ارتباط پلی مورفیسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 با سندروم سقط مکرر

یکی از فاکتورهای مطرح در ایجاد ترومبوفیلی در زنان مبتلا به سقط مکرر، پلی مورفیسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 است. هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط این پلی مورفیسم با سندروم سقط مکرر به عنوان یکی از عوامل خطر ژنتیکی برای این سندروم بود.
در یک مطالعه مورد شاهدی، از میان مراجعین بیمارستان بقیه اله و مرکز ناباروری ابن سینا، 30 زن با سابقه سقط مکرر خود به خود با علت نامشخص به عنوان گروه بیمار و 10 زن بدون سابقه سقط مکرر و دارای حداقل دو باروری موفق، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. پلی مورفیسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 با واکنش زنجیره ای پلی مراز و هضم آنزیمی محصولات PCR با آنزیم های اندونوکلئاز محدودالاثر (PCR-RFLP) بررسی شدند. نتایج به دست آمده از تعیین ژنوتیپ این پلی مورفیسم با نرم افزار 16 SPSS و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شدند.
فراوانی آلل موتانت 4G در زنان دچار سقط مکرر 7/46% و در زنان گروه شاهد 40% بود. 60% زنان دچار سقط مکرر و 80% زنان گروه شاهد، برای پلی مورفیسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 هتروزیگوت بودند. 5 نفر از زنان دچار سقط مکرر برای این پلی مورفیسم هموزیگوت بودند؛ در حالی که هیچ هموزیگوتی در بین زنان گروه شاهد مشاهده نشد.
نتایج به دست آمده در این پژوهش نتوانست بین این پلی مورفیسم و سقط مکرر، رابطه معناداری نشان دهد.