برسی تقارن در پارامترهای منتخب توزیع فشار کف پایی سالمندان غیر دیابتی دارای کوتاهی پا (LLD)

کوتاهی اندام تحتانی (LLD) از جمله مشکلاتی است که تغییراتی را در پارامترهای مختلف از جمله توزیع فشار کف پایی حین گام برداری به وجود می آورد. از این رو هدف این تحقیق برسی تقارن در پارامترهای منتخب توزیع فشار کف پایی سالمندان غیر دیابتی دارای کوتاهی پا (LLD) بود.
روش برسی: 21 سالمند دارای کوتاهی اندام (1.5 تا 3 سانتی متر) شهرستان اصفهان به صورت نمونه ی در دسترس در این تحقیق مشارکت نمودند. فشار کف پایی و پارامترهای مرتب با آن با استفاده از پلت فرم EMED مدل (Emed 1 ST4 platform) در 5 گام مورد اندازه گیری قرار گرفت. از 5 گام مذکور برای هر پا سه گام میانگین گیری شد و پس از تقسیم کف پا به 11 ناحیه، حداکثر فشار، نیرو، سطح تماس، زمان تماس، انتگرال فشار-زمان و انتگرال نیرو زمان در هر ناحیه مورد محاسبه قرار گرفت. از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) برای گزارش رکوردها، از آزمون t وابسته برای مقایسه ی پارامترهای پای کوتاه و بلند (P≤0.05) و از شاخص تقارن (SI%) نیز برای برسی وضعیت تقارن در پارامترهای منتخب فشار کف پایی استفاده شد.
نتایج حاصل از آزمون t وابسته به جز سطح تماس در ناحیه ی فورفوت و انگشتان 3، 4 و 5 (P<0.05) هیچگونه اختلاف معناداری را بین دو سمت کوتاه و بلند نشان نداد. شاخص تقارن (SI%) نیز نشان داد که در ناحیه ی پاشنه ی سمت کوتاه زمان تماس کمتر، در ناحیه ی مید فوت سمت کوتاه نیرو و فشار کمتر و در ناحیه ی فورفوت کوتاه فشار بیشتر می باشد.
با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می رسد که زمان تماس اولیه و پذیرش وزن در پای کوتاه کاهش می یابد که این فرایند موجب افزایش فشار ناحیه ی فورفوت در مرحله ی قبل از پوش آف شده و متاتارسال ها را در معرض خطر استرس فرکچر قرار می دهد. به همین منظور برای برطرف نمودن این مشکل و اصلاح الگوی گام برداری پای کوتاه استفاده از کفی هایی که ارتفاع معقولانه ای به پاشنه و در نتیجه زمان تماس می دهند پیشنهاد می شود.