تاثیر آرایشهای مختلف کشت مخلوط یونجهیکساله (Medicago scutellata) و جو بهاره(Hordeum vulgare) بر عملکرد ماده خشک و برخی ویژگی های کیفی علوفه و سیلو

به منظور تعیین مناسبترین ترکیب کشت مخلوط یونجه یکساله با جو بهاره از نظر عملکرد ماده خشک، کیفیت علوفه و سیلو آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه آموزشی-پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال زراعی 1389-1388 در شرایط فاریاب اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل آرایشهای مختلف کشت مخلوط به صورت جایگزینی شامل یونجه1:1جو، یونجه2:2جو، یونجه4:4جو، یونجه6:6جو، یونجه6:2جو، یونجه4:2جو، یونجه2:4جو، یونجه2:6جو وافزایشی شامل یونجه20%:100%جو، یونجه40%:100%جو، یونجه100%:40%جو، یونجه100%:20%جوبه همراه تیمارهای کشت خالص یونجه و جو بودند.نتایج نشان داد که عملکرد تجمعی علوفه خشک، صفات کیفی علوفه (به جز خاکستر) و سیلو تحت تاثیر ترکیبهای مختلف کاشت قرار گرفتند. بیشترین میزان عملکرد تجمعی علوفه خشک (2934 کیلوگرم در هکتار) از آرایش یونجه1:1جو، درصد پروتئین خام علوفه (89‎/30)، درصد قابلیت هضم علوفه (57‎/76) و درصد پروتئین سیلو (88‎/17) مربوط به کشت خالص یونجه و بیشترین درصد قابلیت هضم سیلو (37‎/31) مربوط به یونجه4:2جو و درصد خاکستر (73‎/18) از آرایش یونجه6:2جو به دست آمد. با توجه به شاخصهای اندازهگیریشده مربوط به عملکرد علوفه خشک، شامل نسبت برابری زمین برابر 23‎/1 و ضریب ازدحام نسبی برابر 60‎/2 میتوان یونجه1:1جو را بهترین تیمار معرفی کرد(232‎/1 LER=و 60‎/2RCC=)، و از لحاظ برتری صفات کیفی، کشت خالص یونجه و ترکیبهای حاوی بیشترین درصد یونجه، بهترین ترکیبهاشناخته شدند.