ارزیابی تاثیر برنامه آموزش مراقبت های ویژه بر دانش مادران از نحوه مراقبت صحیح از کودکان فلج مغزی

با توجه به مشکلات متعدد کودکان فلج مغزی در انجام فعالیت های روزمره زندگی و مشکلات مراقبین این کودکان در نگهداری از آن ها، ارایه روش های موثر به خانواده برای مراقبت از کودک در زمینه های غذا خوردن، حمام کردن، تحرک در محیط منزل و غیره می تواند برای به دست آوردن استقلال بیشتر در زندگی روزانه موثر باشد. نقش کاردرمانی در این حیطه، آموزش و مشاوره به مراقبین در زمینه وضعیت دهی و در رابطه با مداخلاتی است که عملکرد کاری کودک را تسهیل و باعث کاهش فشارهای جسمانی و روانی بر مراقبین گردد. هدف از این پژوهش، بررسی میزان آگاهی مراقبین از شیوه های صحیح مراقبت و تعیین اثربخشی برنامه آموزشی بر آن بود.

در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر، 60 مادر کودک فلج مغزی 12-4 ساله مراجعه کننده به مراکز توان بخشی شهر تهران در سال 91-1390، به روش در دسترس انتخاب شدند. نمونه ها به روش تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم گردید. میزان آگاهی مادران با استفاده از پرسشنامه میزان آگاهی از مراقبت های ویژه از کودکان فلج مغزی و شدت فلج مغزی با سیستم طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده با شاخص های مرکزی و پراکندگی و با استفاده از آزمون آماری Independent t و واریانس یک طرفه تحلیل گردید.

میانگین سن مادران در گروه شاهد 32/8 سال و در گروه مداخله 35/3 سال بود. سنجش میزان آگاهی بر اساس آزمون، نشان داد که 85/2 درصد از مادران دارای آگاهی ضعیف و متوسط بودند میزان آگاهی خوداظهاری (0/002 = P) و آگاهی بر اساس آزمون (0/001 > P) مادران کودکان فلج مغزی گروه مداخله، از شیوه های صحیح مراقبت پس از دریافت برنامه آموزشی، در مقایسه با گروه شاهد تغییر قابل ملاحظه ای نمود و افزایش نشان داد.

با توجه به نتایج فوق می توان نتیجه گیری کرد که دانش مادران پیرامون مراقبت صحیح از کودک فلج مغزی کافی نیست و برنامه آموزشی حاضر بر ارتقای دانش مادران تاثیر مثبتی داشته است.