشت PEG+ YMB انجام پذیرفت. در این آزمون میزان خشکی بر اساس دانستیه ی نوری (O.D) سوسپانسیون باکتریایی تعیین گردید. میزان تحمل به خشکی باکتری های ریزوبیومی در چهار سطح کاملا متحمل، متحمل، حساس و کاملا حساس به ترتیب برابر با O.D> 0.5، O.D=0.4-0.5، O.D=0.3-0.4، و O.D < 0.3 گروه بندی شد. از بین 10 سوپراسترین (سویه های کاملا متحمل) انتخاب شده در آزمون میزان تحمل به خشکی، باکتری های برتر دشت مغان شامل 6 سویه؛ در صورتی که باکتری های برتر مربوط به دشت کوهین 2 سویه بود. در نهایت امید است که سوپراسترین های انتخابی این مرحله از پ‍‍ژوهش از نظر تحمل به شوری و خشکی بتواند در مراحل بعدی طرح مورد استفاده قرار گیرد.