مقایسه ی ناگویی خلقی وکنترل عواطف در مادران دانش آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری

هدف این مطالعه مقایسه ی ناگویی خلقی و کنترل عواطف در مادران دانش آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری بود. این پژوهش علی – مقایسه ای از نوع مقطعی - مقایسه ای است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی مادران دانش آموزان 9 تا 15 ساله با و بدون ناتوانی یادگیری شهر خرم آباد در سال 1391 می باشد. آزمودنی های پژوهش شامل 50 نفر از مادران دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و 50 نفر از مادران دانش آموزان عادی به شیوه ی همتاسازی(براساس سن مادر، تحصیلات و تعداد فرزندان) انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس های ناگویی خلقی و کنترل عواطف استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) نشان داد که بین دو گروه از مادران در ناگویی خلقی و کنترل عواطف تفاوت معناداری وجود دارد(001/0P<). این نتایج نشان می دهد که مادران این دانش آموزان به دلیل انتظار های غیر واقع بینانه و سرزنش مداوم خود سطوح بالایی از اضطراب و افسردگی را تجربه می کنند. این مادران به دلیل عدم آگاهی هیجانی و ناتوانی در پردازش شناختی احساسات خود، معمولا قادر به شناسایی، درک و یا توصیف هیجان های خویش نیستند و توانایی محدودی در سازگاری با شرایط تنش زا دارند