تعیین غلظت ترکیبات تری هالومتان در شبکه ی توزیع آب اهواز در طی سال های 90-1389

تری هالومتان ها جزو عمده ترین ترکیبات جانبی کلرزنی آب آشامیدنی هستند که خطرات بالقوه و سرطان زایی آنها به اثبات رسیده است. هدف از این مطالعه بررسی غلظت تری هالومتان ها در آب شرب شهر اهواز می باشد.
در این مطالعه که از نوع توصیفی- مقطعی بوده، نمونه برداری در مدت زمان 36 هفته و در فصول زمستان، بهار و تابستان (90-1389) از تصفیه خانه-های شماره ی 1 و 2 شهر اهواز و 3 نقطه در شبکه توزیع آب انجام گرفت. نمونه های آب شرب از نظر 4 ترکیب تری هالومتان با گاز کروماتوگرافی و تکنیک Head Space مورد آنالیز قرار گرفتند. از نرم افزار SPSS جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. جهت مقایسه ی میانگین غلظت تری-هالومتان ها بین فصول مختلف و بین نقاط نمونه برداری از آزمون ANOVA یک راهه و برای مقایسه ی میانگین غلظت ها بین دو شبکه توزیع از آزمون T-Test استفاده شد.
در این مطالعه غلظت کل تری هالومتان ها در فصل زمستان از 5/20 تا 86 میکروگرم بر لیتر، در فصل بهار از 92/18 تا 06/66 میکروگرم بر لیتر و در فصل تابستان از 35/17 تا 75/174 میکروگرم بر لیتر متغیر بود.
نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت کل تری هالومتان ها تنها در 6 مورد بیشتر از حد مجاز EPA (μg/L 80) و تنها در 3 مورد بیشتر از استاندارد ایران و رهنمود سازمان بهداشت جهانی (1THM/WHO guideline≤∑) می باشد. به طور کلی میانگین غلظت تری هالومتان ها در فصل تابستان 6/1 بار بیشتر از بهار و 4/1 بار بیشتر از پاییز بود. ترکیبات تری-هالومتان برمینه نسبت به نوع کلرینه غالب بودند.