مدیریت کرم ساقه خوارنواری (Chilo suppressalis Walker) روی برنج هیبرید در شالیزار

به منظور مدیریت کرم ساقه خوار برنج(Chilo suppressalis Walker) روی برنج هیبرید(دیلم) آزمایشی با 6 تیمارشامل زودکاشت، دیرکاشت، رهاسازی زنبورتریکوگراما(Trichogramma brassicae Bezdenko)، سمپاشی با سم گرانول دیازینون10درصد، تلفیق رهاسازی زنبورتریکوگراما با سمپاشی گرانول دیازینون و شاهد در مزرعه تحقیقاتی دررشت انجام شد. دراین بررسی صفات مورد آزمایش عبارت بودند از: تعدادلارو زنده درمراحل رویشی و زایشی، جوانه های مرکزی خشک شده درمرحله رویشی، خوشه های سفید شده درمرحله زایشی و عملکرد تیمارها بودند. نتایج این بررسی نشان داد که بیشترین آلودگی جوانه های مرکزی خشک شده در مرحله رویشی مربوط به تیمار شاهد (78/1 درصد)و زودکاشت (77/0 درصد) مشاهده شد. بیشترین آلودگی خوشه های سفید شده درتیمارشاهد (32/3 درصد) ودیرکاشت (49/2 درصد) مشاهده گردید. بیشترین میانگین تعداد لارو آفت ساقه خوار در مرحله رویشی برنج درتیمارشاهد (54/5) و زودکاشت (22/3) و کمترین تعدادمربوط به تیمار سمپاشی (07/1) بود. بیشترین میانگین تعداد لارو درمرحله زایشی گیاه برنج مربوط به تیمارشاهد و دیرکاشت وکمترین تعداد لارو درتیمار تلفیق دوروش رهاسازی زنبورتریکوگراما وسمپاشی بوده است. بیشترین عملکرد مربوط به تیمارتلفیق رهاسازی زنبورتریکوگراما و سمپاشی با سم دیازینون گرانول با میانگین 50/7512کیلوگرم بدست آمد. کمترین عملکرد مربوط به تیمارشاهد ودیرکاشت با80/4368 و90/4580کیلوگرم بوده است. میانگین خسارت زودکاشت در حد قابل توجهی کمترازدیرکاشت بود. این تحقیق نشان دادکه مناسب ترین روش برای کنترل این آفت بکارگیری تلفیقی ازروش های، مدیریت زمان (زود کاشت)، استفاده اززنبورتریکوگراما به همراه سمپاشی می باشد.