بررسی اثر ذرات نانوخاک رس و عمل آوری گرمایی با ریزموج بر خواص مکانیکی نانوکامپوزیت گرد MDF - پلی پروپیلن

در این پژوهش، اثر عمل آوری گرمایی تابش ریزموج بر خواص مکان کیی و شکل شناسی نانوکامپوزیت های گرد تخته فیبر با چگالی متوسط) MDF (- پلی پروپیلن بررسی شده است. بدین منظور، نانوخاک رس کلویزیت Cloisite 15A) 15A (در سه سطح وزنی 2، 4 و % 6 بهک ار گرفته شد. از پلی پروپیلن) PP (به عنوان ماده زمینه و مالئ کی انیدرید پیوند یافته با پلی پروپیلن)) MAPP نیز به مقدار % 4 وزنی به عنوان عامل جفت کننده استفاده شد. همچنین، ماده لیگنوسلولوزی استفاده شده در این پژوهش گرد حاصل از سمباده زنی سطح تخته های MDF)سطح %50 وزنی(بود. نمونه های آزمون با استفاده از اکسترودر دوپیچی به شکل گرانول تهیه شدند. سپس، با چگالی اسمی 1 g/cm3 در ابعاد 30×20×1 cm با استفاده از روش پرس گرم تهیه شدند. آزمون خمش طبق استاندارد 1– CEN/TS 15534 و آزمون ضربه مطابق با استاندارد ASTM D4495 انجام شد. برای بررسی شکل شناسی و فاصله لایه های سیل کیات) d001 (در کامپوزیت های تهیه شده، از آزمون های پراش پرتو XRD) X) و م کیروسکوپ الکترونی پویشی) FE-SEM (استفاده شد. نتایج نشان داد، بیشترین استحکام خمشی، مدول خمشی و استحکام ضربه ای در سطح 2 درصد وزنی ذرات نانوخاک رس به دست می آید. خواص مکان کیی نمونه های عمل آوری شده با تابش ریزموج نیز نسبت به سایر نمونه های آزمون)عمل آوری نشده با تابش ریزموج(بهتر بود. همچنین، مطالعات پراش پرتو X نشان داد که افزایش فاصله بین صفحات خاک رس در نمونه های کامپوزیت با ساختار بین لایه ای است. نتایج FE-SEM نشان داد، در نانوکامپوزیت های عمل آوری شده، ذرات گرد MDF به طور بهینه تر با فاز زمینه پلیمری تر یکب شده و عمل دربرگرفتن ذرات به وسیله پلیمر بهتر انجام شده است.