بررسی تنوع ژنتیکی اینترون 4 ژن هورمون رشد در ماکیان بومی استان آذربایجان غربی با استفاده از روش PCR-RFLP

در این تحقیق تنوع ژنتیکی ناحیه اینترون 4 ژن هورمون رشد ماکیان بومی مرکز پرورش و اصلاح نژاد استان آذربایجان غربی مورد بررسی قرار گرفت. از 90 قطعه ماکیان خون گیری از ورید بالی انجام شد و DNA ژنومی به روش عمومی استخراج نمکی از نمونه های خون استخراج گردید. قطعه ای به اندازه 1170 جفت باز از ناحیه اینترون 4 ژن هورمون رشد ماکیان مورد مطالعه با استفاده از واکنش زنجیره ای پلی مراز تکثیر شد. قطعات تکثیر شده بوسیله آنزیم محدود کننده MspI برش داده شدند و محصولات حاصل از برش آنزیمی بر روی ژل آگارز 2 درصد الکتروفورز گردیدند. نتایج حاکی از وجود سه نوع آلل A، B و C در این جایگاه بود که فراوانی آنها در کل جمعیت به ترتیب 44/34٪، 22/32٪ و33/33٪ محاسبه شد. شش ترکیب ژنوتیپی AA، AB، BB، AC، BC و CC شناسایی شدند که فراوانی های ژنوتیپی محاسبه شده آنها در کل جمعیت به ترتیب برابر 11/11%، 33/23%، 22/12%، 33/23%، 66/16% و 13/13% به دست آمد. شاخص هتروزیگوتی و تعداد آلل موثر برای این جایگاه در کل جمعیت به ترتیب 66/0 و 99/2 به دست آمد. آزمون های مربع کای (c2) و جی (G2) برای توده ماکیان بومی مرکز پرورش و اصلاح نژاد استان آذربایجان غربی نشان داد جامعه در حالت تعادل هاردی -واینبرگ قرار دارد. بر اساس این نتایج می توان گفت که ژنوتیپ های لوکوس مورد مطالعه، تحت تاثیر عوامل تغییر دهنده فراوانی های آللی و ژنوتیپی مانند انتخاب، جهش و یا مهاجرت نبوده است. این تحقیق یک آزمایش مقدماتی برای انجام مطالعات بعدی جهت بهبود عملکرد تولیدی مرغان بومی استان آذربایجان غربی می باشد.