خصوصیات جمعیت شناختی بیماران مبتلا به فلج زوج سوم منجر به جراحی و بررسی نتایج درمان در بیمارستان لبافی نژاد طی سال های 1378- 1388

بررسی ویژگی های جمعیت شناختی بیماران مبتلا به فلج زوج سوم منجر به جراحی، نتایج و عوامل موثر بر درمان در بیمارستان لبافی نژاد طی سال های 1388-1378.
روش پژوهش: بررسی گذشته نگر پرونده های بیماران مبتلا به فلج عصب سوم که طی 10 سال در بیمارستان لبافی نژاد تحت درمان قرار گرفته اند.
بیماران مورد مطالعه 52 نفر شامل 29 نفر مرد (55.8 درصد) و 23 نفر زن (44.2 درصد) بودند. سن بیماران بین 1 ماه تا 60 (15.5±21.1) سال بود. در 25 نفر (48.1 درصد) چشم راست، در 26 نفر (50 درصد) چشم چپ و در 1 نفر (1.9 درصد) هر دو چشم درگیر بود. علت فلج زوج سوم در 16 نفر (30.8 درصد) مادرزادی، در 26 مورد (50 درصد) ضربه، در 2 مورد (3.8 درصد) ایسکمی، در 2 مورد (3.8 درصد) تومور، در 1 مورد (1.9 درصد) مننژیت ویروسی و در 5 مورد (9.6 درصد) ناشناخته بود. در 38 مورد (73.1 درصد) فلج ایزوله و 14 مورد (26.9 درصد) با فلج سایر اعصاب مغزی و علایم نورولوژیک دیگر همراه بود. در 24 بیمار (46.2 درصد) فلج کامل و در 28 بیمار (53.8 درصد) فلج نسبی گزارش شده بود. آمبلیوپی در 24 مورد (46.2 درصد) و افتادگی پلک در 45 مورد (86.5 درصد) وجود داشت. شایع ترین شکل انحراف چشمی در این بیماران، اگزوتروپی همراه با هایپوتروپی بود (40 درصد). درمان طبی در 25 بیمار (48 درصد) و درمان جراحی در 46 مورد (88.4 درصد) انجام شده بود. سی بیمار (65.2 درصد) سابقه یک بار، 11 بیمار (24 درصد) دو بار و 5 بیمار (10.8 درصد) سه بار عمل جراحی استرابیسم را داشتند. میانگین انحراف اولیه افقی 66 پریسم بود که بعد از عمل های اول، دوم و سوم به ترتیب به 21، 13 و 6 پریسم رسید. میانگین انحراف اولیه عمودی قبل از عمل 13 پریسم بود که بعد از عمل اول به 7 پریسم و بعد از عمل های دوم و سوم به ترتیب به 4 و 1 پریسم کاهش یافت. هجده بیمار از 52 بیمار (34.6 درصد) مورد عمل جراحی پتوز قرار گرفتند. میانگین شکاف پلکی در بیمارانی که تحت عمل پتوز قرار گرفته بودند، از 4 میلی متر به 7 میلی متر رسید.
درمان جراحی فلج عصب سوم، مشکل و چالش برانگیز است اما اکثر بیماران در صورت انتخاب روش های جراحی درست و دقیق، با چندین بار عمل جراحی به نتیجه درمانی قابل قبولی دست می یابند.