مقایسه ارزش تشخیصی اسمیر و PCR شستشوی برونش ها در تشخیص سل ریوی

سل یکی از قدیمی ترین بیماری های شناخته شده در انسان است. با توجه به شیوع بالای آن در ایران، استفاده از روش تشخیصی که سرعتی بیش از کشت و دارای حساسیت و ویژگی بیش از اسمیر و در حد کشت داشته باشد (PCR)، می تواند موجب تشخیص سریع و صحیح بیماری و درمان آن ها شده و بدین ترتیب کنترل بیماری در جامعه شود. لذا، تصمیم گرفته شد تا در این مطالعه به بررسی PCR در تشخیص سل در مایع شستشوی برونش ها Bronchoalveolar Lavage-BAL)) و مقایسه آن با اسمیر پراخته شود.
بیماران مراجعه کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) در طی دو سال 1389 و 1390 که با تشخیص احتمالی سل تحت برونکوسکوپی قرار گرفتند، وارد مطالعه شدند. نمونه شستشوی برونش آن ها جهت اسمیر، کشت و PCR جهت تشخیص سل استفاده شد. اطلاعات بر اساس میانگین و انحراف معیار ارائه شد و pvalue کمتر از 05/0 با ارزش در نظر گرفته شد.
مجموعا 47 بیمار با تشخیص احتمالی سل ریوی تحت برونکوسکوپی قرار گرفتند که کشت شستشوی برونش در 6 نفر (12.8%) آن ها مثبت بود. در 5 نفر (10.6%) اسمیر مثبت و در 3 نفر (6.4%) PCR مثبت دیده شد. بر اساس این نتایج اسمیر مثبت دارای حساسیت 83% و ویژگی 100% بوده و ارزش اخباری مثبت 100% و منفی 98% داشت. حال آنکه PCR مثبت دارای حساسیت 50% و ویژگی 100% بوده و ارزش اخباری مثبت 100% و منفی 93% داشت.
اگرچه PCR روش سریع و جدیدی برای تشخیص سل محسوب می شود ولی استفاده از روش قدیمی تر اسمیر کم هزینه تر و ساده تر بوده و امکان انجام آن در همه نقاط ایران مقدور است و کماکان راه مناسب تری برای تشخیص سل است.