رمز و راز واژه قلب در قرآن کریم (حقیقت یا مجاز)

در متون دینی و به خصوص در قرآن کریم، توجه خاصی به جوارح انسانی شده که در نوع بیان، شرح وظایف و تقدیم و تاخیر آن ها نکته ها نهفته و رازها تعبیه شده است. در میان این اعضا، «قلب» و مترادف-های آن، جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده اند. اگرچه تمام اعضای بدن انسان و در مرتبه ی بالاتر، قلب او، صفات و کارکرد های اعجاب برانگیزی داشته و اخیرا متخصصانی چون «مایکل رزن» گفته اند که قلب، هزاران سلول عصبی دارد که وظیفه ی ذخیره ی اطلاعات را به عهده دارند، هیچ کدام از این گفته ها نمی تواند دلیلی بر کاربرد غیرمجازی قلب در قرآن کریم باشد. در این میان، محققانی با غفلت از ادله ی عده-ی زیادی از مفسران قرآن کریم مبنی بر کاربرد مجازی واژه ی قلب، تنها براساس شواهدی از کشفیات علمی، به گونه ی جزمی بیان کرده اند که کاربرد قلب در قرآن مجید حقیقت است، نه مجاز. نویسندگان مقاله ی حاضر، ضمن رد نکردن این کشفیات، ثابت خواهند کرد که با فرض درستی آن یافته ها کاربرد قلب در قرآن، مجاز است نه حقیقت. این مقاله، اثبات کرده است که قلب انسان اگرچه از نظر فیزیولوژیکی وظایف مهمی را برعهده دارد، نمی تواند از قدرت درک و تفقه برخوردار باشد، زیرا ایمان انسان که یک امر ماندگار و قلبی است پس از مردن او و نابود شدن این تکه گوشت مادی، از بین نرفته و کماکان پابرجاست.