مدل عوامل ارتباطات کارفرما پیمانکار در اجرای موفقیت آمیز کلان پروژه ها در صنایع پایین دستی نفت ایران

این مقاله به دنبال ارزیابی ویژگی های برازش مدل ارتباطات بین کارفرما و پیمانکار در کلان پروژه های پایین دستی صنعت نفت است. کارکرد این مدل سنجش ادراک پاسخ دهندگان شاغل در بخش های کارفرما، مشاور و پیمانکاران دخیل در پروژه های یاد شده نسبت به وضع موجود ارتباطات بین کارفرما و پیمانکار می باشد. هم چنین تشریح رابطه بین عوامل اثرگذار بر ارتباطات از دیگر نکات قابل توجه در این مدل است. مولفه های موثر برای استخراج داده ها از پیشینه پژوهشی موضوع و روش دلفی به دست آمده و آزمون مدل با روش پیمایش مستقیم انجام شد. نتایج به دست آمده از پیمایش توسط تحلیل عاملی اکتشافی، تاییدی و نهایتا معادلات ساختاری مورد پردازش قرار گرفت. بر اساس مقدار بارهای عاملی و نحوه بارگیری مولفه ها، خوشه های مربوط به پنج عامل مکنون استخراج و نامگذاری گردید. مدل ارائه شده به تبیین رابطه بین عوامل اثرگذار در ارتباطات بین کارفرما و پیمانکار در صنعت نفت می پردازد و میزان تاثیر هر کدام از عوامل را روی یک دیگر در قلمرو تحقیق مشخص می سازد. نتایج این تحقیق می تواند روی نگرش مدیران و کارکنان بخش کارفرما و پیمانکار در راستای شناخت عوامل موثر بر ارتباطات و مدیریت مناسب آنها در مراحل مختلف پروژه موثر باشد.