بیماری چشمی تیرویید

بیماری چشمی تیرویید (TED)، اختلال التهابی خودایمن بافت های نرم اربیت می باشد، ولی تاکنون علت ایمونولوژیک آن به درستی مشخص نشده است. در این بیماری، تاثیرات شاخصی بر ساختار اربیتال ایجاد می شود از جمله رتراکسیون پلک (عقب کشیدن شدن پلک ها)، تاخیر پلک، لاگوفتالموس (عدم توانایی بستن کامل چشم ها)، پروپتوز (بیرون زدگی چشم ها از جلو)، میوپاتی محدود چشمی و نوروپاتی چشم. TED یا بیماری چشمی تیرویید، با نام های افتالموپاتی تیرویید، TAO، بیماری اربیتوپاتی و یا افتالموپاتی گریوز نیز عنوان می شود.
تیرویید در اکثر افراد مبتلا به این بیماری، پرکار است اگرچه برخی از افراد درگیر تیروییدیت هاشیماتو (3 درصد) یا کم کاری تیرویید (1 درصد) می باشند. گاهی علایم چشمی تیرویید بدون اختلال تیرویید بروز می یابد، شرایطی که با عنوان بیماری های خطرناک یوتیرویید (6 درصد) شناخته می شوند. در این حالت، جریان بالینی جدا از وضعیت تیرویید پیش رفت می کند و یافته ها میان دو چشم اغلب نامتقارن می باشند. حداکثر در 20 درصد بیماران مبتلا به گریوز، بیماری چشمی شدید و در 80 درصد موارد، بیماری خیلی خفیف بوده و یا فاقد علامت می باشند. این بیماری در زنان 5 برابر مردان روی می دهد و هر سال در 16 نفر از هر 100 هزار زن و 3 نفر از هر 100 هزار مرد بروز می یابد. برای بروز این بیماری 2 قله سنی وجود دارد. نقطه اوج بروز این بیماری در زنان سنین 44-40 سالگی و 64-60 سالگی است. این بیماری در مردان به طور متوسط 5 سال دیرتر از زنان روی می دهد.